اروپا مسیر هسته ای را با ایران نمودار می کند

بروکسل (CN) – انگلیس ، فرانسه و آلمان روز جمعه با ایران به دلیل اولین مذاکرات هسته ای خود از زمان اعتصابات ویرانگر اسرائیل در ماه ژوئن ، دقیقاً یک دهه پس از قدرتهای اروپایی به جعل توافق هسته ای 2015 که این قاره اکنون در تلاش برای نجات است ، ملاقات کردند.

معاون وزیر امور خارجه ایران ، کاظم غاریبابادی و دیپلمات ارشد مجید تاکت-راوانچی نماینده تهران در مذاکرات سطح معاون در کنسولگری ایران در ترکیه بودند. پس از این جلسه ، غاری بابادی توصیف بحث ها به عنوان “جدی ، صریح و مفصل” در بستر رسانه های اجتماعی X.

وی گفت: “آخرین تحولات مربوط به موضوع تحریم ها و مسئله هسته ای مورد بحث و بررسی قرار گرفت.” هر دو طرف “ایده های خاص” را برای بررسی به ارمغان آوردند و “توافق شد که مشاوره در مورد این موضوع ادامه یابد” ، اگرچه جزئیات یا جدول زمانی دیگری ارائه نشده است.

سخنگوی وزارت امور خارجه ایران روز جمعه به آژانس خبری ایالتی ایران گفت.

نتیجه نشان می دهد که علی رغم اختلافات عمیق ، هر دو طرف به جای تشدید فوری به تحریم ها ، ارزش را در گفتگوی مداوم می بینند. هیچکدام از سه کشور اروپایی تاکنون اظهارات عمومی در مورد این جلسه صادر نکرده اند.

انگلیس ، فرانسه و آلمان تهدید کرده اند که “مکانیسم فوری” را ایجاد می کنند که تا پایان ماه اوت تحریم های سخت سازمان ملل متحد را بر روی ایران بازگرداند. اروپایی ها با مهلت 18 اکتبر روبرو می شوند که قطعنامه سازمان ملل که زیربنای قرارداد هسته ای کاملاً منقضی می شود ، پس از آن گزینه Snapback برای همیشه ناپدید می شود.

این اقدام به طور خودکار شش قطعنامه قبلی شورای امنیت را از سال 2006 تا 2010 بازگرداند ، از جمله تحریم های هسته ای و موشکی ، محدودیت های مالی و بانکی و تحریم های انرژی که انتظار می رود اروپا از آن استفاده کند.

مرکز خواسته های غربی برای بازگرداندن نظارت کامل هسته ای ، بازگرداندن بازرسان باتجربه ایران که در سال 2023 مسدود شده است ، مجدداً قوانین بازرسی را مجدداً اجرا می کند و به طور قابل توجهی از اورانیوم بسیار غنی شده ایران را قطع می کند – که اکنون بیش از 880 پوند است ، در صورت عدم وجود بیشتر از سلاح های هسته ای مطابق با کارشناسان هسته ای.

اروپایی ها همچنین بازرسی های سخت تری را پیشنهاد کرده اند که می تواند شامل برنامه موشکی ایران باشد ، اگرچه مقامات ایرانی مذاکره در مورد توانایی های نظامی خود را رد کرده و هرگونه بازگشت به غنی سازی اورانیوم صفر را رد کرده اند.

این زمان دارای وزن ویژه ای است و دقیقاً 10 سال پس از توافق هسته ای 2015 که دیپلمات های اروپایی سالها در کار خود صرف کردند ، می رسد.

انگلیس ، فرانسه و آلمان به همراه چین و روسیه احزاب باقیمانده توافق هسته ای 2015 هستند که ایالات متحده در سال 2018 از آن عقب نشینی کرد.

حمله اواسط ژوئن اسرائیل جنگی 12 روزه را برانگیخت که فرماندهان ارشد ایرانی ، دانشمندان هسته ای و صدها غیرنظامی را کشته و در عین حال مذاکرات جداگانه هسته ای ایالات متحده و ایران را نیز از بین می برد که از ماه آوریل ادامه داشته است.

با نزدیک شدن به مهلت اکتبر و فشار رو به رشد ، بروکسل برای بازگرداندن تحریم ها یا پیدا کردن یک جایگزین دیپلماتیک ، به مذاکرات روز جمعه فشار آورد. این نشست اولین مباحث هسته ای E3-Iran را نشان می دهد از آنجا که مذاکرات در ژنو در ماه مه، که ایران بعداً متهم به استفاده به عنوان پوشش برای حملات ژوئن شد.

وزیر امور خارجه ایران پس از این حملات گفت: “ما قرار بود در 15 ژوئن با آمریکایی ها ملاقات کنیم تا توافق نامه ای بسیار امیدوارکننده داشته باشیم.” “این خیانت دیپلماسی بود.”

چهارراه دیپلماتیک اروپا

این مذاکرات یک نکته مهم برای سیاست خارجی اروپا است: عدم دستیابی به برخی توافق ها می تواند اروپایی ها را وادار کند تا از طریق تهدیدهای فوری پیروی کنند ، احتمالاً سالها به روابط دیپلماتیک پایان می دهند. موفقیت می تواند راه را برای مذاکرات گسترده تر باز کند و به جلوگیری از تشدید نظامی در خاورمیانه کمک کند.

تهران خواسته ها شامل احترام به حقوق ایران طبق قوانین بین المللی – از جمله غنی سازی اورانیوم “مطابق با نیازهای مورد نظر ایران” – و برطرف کردن همه تحریم ها.

مذاکره کنندگان ایران از این فرصت برای انتقاد از “عملکرد مغرضانه ، سیاسی و مخرب” آژانس بین المللی انرژی اتمی – سازمان دیده بان هسته ای سازمان ملل – در طی حملات ماه ژوئن استفاده کردند.

در اوایل این هفته ، غاریبابادی اعلام کرد که ایران موافقت کرده است که در هفته های آینده یک تیم فنی از آژانس سازمان ملل دریافت کند … برای بحث در مورد روش “روابط آینده – اساساً چارچوبی برای عملکرد بازرسی ها و همکاری ها. معاون مدیر کل IEA رافائل روسی تأیید شده که ایران در طی سخنرانی عمومی در سنگاپور روز جمعه “برای بحث های فنی” آماده است.

این حرکت نشانگر یک دهکده بالقوه است ، هرچند که از نظر دامنه محدود باشد. تا زمان اعتصابات نظامی امسال ، آژانس هسته ای نظارت گسترده ای بر برنامه هسته ای ایران انجام می داد – 493 بازرسی تنها در سال 2024 ، با حفظ همان سرعت که از توافق 2015 ادامه داشت.

آژانس بین المللی انرژی اتمی می گوید ایران در حال غنی سازی اورانیوم به 60 ٪ خلوص است-بسیار بالاتر از کلاه 3.67 ٪ تحت قرارداد 2015 ، اما بسیار پایین تر از 90 ٪ مورد نیاز برای سطح سلاح ها. ایران حفظ می کند برنامه هسته ای خود فقط برای اهداف غیرنظامی است.

عباس آراگچی ، وزیر امور خارجه ایران خاطرنشان كرد كه غنی سازی در حال حاضر به دلیل خسارت جدی و شدید به مکانهای هسته ای ناشی از حملات آمریكا و اسرائیل “متوقف شده” است. با این حال ، در آستانه مذاکرات استانبول ، آراگچی تأکید کرد که “غنی سازی اورانیوم ما ادامه خواهد یافت. ما این حق مردم ایران را رها نخواهیم کرد.”

میزان آسیب از اعتصابات ایالات متحده هنوز نامشخص است. ترامپ ادعا کرده است که این سایت ها “کاملاً نابود شده اند” ، اما گزارش های رسانه ای آمریکایی مقیاس تخریب را زیر سوال برده اند.

هنگامی که Baqaei سؤال کرد که آیا ملل اروپایی همچنان به فشار اسرائیل ادامه می دهند ، جایگاه ایران بیشتر شد. وی به آژانس خبری ایالتی ایران گفت: “سؤال این است كه آیا این سه كشور مایل هستند اعتبار خود را برای جاه طلبی های مخرب رژیم صهیونیستی فدا كنند.”

سخنگوی ایران استدلال كرد كه بازگرداندن تحریم های شورای امنیت سازمان ملل فاقد “توجیه قانونی ، اخلاقی یا منطقی” است زیرا ایران به عنوان یك طرف در توافق نامه 2015 باقی مانده است. کارشناسان سیاست هسته ای هشدار می دهند که استفاده از مکانیسم Snapback اکنون سیگنال خطرناکی را ارسال می کند که ابزارهای حقوقی سلاح های سیاسی هستند که به صورت انتخابی مورد استفاده قرار می گیرند.

برای ایالات متحده ، تصمیم اروپا اهمیت دارد زیرا می تواند علاقه بیان شده ترامپ را به مذاکره در مورد توافق هسته ای جدید با ایران پشتیبانی کند یا تضعیف کند. یک حرکت اروپایی برای تحمیل مجدد تحریم ها می تواند هرگونه مذاکرات آینده ایالات متحده و ایران را پیچیده کند ، در حالی که ادامه دیپلماسی اروپا ممکن است مسیری را برای مذاکرات گسترده تر فراهم کند.

بدون اطمینان معتبر در برابر عملیات نظامی بیشتر ، ایران بعید به نظر می رسد که اجازه بازرسی های کامل را برای از سرگیری یا مشارکت جدی در هر روند جامع دیپلماتیک فراهم کند. با این حال ، مگر اینکه بازرسی ها دوباره شروع شوند ، جهان وضعیت واقعی برنامه هسته ای ایران را نمی داند – مبنای اولیه مورد نیاز برای هر توافق آینده.