ارزان‌ترین مکان برای استخراج رمزارز: ایران پیشتاز است، پایداری لازم است

در دنیای پر سرعت استخراج پاداش بلوک، هزینه های برق کلیدی است. از سال 2025، استخراج یک بیت کوین می گیرد حدود 266000 کیلووات ساعت (کیلووات ساعت) قدرت، که برای دو بار شارژ تمام آیفون های کالیفرنیا کافی است. با تجارت بیت کوین در حدود 112000 دلار، کسب سود بستگی به هزینه های برق دارد. ایران ارزان‌ترین مکان برای استخراج ارزهای دیجیتال است، زیرا نرخ برق یارانه‌ای هزینه را به تنها 1324 دلار برای هر بیت‌کوین کاهش می‌دهد که در صورت فروش به قیمت بازار، حاشیه سود 83 برابری را به همراه دارد.

چرا ایران اینقدر ارزان است و در مقایسه با کشورهای دیگر چگونه است؟ علاوه بر این، از آنجایی که ماینینگ به اندازه برخی کشورها انرژی مصرف می کند (تقریبا 138 تراوات ساعت در سال به تنهایی برای BTC، معادل انتشار سالانه اسلواکی)، چه کاری می توان انجام داد تا این شوق دیجیتال به نفع همه باشد؟

ایران یک مزیت دارد زیرا برق صنعتی آن بسیار ارزان است، میانگین گیری 0.002 دلار در هر کیلووات ساعت این به دلیل ذخایر بزرگ گاز طبیعی و کنترل های دولتی است که دسترسی به انرژی را بر نرخ بازار ترجیح می دهد. این قیمت بسیار کمتر از میانگین صنعتی جهانی 0.162 دلار در کیلووات ساعت است. به همین دلیل، معدنچیان برای جلوگیری از تحریم ها در حالی که از شبکه های با سوخت فسیلی استفاده می کنند، به عملیات زیرزمینی می روند. این امر به 4.2 درصد از هش ریت جهانی کمک می کند، حتی با سرکوب. با نرخ ایران، یک Antminer S21 می تواند روزانه 50 دلار پس از نصف شدن تولید کند، در حالی که در مکان های گران تر متحمل ضرر می شود. اما این انرژی ارزان یک نقطه ضعف دارد. وابستگی به سوخت های فسیلی انتشار CO2 را افزایش می دهد و با استفاده از دکل های خنک کننده منابع در مناطق خشک، آب محدود کمیاب تر می شود.

هزینه های استخراج بیت کوین در سراسر جهان بسیار متفاوت است. آسیا مقرون به صرفه ترین است، به طور متوسط ​​30,308 دلار در هر BTC، به دلیل یارانه ها و نیروی برق آبی اضافی. اتیوپی با قیمت 1990 دلار به ازای هر بیت کوین که از انرژی آبی ارزان قیمت سد رنسانس بزرگ اتیوپی تامین می شود، اندکی پس از ایران قرار دارد. آنها 1 تا 2 درصد از هش ریت را با استفاده از توان مازاد و تمیز دریافت می کنند. سودان و کوبا حدود 3970 دلار هستند که از شبکه های استفاده نشده برای سود سریع با سکه های دیگری مانند کسپا استفاده می کنند. الجزایر با 4183 دلار خوب عمل می کند و گاز را با انرژی خورشیدی جدید مخلوط می کند و 1٪ از هش ریت جهانی را تامین می کند.

آمریکای شمالی بسیار گران تر است و به طور متوسط ​​65280 دلار در هر بیت کوین است. ایالات متحده با 37.9٪ از هش ریت، تگزاس را 0.06 دلار در هر کیلووات ساعت به دلیل شبکه های باز و گاز فلر گرفته شده در اختیار دارد. این به ماینرها حدود 11.2 میلیارد دلار در سال می رساند. واشنگتن و وایومینگ به دلیل آبی با 0.04 دلار پایین تر هستند، اما میانگین ملی 0.07 دلار است که باعث کاهش سود پس از نصف شدن سال 2024 می شود که پاداش را به 3.125 در هر بلوک کاهش داد. کانادا با 0.05 دلار در کبک بهتر عمل می کند، اما هزینه های کلی هنوز حدود 20000 دلار به ازای هر بیت کوین است.

اروپا؟ کابوس یک ماینر با قیمت 85768 دلار/BTC در منطقه. ایرلند با 321112 دلار (0.45 دلار/کیلووات ساعت معادل خانوار) ​​در صدر بدنامی قرار دارد. شبکه پر باد ایرلند به دلیل مالیات و تناوب تحت فشار است. ایتالیا (306,550 دلار) و آلمان (0.30 دلار در کیلووات ساعت) سرنوشت مشابهی دارند و معدنچیان را به سمت ایسلند (0.05 دلار در کیلووات ساعت زمین گرمایی، 92٪ انرژی های تجدیدپذیر) یا نروژ (96٪ آبی، 0.04 دلار در کیلووات ساعت) سوق می دهند. آمریکای جنوبی با 0.03 دلار/کیلووات ساعت مازاد سد Itaipú پاراگوئه (1.16 درصد هش) غافلگیر می شود که وابستگی 116571 دلاری اقیانوسیه به گازوئیل را کاهش می دهد. آفریقا به طور متوسط ​​65280 دلار است، اما لیبی (5290 دلار به ازای هر بیت کوین، 0.02 دلار یارانه نفتی در هر کیلووات ساعت) در میان بی ثباتی جلوتر است.

این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که چگونه استخراج یک بازی با مجموع صفر ایجاد می‌کند: انرژی ارزان منجر به رونق می‌شود، اما اغلب به قیمت آسیب‌های زیست‌محیطی تمام می‌شود. روش ایران، اگرچه درآمدزایی می‌کند، اما خطر را برجسته می‌کند – شبکه‌هایی که به سوخت‌های فسیلی متکی هستند، سالانه 39.8 میلیون تن دی‌اکسید کربن را فقط از BTC منتشر می‌کنند که 0.08 درصد از کل مقدار در سراسر جهان را تشکیل می‌دهد. با افزایش تقاضا (انتظار می رود که برق جهانی در سال 2024 4.3 درصد رشد کند، بیشتر به دلیل مراکز داده و خودروهای الکتریکی)، معدن بدون چک مشکلات آب را بدتر می کند (استفاده از 1 میلیون گالن در روز در هر مکان) و ایجاد زباله های الکترونیکی (ASIC های قدیمی مانند زباله های دیجیتال روی هم قرار می گیرند).

بازگشت به بالا ↑

برای اینکه ماینینگ به طور موثر کار کند و کار خوبی انجام دهد، جهان باید طرز فکر خود را تغییر دهد. اول، نیاز انرژی های تجدید پذیر: در حال حاضر، 43٪ از انرژی BTC از منابع پاک (آبی، خورشیدی و باد) تامین می شود که نسبت به 39٪ در سال 2023 افزایش یافته است. این میزان انرژی سبز تلف شده را کاهش می دهد. قوانینی مانند MiCA اتحادیه اروپا (با هدف صفر خالص تا سال 2030) و مشوق های ایالات متحده تحت قانون قانون نابغه با تمرکز بر مکان هایی با انرژی آبی فراوان مانند پاراگوئه یا انرژی زمین گرمایی مانند ایسلند می تواند این سرعت را افزایش دهد. خنک کننده غوطه ور و جذب گاز شعله ور (مانند عملیات تگزاس که متان را تا 5 درصد کاهش می دهد، مصرف آب را 90 درصد و انتشار را تا 14 درصد کاهش می دهد.

دوم، عدالت اجتماعی: استخراج معدن باید مردم محلی را ارتقا دهد. در اتیوپی، شبکه‌های برق سدهای آبی را برای 15000 روح خارج از شبکه قبل از صادرات هش‌پاور، یارانه برقی‌سازی، سد می‌کند. لائوس از مازاد آبی برای استخراج بیت کوین و بازپرداخت بدهی ها، تأمین مالی مدارس و جاده ها استفاده می کند – الگویی برای کشورهای غنی از انرژی. استانداردهای جهانی، مانند Crypto Local weather Accord، می‌توانند مشارکت سود را اعمال کنند و 10 درصد از درآمد را به انرژی‌های تجدیدپذیر محلی یا آموزش شغلی تخصیص دهند و در نتیجه استخراج‌کنندگان را به مباشر تبدیل کنند.

سوم، مشوق های نوآوری: تغییر به اثبات سهام (PoS) برای جایگزین هایی مانند اتریوم (کاهش مصرف انرژی تا 99٪) یا مدل های هیبریدی. معاملات آتی و سکوهای بهینه سازی شده با هوش مصنوعی (35 درصد افزایش بهره وری در ASIC های 2025) نوسانات را پوشش می دهد، در حالی که مالیات کربن در معادن فسیلی منابع مالی را به سمت فناوری سبز هدایت می کند.

هیجانات ارزان ایران وعده و خطر استخراج معدن را برجسته می کند. تا سال 2030، با پیشی گرفتن انرژی‌های تجدیدپذیر از زغال‌سنگ در شبکه، می‌توانیم یک اکوسیستم رمزنگاری ایجاد کنیم که بدون آسیب رساندن به سیاره، به پیشرفت کمک کند. ارزش واقعی بلاک چین؟ فرصت غیرمتمرکز برای زمین، مردم و نسل های آینده.

بازگشت به بالا ↑

تماشا کنید: گره گشایی از استخراج بیت کوین در جریان زنده هفتگی CoinGeek

))>