امسال ، برای اولین بار ، گروهی از جوانان برای صلح یک مدرسه تابستانی یک هفته ای در اردوگاه پناهندگان در کورینت برگزار کردند. این اردوگاه کوچک است که در حومه شهر یونان ، در نزدیکی ایستگاه واقع شده است. این ماده عمدتاً توسط مهاجران از کنگو و کشورهای جنوب صحرای آفریقا ، که بیشتر آنها به تنهایی است ، جمع می شود. معدود خانواده های حاضر عمدتا از سوریه و افغانستان هستند.
در اینجا داستانهای این روزهای برخوردها ، دوستی و همبستگی که به قول خود جوانان گفته می شود ، آورده شده است.
گزارش جوانان برای صلح گفت: “امسال ، ما روزهای پر از زندگی و برخوردها را در بین چادرهای سفید روکش شده و یک حیاط ماسه ای گذراندیم و یک بار دیگر فهمیدیم که حتی فقط یک ژست کوچک نشانه ای از زندگی کودکانی که با آنها ملاقات می کنیم ، می گذارد. به محض اینکه دو دختر کرد که کریسمس گذشته با او آشنا شدیم ، با آرم Sant’egidio ، ما را دیدیم ، ما را در آغوش گرفت و با صدای بلند “ما یکی هستیم” آواز خواندیم. این یکی از ترانه هایی است که ما در مهمانی به آنها آموخته بودیم. “
داستانهای جوانان بی پایان است: مانند داستان S. ، یک دختر هفت ساله افغان که آرزو دارد به آلمان برود و برای دکتر شدن در حال تحصیل باشد تا بتواند مادرش را که بستر آن است ، درمان کند. این یک نمونه شگفت آور از عزم است ، اما حتی نشان می دهد که مهاجران امید و قدرت چقدر هستند ، چه بزرگسالان و چه کودک.
یا D. ، همچنین هفت ساله ، که با مادر بسیار جوان خود زندگی می کند ، که فرار کرده است تا دخترش مجبور به ازدواج نشود ، همانطور که در سیزده سالگی برای او اتفاق افتاد. س. ، تنها کودک سومالی در اردوگاه ، در ابتدا از ترسیدن با دیگران ترسیده بود. شادی مسری کودکان و کارکنان او را درگیر کرد و در پایان هفته فعالیت ها ، او کاملاً با دیگران ادغام شد.
مدرسه تابستانی با یک وعده به پایان رسید: Sant’egidio برمی گردد! دوستی با مهاجران یک تجربه تابستانی نیست ، بلکه بخشی از تاریخ که جوانان برای صلح با آنها می نویسند ، بخشی از تعهد آنها به اروپا است که از “پس انداز ، استقبال و ادغام” دست نمی کشد. این حتی در نشست بزرگ اروپایی جوانان برای صلح با نام “دوستی جهانی ، که در رم آغاز می شود” دیده می شود.
