اروپا پس از اینکه ایالات متحده ، بمب های اسرائیلی واقعیت هایی را در این زمینه ایجاد می کنند ، در یک نقش رهگذر بر روی برنامه هسته ای ایران گیر کرده است

بمباران ایالات متحده از سه تأسیسات هسته ای ایران در 22 ژوئن 2025 ، امواج شوک را در سراسر جهان ارسال کردبشر این یک معکوس چشمگیر برای دولت ترامپ بود که به تازگی مذاکرات با تهران را در مورد برنامه هسته ای خود آغاز کرده بود. ایالات متحده برای اولین بار برای درگیری مستقیم نظامی تصمیم گرفت در درگیری اسرائیل-ایران در آن زمانبشر

دولت های اروپایی مدتهاست که به دنبال راه حل دیپلماتیک برای جاه طلبی های هسته ای تهران هستند. با این حال ، واکنش در پایتخت های اروپا به بمباران ایالات متحده از تأسیسات هسته ای به طرز شگفت آور مطیع شد.

رئیس جمهور کمیسیون اروپا ، اورسولا فون دره لین خاطرنشان کرد: “اسرائیل”حق دفاع از خود و محافظت از مردم خود. ” فردریش مرس صدراعظم آلمان به همان اندازه حامی بود و اظهار داشت که “این کار کثیف است که اسرائیل برای همه ما انجام می دهد. ” و الف بیانیه مشترک توسط E3 – فرانسه ، انگلیس و آلمان – به طور ضمنی بمباران ایالات متحده را در صورت لزوم توجیه کرد تا از احتمال ایجاد سلاح های هسته ای ایران جلوگیری کند.

پاسخ های اروپا به اعتصابات اسرائیلی و آمریکایی به دلیل کمی که در مورد آنها بحث کردند قابل توجه بود قانونی بودن حملاتبشر وقتی روسیه چنین تردیدی وجود نداشت زیرساخت انرژی هسته ای غیرنظامی در اوکراین در سال 2022بشر

اما واکنش ترسناک همچنین بر نقش رهگذر اروپا تأکید کرد و در تضاد با رویکرد گذشته خود در مورد آن موضوع بود. برنامه هسته ای ایران سالها کانون اصلی دیپلماسی اروپا بود. ملل E3 در سال 2003 مذاکرات با تهران آغاز شدبشر آنها همچنین به تسهیل در امضای قرارداد هسته ای ایران 2015 ، که شامل روسیه ، اتحادیه اروپا ، چین ، ایالات متحده و ایران نیز بود ، کمک کردند. و اروپایی ها به دنبال حفظ توافقنامه بود، حتی پس از عقب نشینی یک جانبه ایالات متحده در سال 2018 در دوره نخستین رئیس جمهور دونالد ترامپ.

به عنوان یک محقق روابط بین اقیانوس اطلس وت امنیت، من معتقدم که اروپا با شانس طولانی روبرو است تا یک بار دیگر نقش مهمی در تقویت علت منع گسترش سلاح های هسته ای با ایران داشته باشد. در واقع ، مشارکت در توافق هسته ای جدید با ایران ، اروپا را ملزم می کند تا یک اختلاف عمده با تهران را برطرف کند ، بر تقسیمات داخلی خود در خاورمیانه غلبه کند و یک دولت ترامپ را مدیریت کند که به نظر می رسد کمتر به نظر می رسد یک متحد قابل اعتماد برای اروپابشر

شکاف در حال رشد بین ایران و اروپا

برای دیپلمات های اروپایی ، قرارداد 2015 بر روی آن ساخته شد فرضیات بسیار عملیبشر این فقط پرونده هسته ای را پوشش می داد ، بر خلاف سایر مناطق مشاجره مانند حقوق بشر یا برنامه موشکی بالستیک ایران. و این یک معامله واضح را ارائه می داد: در ازای محدودیت های بیشتر در برنامه هسته ای خود ، ایران می تواند انتظار داشته باشد که برخی از تحریم های موجود و یکپارچه سازی مجدد در اقتصاد جهانی.

در نتیجه ، خروج ایالات متحده از این معامله در سال 2018 یک چالش اساسی برای وضع موجود بود. علاوه بر خروج ، کاخ سفید ترامپ تحریم های ثانویه سنگین بر ایران را دوباره اعمال کرد ، که به طور موثری شرکت های خارجی را مجبور کرد بین سرمایه گذاری در بازارهای ایالات متحده و ایران انتخاب کنیدبشر تلاش های اروپایی برای کاهش تأثیر این تحریم های ایالات متحده انجام نشد ، بنابراین تضعیف می شود مزیت اصلی این معامله برای ایران: کمک به اقتصاد مورد ضرب و شتم آنبشر همچنین ایمان تهران به ارزش اروپا به عنوان یک شریک را تضعیف کرد ، همانطور که نشان داد نا توانی برای حک کردن استقلال واقعی از ایالات متحده

پس از سال 2018 ، روابط بین اروپا و ایران به طور قابل توجهی رو به وخامت گذاشت. شواهدی از تروریسم تحت حمایت دولت ایران و توطئه های مرتبط با ایران در خاک اروپا به سختی کمک کردندبشر علاوه بر این ، اروپایی ها به شدت نسبت به ایران تأمین روسیه اعتراض کردند با هواپیماهای بدون سرنشین در حمایت از حمله مسکو به اوکراین – و بعداً ، موشک های بالستیک همچنین در سمت تلنگر ، ایران عمیقاً به آن اعتراض کرد حمایت اروپایی از جنگ اسرائیل در نوار غزه در پی حملات 7 اکتبر 2023.

این تنش های عمیق مانع قابل توجهی برای مذاکرات سازنده در جبهه هسته ای است. در حال حاضر هیچ یک از طرفین چیزهای زیادی برای ارائه به طرف دیگر ندارند و اروپا نمی تواند حساب کند در هر اهرم معنی دار برای تأثیر در ایرانبشر و چالش های گسترده تر اروپا در سیاست خاورمیانه خود فقط این مشکل را تشکیل می دهد.

تقسیمات داخلی

در سال 2015 ، اروپا می تواند جبهه متحد در توافق هسته ای ایران را تا حدودی به دلیل ماهیت محدود خود ارائه دهد. اما با توجه به اینکه رژیم منع گسترش سلاح های مختلف در میان اقدامات یک جانبه ترامپ و گسترش جنگ در سراسر منطقه ، در حال حاضر در حال حاضر به مراتب سخت تر است که دیپلمات های اروپایی را دوباره در بطری قرار دهند. این امر به ویژه با توجه به شکاف های موجود در مورد سؤالات فزاینده تفرقه آور سیاست های خاورمیانه و ماهیت دیپلماسی اتحادیه اروپا صادق است.

اروپا در مورد ثبات در خاورمیانه بسیار نگران است ، از جمله اینکه چگونه درگیری ها ممکن است امواج مهاجر جدیدی مانند سال 2015-16 را راه اندازی کند. صدها هزار سوری به سرزمین اصلی اروپا گریختندبشر اتحادیه اروپا نیز باقی مانده است از نظر اقتصادی بسیار فعال در منطقه و است بزرگترین سرمایه گذار اقتدار فلسطینبشر اما این بیشتر “پرداخت کننده از بازیکن” بوده است در منطقه، تلاش برای ترجمه سرمایه گذاری اقتصادی به نفوذ سیاسی.

تا حدودی ، این از تمایل طولانی مدت به اعتماد به رهبری ایالات متحده در منطقه است و به واشنگتن اجازه می دهد در تلاش برای حل درگیری اسرائیل و فلسطین رهبری کنیدبشر اما این همچنین منعکس کننده اختلافات عمیق تر بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا است.

اعضای اتحادیه اروپا با تصمیمات سیاست خارجی که نیاز به اتفاق آراء دارد ، اغلب تلاش کرده اند با یک صدا در خاورمیانه صحبت کنیدبشر اخیراً ، مباحث مربوط به تعلیق توافق نامه انجمن اقتصادی با اسرائیل در مورد اقدامات خود در غزه یا اینکه آیا یک کشور فلسطین را به وضوح تشخیص می دهد تأکید بر اختلافات داخلی اتحادیه اروپابشر

مگر اینکه اروپا نتواند یک رویکرد مشترک نسبت به خاورمیانه ایجاد کند ، دشوار است که در مذاکرات آینده در مورد برنامه هسته ای ایران تأثیر منطقه ای کافی داشته باشد. این به نوبه خود ، همچنین بر نحوه مدیریت روابط بسیار مهم اما خارق العاده خود با ایالات متحده تأثیر می گذارد

اروپا در سایه ترامپ

اتحادیه اروپا به ویژه به توافق هسته ای 2015 افتخار می کرد زیرا نماینده A بود نماد قوی دیپلماسی چند جانبهبشر این امر قدرتهای بزرگی را با روحیه تقویت علت منع گسترش سلاح های هسته ای به همراه آورد.

ده سال بعد ، چشم انداز تکرار چنین همکاری های بین المللی نسبتاً از راه دور به نظر می رسد. روابط اروپا با چین و روسیه – دو امضا کننده اصلی توافق هسته ای اصلی – به طرز چشمگیری ریخته اند در سالهای اخیر و ارتباط با ایالات متحده تحت ترامپ نیز به ویژه چالش برانگیز بوده است.

برخورد با واشنگتن ، در زمینه برنامه هسته ای ایران ، یک معضل بسیار شدید برای اروپا ایجاد می کند.

تلاش برای حک کردن یک مسیر مشخص ممکن است جذاب باشد ، اما در این مرحله فاقد اعتبار است. مذاکرات مستقیم اخیر با مذاکره کنندگان ایرانی کمی تولید کرد، و اروپا در موقعیتی نیست که به ایران بدهد تضمین می کند که با اعتصابات جدید از اسرائیل روبرو نخواهد شدبشر

و پیگیری یک مسیر مستقل می تواند به راحتی باعث تحریک عصبانیت ترامپ شود ، که اروپایی ها مشتاق آن هستند. در حال حاضر لیست طولانی از اختلافات فراتر از اقیانوس اطلس وجود داشته است ، چه پایان تجارتبا اوکراین یا هزینه دفاعیبشر سیاست گذاران اروپایی به طور قابل ملاحظه ای برای سرمایه گذاری زمان و منابع در هر معامله ای که ترامپ می تواند دوباره در یک لحظه اعلام کند ، سرمایه گذاری می کنند.

ترامپ نیز از آنچه دیپلماسی اروپایی می تواند به دست آورد ، مورد تحسین است و اخیراً اظهار داشت ایران نمی خواهد با اروپا صحبت کندبشر وی در عوض مذاکرات دو جانبه با تهران را در اولویت قرار داده است. بنابراین ، تراز کردن با ایالات متحده ممکن است به هیچ تأثیر زیادی تبدیل نشود. تصمیم ترامپ برای بمباران ایران ، به هر حال ، اتفاق افتاد بدون اخطار برای متحدین خودبشر

بنابراین ، اروپا به برنامه هسته ای ایران توجه زیادی خواهد کرد. اما ، محدود به روابط ضعیف با تهران و تقسیمات داخلی آن در خاورمیانه ، بعید است که تا زمانی که ترامپ در سمت خود باشد ، نقش مهمی در پرونده هسته ای داشته باشد.