مارک بوتنگا
من تعجب نکردم که می بینم که امروزه بسیاری از نیروهای راست افراطی جزء مشتاق ترین هواداران سیاست های اسرائیل و دولت نتانیاهو هستند ، درست همانطور که بسیاری از آنها از رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی حمایت می کردند و امروزه هنوز جنایات استعمار اروپا را انکار می کنند. مبارزه با امپریالیسم و استعمار و مبارزه با فاشیسم و نژادپرستی همواره ذاتاً مرتبط بوده است.
از نظر تاریخی ، استعمار یک طرح پیشین ایدئولوژیک و مادی و گاه برای فاشیسم فراهم می کرد. رژیم های فاشیستی یا مشابه ، سلسله مراتب نژادی ، dehumanization ، خشونت گسترده غیرقانونی و حاکمیت اقتدارگرایانه را در مستعمرات به اروپا وارد کردند و از وحشیگری مشابه در داخل کشور برای حفظ کنترل کامل و ظلم به طبقه کارگر استفاده کردند. ما در مورد این موضوع به اندازه کافی صحبت نمی کنیم ، زیرا تاریخ استعمار اروپا و جنایات به طور معمول در بحث عمومی پایین می آید ، اما روش های سرکوب استعماری الهام گرفته و تاکتیک های ترور فاشیستی قالب ریزی شده. به بحث در مورد چگونگی تکنیک ها و ایدئولوژی ها ، مانند استفاده از اردوگاه های کار اجباری و علوم نژادی ، که توسط استعمار آلمان در نامیبیا توسعه یافته است ، بر سیاست های نازی تأثیر گذاشت. اخیراً یک روزنامه نگار سیاسی فرانسه نیز بحث و گفتگوهای آتشین را در مورد موازی بین جنایات نازی علیه غده های فرانسه از یک سو و کسانی که فرانسوی ها از سوی دیگر در الجزایر مرتکب شده بودند ، آغاز کرد.
سرکوب جنبش های همبستگی فلسطین در اروپا بسیار زیاد است.
اما این فقط مربوط به رژیم های فاشیستی یا راست افراطی نیست. حتی در سیستم های سیاسی فعلی ، لفاظی های فرومایه باعث شده است تا احزاب سیاسی سیاسی اروپا را به جریان برسانند. دولت های اروپایی یا مقامات محلی تکنیک های کنترل جمعیت و نظارت دیجیتال را به اروپا وارد می کنند. نیروهای اسرائیلی همتایان اروپایی خود را آموزش می دهند. سلاح ها و فناوری نظامی با تمبر اسرائیل از “آزمایش شده توسط نبرد” یا “جنگنده” به کشورهای اروپایی فروخته می شوند. به عبارت دیگر ، ما در حال وارد کردن فناوری و تجهیزات مورد استفاده برای سرکوب غیرقانونی انبوه و نظارت ، پاکسازی قومی و آپارتاید هستیم. زودتر از این ، این تکنیک ها در برابر کارگران ، اتحادیه های کارگری و جنبش های اجتماعی استفاده می شود.
سرکوب جنبش های همبستگی فلسطین در اروپا بسیار زیاد است. من به تازگی تصاویری از پلیس آلمان را دیده ام که به طور خشونت آمیز به معترضین مخالف نسل کشی حمله می کنند. این برای آلمان منحصر به فرد نیست. مردم دستگیر می شوند و شغل خود را برای صحبت کردن برای حقوق اساسی بشر از دست می دهند. آزادی های اساسی ، مانند آزادی نشان دادن یا آزادی بیان ، هنگامی که شما از جنایات دولت های غربی انتقاد می کنید ، تحت آتش قرار می گیرند. این جدید نیست. به سرکوب پلیس ، آزار و اذیت و حرکت سانسور علیه جنگ ویتنام یا به نفع استقلال الجزایر که در غرب با آن روبرو است ، نگاه کنید. این سرکوب محدود به حرکت در برابر نسل کشی نیست.
اتحادیه ها بخش اصلی مبارزه گسترده تر علیه اشغال ، تبعیض و ظلم و ستم اقتصادی هستند. فراموش نکنید که چگونه در گذشته و همچنین اتحادیه های کارگری نقش مهمی در مبارزات جهانی حمایت از خودمختاری ، ضد استعمار و مبارزات ضد آپارتاید داشتند. در چندین کشور اروپایی ، کارگران بندر یا فرودگاه از همدست بودن در صادرات اسلحه به اسرائیل خودداری کرده اند. اتحادیه های کارگری کمپین های مهم همبستگی بین المللی را با فلسطین تنظیم کرده اند. این امر از اقدامات عمومی به بودجه پانل های خورشیدی برای بیمارستان های غزه رفته است. جدیدترین کنگره صنعتی اروپا ، فدراسیون اتحادیه های صنعتی اروپا ، خواستار تعلیق تحویل اسلحه و توافق نامه انجمن اتحادیه اروپا و اسرائیل شد.
در مقابل ، گزارش سازمان ملل “از اقتصاد شغل گرفته تا اقتصاد نسل کشی“منتشر شده در ماه ژوئن نشان می دهد که چگونه شرکت ها امروز از جنگ نسل کشی اسرائیل در مورد غزه سود می برند. از گوگل تا بریتانیا نفت ، مایکروسافت ، آمازون ، الفبای و کاترپیلار. این همان کسانی هستند که از کارگران در شمال به اصطلاح جهانی بهره برداری می کنند. همان دشمن ، همان شرکت هایی که به دنبال حداکثر رساندن سود خود هستند با به دست آوردن منابع ارزان قیمت و کار باید در صدر نبرد با نسل کشی قرار بگیرند. کشورهای اروپایی در چندین نسل کشی مقصر هستند. با این حال ، کلاس های حاکم ما بار دیگر به طور فعال از یک نسل کشی حمایت می کنند.
