آیا می توان برای جنگ در افغانستان “پاسخگویی” کرد؟

خوب ، جمعه است.

این یک نسخه ویژه از پنتاگون است که در آن ما به قول وزیر دفاع پیت هگست خواهیم پرداخت که آخرین بررسی وزارت دفاع از عقب نشینی ارتش ایالات متحده از افغانستان سرانجام منجر خواهد شد “پاسخگویی” برای مبهم

در 26 آگوست 2021 ، 13 عضو خدمات ایالات متحده و حدود 170 افغان در یک بمبگذاری انتحاری در فرودگاه بین المللی حمید کرزی در کابل کشته شدند. این بمبگذاری آخرین حمله به سربازان آمریکایی در جنگی بود که جان بیش از 2،000 عضو خدمات آمریکایی را از زمان آغاز آن در 7 اکتبر 2001 ادعا کرد.

اما پاسخگویی برای برداشت از افغانستان در واقع چگونه است؟ و در مورد پاسخگویی برای رسیدگی به طولانی ترین جنگ آمریکا ، کسی که تقریباً از ابتدا توسط Mission Creep ، اهداف سحابی ، عدم پاسخگویی و شفافیت و برنامه خروج مشخصی گرفتار شد؟ پاسخگویی برای این که مدتهاست که به تأخیر افتاده است ، اما هنوز مشخص نیست که آیا بررسی دیگری از لحظات نهایی یک جنگ چند دهه به آن دست خواهد یافت.

جان سوپکو ، سپس به عنوان نگهبان برتر دولت ایالات متحده برای بازسازی افغانستان ، در ژانویه سال 2020 به کنگره گفت که مقامات دولتی آمریکا دارای “تشویقی” برای دروغ گفتن در مورد پیشرفت در افغانستانبشر در صورت وجود ، عواقبی برای کسانی که ادعا می کردند ، تعداد کمی از آنها وجود داشته است افغانستان گوشه را چرخانده بود – ادعاهای رهبران ارشد در ارتش و مقامات ادارات ریاست جمهوری هر دو طرف.

نه هگست و نه رهبران غیرنظامی یا نظامی دیگر نگفته اند که ارتش ایالات متحده در نتیجه یافته های این بررسی چه نوع اقداماتی را انجام می دهد – یک بررسی که فقط بر عقب نشینی متمرکز است و نه کلیت جنگ و مدیریت آن. و اگر این امر به درگیری گسترده تر گسترش یابد ، هر نوع پاسخگویی واقعی از این واقعیت جلوگیری می شود که بسیاری از تصمیم گیرندگان اصلی در جنگ 20 ساله از زمان بازنشستگی یا در غیر این صورت خدمات دولت را ترک کرده اند. یک مقام دفاعی که در مورد این موضوع توسط Process & Goal پرس و جو کرد ، هیچ اطلاعات دیگری برای ارائه نداشت.

سؤال دیگر این است که چه کسی دقیقاً باید در برابر شکست آمریکا در افغانستان پاسخگو باشد. عقب نشینی هرج و مرج از کابل در اوت 2021 بسیار بیشتر از یک شکست نظامی بود. هر اداره ریاست جمهوری بین سالهای 2001 تا 2021 مسئولیت ، مسئولیت خود را بر عهده دارد ، همانطور که کنگره ، که صلاحیت خود را برای اعلام جنگ با قوه مجریه اندکی پس از 11 سپتامبر 2001 ، حملات تروریستی انجام داد. فراموش نکنیم وزارت امور خارجه، که دستور تخلیه غیر مبارز از افغانستان را تا روز قبل از اسیر کابل ، دستور تخلیه غیر مبارزه ای نکرد.

متفقین ناتو و شرکای سابق آن در دولت در حال حاضر افغانستان نیز دارای درجه مقصر بودن برای شکست نهایی هستند. جاناتان شرودن، یک متخصص افغانستان که برای CNA ، یک سازمان تحقیق و تحلیل غیرانتفاعی در آرلینگتون ، ویرجینیا کار می کند.

شرودن ، که پیش از این به عنوان مدیر تحقیقاتی برای این کار بود ، گفت: “انگشت سرزنش برای نتایج ما در افغانستان در هر بازیگر درگیر مشاهده کردیم.” کمیسیون جنگ افغانستان، که توسط کنگره برای انجام یک بررسی جامع از درگیری تأسیس شد. “این هم یک شکست سیستمیک بسیاری از سازمان ها بود و هم شکست جمعی بسیاری از افراد.”

اگرچه برخی از ارزیابی های قبلی از مأموریت های نظامی شکست خورده – مانند کمیسیون هالووی بررسی 1980 تلاش برای نجات آمریکایی ها توسط ایرانیان گروگان گرفته شده است -شرودن گفت ، کمیسیون جنگ افغانستان اولین باری است که ایالات متحده سعی در انجام ارزیابی غیر سیاسی یک جنگ بزرگ دارد.

برای وزارت دفاع ، وظیفه پاسخگو بودن مردم در مورد شکست در افغانستان ، صعود فراز و نشیب خواهد بود ، به خصوص که ارتش سابقه طولانی دارد خود را از هرگونه تخلف. یکی دیگر از سنت های نظامی آزمایش شده و واقعی ، پیدا کردن کسی است که مقصر فاجعه است ، همانطور که نیروی دریایی پس از آن انجام داد انفجار در کشتی جنگی USS آیووا 47 ملوان را به قتل رساند -و دوباره در سال 2020 به دنبال شیوع مرگبار رمان Coronavirus (Covid-19) در حامل هواپیما USS تئودور روزولت.

ارتش همچنین می تواند برای انضباط رهبران ارشد ، همانطور که در ابتدا این مورد پس از کشته شدن چهار سرباز در یک کمین 2017 در نیجر ، مورد توجه قرار گرفت. کنگره در نهایت ارتش را تحت فشار قرار داد ارتقاء به ژنرال برای سرهنگ که مأموریت را تصویب کرد.

در مواردی که هیچ راهی برای انکار این امر وجود ندارد که یک جنگ به طرز وحشتناکی پیش رفته است ، راه حل دیگر حذف فرمانده ارشد با ترویج وی است. جنهای ارتش. ویلیام وست مورلند وت جورج کیسی هر دو پس از استراتژی های خود در ویتنام و عراق ، به عنوان رئیس ستاد ارتش معرفی شدند.

شاید بررسی مسئولیت پذیری اعلام شده توسط هگست منجر به بررسی صادقانه جنگ افغانستان شود ، که نسلی از اعضای سرویس و جانبازان را تعریف می کرد.

یا ، این امر به خوبی می تواند از ناتوانی ارتش در پذیرش حقایق سخت – همان چیزی که محکوم به جنگ است ، محروم شود.

صرف نظر از چگونگی بررسی این بررسی ، کسانی که در آنجا خدمت کرده اند می توانند و باید به اعمال فداکاری ، شجاعت و خدمتی که در آن شرکت کرده اند افتخار کنند و شاهد آن باشند.

آخرین کار و هدف

• ارتش به حذف کردن 2 تیپ های کمک به نیروی امنیتی ، مجدداً سربازان باتجربه را مجدداً واگذار کنید

• تأخیر نیروی هوایی در سفارشات جدایی و بازنشستگی ‘نیستاز دست دادن، “مقام دفاعی می گوید