به نظر می رسد که خطرناک ترین مرحله درگیری فعلی اسرائیل و ایران گذشته است. در آتش بس در روز دوشنبه موافقت کرد، تحت رئیس جمهور ایالات متحده دونالد ترامپ، تاکنون با وجود برخی از پارگی ها تا کنون پایدار مانده است. با این کار ، کشورهای خاورمیانه از مکث برای در نظر گرفتن درگیری و پیامدهای آن استفاده می کنند.
به نظر می رسد بسیاری از کشورهای منطقه با توجه به جنگ بین اسرائیل و ایران: حفظ ابهام.
به عنوان مثال ، اردن ابراز محکومیت خود حملات اسرائیلی به ایران همراه با 20 کشور دیگر عرب و مسلمان در بیانیه عمومی. اما در عین حال ، نیروی هوایی آن مانع از پرواز موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین ایرانی به سمت فضای هوایی اردن به سمت اسرائیل شد. اردن ها می گویند که آنها این کار را برای محافظت از شهروندان خود انجام داده اند.
عربستان سعودی همچنین این بیانیه را امضا کرد ، اما تصور می شود که هواپیماهای اسرائیلی را به فضای هوایی خود اجازه داده اند تا پرتابه های ایرانی را شلیک کنند. استفان لوکاس ، بنیانگذار مشاوره مستقر در آلمان ، ذهن خاورمیانه ، پیش از این به DW گفته بود که معتقد است سعودی ها نیز خود موشک های ایرانی را بر سر کشورشان شلیک کردند ، اگرچه هیچ گزارش تأیید شده ای در این باره منتشر نشده است.
هر دو اردن و عربستان سعودی رابطه پیچیده ای با اسرائیل داشته باشید ، با انتقاد عمومی اما همکاری در پشت صحنه. هر دو همچنین برای دفاع از آنها به همکاری های نظامی با ایالات متحده متکی هستند و اردن همچنین کمک های مالی از ایالات متحده ، به مبلغ 1.45 میلیارد دلار (1.25 میلیارد یورو) کمک های سالانه دو جانبه خارجی دریافت می کند. این باعث می شود اردن یکی از کشورهایی باشد که بیشترین کمک های خارجی ایالات متحده را در جهان دریافت می کند. اوکراین ، اسرائیل و اتیوپی از دیگر دریافت کنندگان اصلی پول کمک به ایالات متحده هستند.
تعادل روابط با ایران
در عین حال ، هر دو کشور علاقه مند به حفظ ثبات در منطقه خود هستند – و این به معنای حفظ رابطه متعادل با ایران است.
سیمون ولفگانگ فوچ ، استادیار اسلام در دانشگاه عبری اورشلیم می گوید ، این قانون متعادل به شکل سیاست خارجی منطقه ای ، به ویژه در کشورهای خلیج فارس ادامه خواهد داد. کشورهای خلیج فارس دیده اند که چگونه ایران پتانسیل خود را برای تهدید آنها به همان اندازه از دست داده است ، فوچ به DW گفت ، زیرا آنها دیده اند که چگونه پروکسی های ایرانی-از جمله حزب الله در لبنان و سوریه و شبه نظامیان طرفدار ایرانی در عراق-تضعیف شده اند. دولت سوریه تحت دیکتاتور بشار اسد ، که قبلاً از ایران حمایت می کرد ، تحت رهبری جدید است و همچنین دیگر متحد ایرانی نیست.
فوچس استدلال می کند: “در برابر این پیشینه ، طبیعتاً از دیدگاه کشورهای خلیج فارس معقول به نظر می رسد که رویکردی به این بازیگر ضعیف – اما هنوز هم بسیار مهم – در منطقه انجام دهند.” وی توضیح داد: “آنها هیچ علاقه ای به رژیم در آنجا تضعیف نمی کنند ، چه رسد به سرنگونی آن و هرج و مرج که نتیجه می گیرد. اردن موضع مشابهی با آن می گیرد.”
در حقیقت ، به نظر می رسد برخی از همسایگان ایران بیشتر به جلوگیری از این امر علاقه مند هستند سقوط رژیم فعلی ایران.
“این سؤال باقی مانده است: چه کسی بر جمهوری اسلامی ایران بعدی حکمرانی خواهد کرد؟” مارکوس اشنایدر ، که در لبنان مستقر است و رئیس پروژه منطقه ای بنیاد فریدریش ابرت برای صلح و امنیت در خاورمیانه است ، برای مجله سیاسی مستقر در برلین ، سیاست بین المللی و جامعه نوشت.
“در کشور ، به دلایل قابل فهم – نه سیاسی و نه مسلح (مخالف) ، هیچ مخالفتی سازمان یافته وجود ندارد. در تبعید ، دو گروه آماده هستند – سلطنت طلبان و مجاهدین مردم ایران.” اشنایدر گفت ، اما برای هر دو گروه ، اثربخشی و محبوبیت بالقوه آنها با مردم ایران قابل تردید خواهد بود.
مصر به ما نگاه می کند
موضع مصر به همان اندازه مبهم است. دولت مصر از آتش بس بین ایران و اسرائیل استقبال کرد و اعلام کرد که با هدف یافتن یک راه حل طولانی مدت و ماندگار برای بحران های منطقه ای ، تلاش های دیپلماتیک را ادامه خواهد داد.
فوچ توضیح می دهد که مصر همچنین باید تعادل دقیق پیدا کند ، زیرا این امر نیز به کمک های نظامی ایالات متحده وابسته است. این عمل متعادل به دلیل وقایع اخیر دوباره وارد افتتاح شد. قاهره دارد به طور مرتب هر برنامه ای را رد می کرد این به معنای پذیرش فلسطین های اخراج شده است.
فوچ خاطرنشان کرد: “از طرف دیگر ، دولت مصر نیز همه چیز ممکن را برای عصبانیت اسرائیلی ها و ایالات متحده انجام داده است.” “به عنوان مثال ، با متوقف کردن راهپیمایی همبستگی غزه که در 14 ژوئن از تونس آمده است ، از جمله حمله به فعالان بین المللی ، و اجازه دادن آنها در هیچ مکانی در نزدیکی سینا.”
منطقه سینا مصر با غزه و در تاریخ 10 ژوئن با هم مرز است یک کاروان زمینی از حدود 1500 فعال طرفدار فلسطینی و بیش از 100 وسیله نقلیه در راه رفتن به غزه از تونس به لیبی عبور کردند. سایر راهپیمایان مصر ، که قصد پیوستن به این راهپیمایی را داشتند ، در 14 ژوئن در نزدیکی یک پاسگاه در شمال شرقی شهر اسماعیلیا توسط نیروهای امنیتی مصر مورد حمله قرار گرفتند. بسیاری از آنها پس از آن تبعید شدند.
مصر بدیهی است که می خواهد از هرگونه عوارض موجود در آن جلوگیری کند رابطه با ایالات متحدهبشر این دو کشور موافقت کرده اند که در زمینه مبارزه با تروریسم و تأمین مرزهای مصر علیه ناآرامی ها در لیبی ، سودان یا نوار غزه همکاری کنند. مصر همچنین کمک های نظامی زیادی دریافت می کند و سالانه حدود 1.3 میلیارد دلار از ایالات متحده دریافت می کند. بعید به نظر می رسد که ایالات متحده ، تحت عنوان رئیس جمهور دونالد ترامپ ، هنوز در مورد وضعیت فاجعه بار حقوق بشر مصر تحت رهبر استبدادی ، رئیس جمهور عبدالطاها السیسی اظهار نظر نکرده است.
همه کشورها در محله ایران از اهمیت حفظ تعادل بین شرکای خود آگاه هستند.
اشنایدر نوشت: “یک ایران ضعیف می تواند موجود و کج شود.” “از طرف دیگر ، کشوری که گوشه و کنار ، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و برای بقا می جنگد غیرقابل پیش بینی است.”
فوچ می افزاید: چیز دیگری نیز روشن شده است: دوره فعلی دولت ایالات متحده تحریک کننده بخش های بزرگ خاورمیانه است.
فوچس اظهار داشت: “رئیس جمهور ترامپ ، با سیاست خارجی خود و استفاده از رسانه های اجتماعی ، همه اطمینان را از پنجره بیرون می اندازد.” “من واقعاً شک دارم که ایالات متحده در سالهای آینده توجه خود را به خاورمیانه معطوف کند. اسرائیل و ایران استثنائات هستند. علاقه بسیار کمی به مداخلات بیشتر وجود دارد و تمرکز ایالات متحده به ناچار به شرق آسیا تغییر خواهد کرد.”
این داستان در ابتدا به زبان آلمانی منتشر شد.
