هفته گذشته ، هواپیماهای اسرائیلی در پایگاه هوایی T4 و فرودگاه HAMA وارد شدند سوریه ، همراه با دو پایه هوایی دیگر. براساس چندین گزارش رسانه ای عبری ، این عملیات برای ناامید کردن تلاش های ترکیه برای نصب دفاعی هوایی و سیستم های رادار در سایت های هدفمند انجام شده است. حمله اسرائیل بخشی از یک رویارویی بزرگتر و بزرگ را تشکیل می دهد آنکارا و بیت المقدس.
سوریه در حال حاضر فعال ترین جبهه در این مسابقه است. نکات دیگر اصطکاک شامل یهودا و ساماریا است ، غزه، و دریای مدیترانه شرقی. اما نیروهای محرک پشت این اختلاف چیست و چرا ماههای اخیر شاهد تشدید ناگهانی و شدید در شدت آن بوده اند؟ آیا اسرائیل و ترکیه در یک دوره برخورد اجتناب ناپذیر قرار دارند؟ رئیس جمهور ترکیه رکود Tayepp اردوغان و حزب حزب عدالت و حزبادی از سال 2002 قدرت خود را در ترکیه برگزار کرده است. ریاست جمهوری اردوغان باید به صورت تاریخی دیده شود. رهبر ترکیه مشغول تحول ترکیه ، چه در داخل و چه در روابط خود با محیط اطراف خود است.
دستگیری اخیر شهردار استانبول ، اکرم اماموگلو آخرین نشانه ای است که اردوغان قصد ندارد از طریق روند انتخابات قدرت را تحریک کند. در سالهای اخیر ، گام به گام ، اردوغان آن مراکز قدرت در ترکیه را به وجود آورد که ممکن است او را به چالش کشیده باشد. ارتش ، دادگاه ها ، رسانه ها ، همه به پاشنه آورده شده اند. مخالفت سیاسی نیز اکنون به وسیله اداری خنثی می شود.
با توجه به روابط خارجی ترکیه ، استراتژی اردوغان و متحدین وی تحول کمتری نبوده است. آنکارا استراتژی ادعای را آغاز کرده است و از موضع طرفدار غربی که سیاست خارجی ترکیه را در سالهای جنگ سرد مشخص می کند ، دور می شود.
به جای این جهت گیری طرفدار ایالات متحده ، ترکیه در حال حاضر مسیری را آغاز کرده است که اتحاد با حرکات اسلام سیاسی ، با یک چشم انداز تجدید نظر ، نئو عثمانی ، که در آن به دنبال ادعای یک جانبه است و سپس بر نقاط طیف گسترده ای از سرزمین های خلیج تا عراق تا عراق و Levant ، در سراسر Mediterranan و Li Libyby قرار می گیرد.
ترکیه در جستجوی قدرت غالب در منطقه ، پایگاه های نظامی دائمی در قطر ، عراق ، سوریه ، سومالی ، قبرس شمالی و لیبی ایجاد کرده است. این عملیات نظامی علیه دشمنان کرد خود را در عراق و سوریه در سال های 2016 ، 2018 و 2019 آغاز کرده است و منجر به کنترل واقعی مناطق قلمرو در هر دو کشور شده است.
در دریای مدیترانه شرقی ، ترکیه در سال 2019 پیمانی با لیبی امضا کرد و ادعای یک منطقه گسترده اقتصادی منحصر به فرد (EEZ) را داد. در صورت پذیرش ، به آنکارا دسترسی به سپرده های گاز طبیعی می دهد. این توافق نامه توسط یونان ، قبرس یا اسرائیل پذیرفته نشده است.
اصطکاک در حال انجام است زیرا ترکیه از کشتی های دریایی خود برای آزار و اذیت کشتی هایی که برای منابع گاز طبیعی در آبهای یونانی یا قبرس کاوش می کنند ، استفاده می کند. قرار است EEZ مشابه را با سوریه اعلام کند.
در لیبی ، مداخله آنکارا با استفاده از نیروهای پروکسی و هواپیماهای بدون سرنشین و همچنین سربازان خود ، منجر به حفظ دولت مسلط اسلام گرایان توافق ملی در طرابلس شد.
در تعدادی از مناطق ، اشتغال ترکیه از نیروهای دولتی خود با همکاری با حرکات محلی سنی و شبه نظامیان همراه بوده است.
اینها معمولاً ، هرچند نه همیشه ، از نظر طبیعت اسلامی هستند. (به طور خاص ، در زمینه عراق ، ترکیه با گروه های سنی غیر اسلامیستی کار کرده است). در لیبی ، عراق ، سوریه و سرزمین های فلسطین ، آنکارا با نیروهای محلی برای ایجاد قدرت و نفوذ خود همکاری کرده است.
حمایت ترکیه از حماس
حمایت ترکیه از حماس در زمینه فلسطین بخشی از این تصویر بزرگتر را تشکیل می دهد ، همانطور که فروپاشی در روابط اسرائیل و ترکی ، که نتیجه مستقیم تحول ترکیه تحت اردوغان است. پس از یک نزدیک شدن کوتاه در دوره قبل از اکتبر 2023 ، روابط اکنون در پایین ترین نقطه آنها قرار دارد. در 5 مه 2024 ، ترکیه از تعلیق فوری تجارت با اسرائیل خبر داد.
رهبر ترکیه آشکارا از حماس در جنگ خود علیه اسرائیل حمایت کرده است. وی با حضور در یک نماز برای نشان دادن پایان ماه رمضان در تاریخ 30 مارس ، گفت: “خداوند ، به خاطر نام خود … اسرائیل صهیونیستی را نابود و ویران می کند.” وی در جای دیگر ، نخست وزیر بنیامین نتانیاهو را با هیتلر مقایسه کرده و ادعا کرده است که اسرائیل قصد حمله به ترکیه را دارد.
یک دفتر فعال حماس در استانبول باقی مانده است. از اینجا بود که آدم ربایی و قتل سه نوجوان اسرائیلی برنامه ریزی شده بود و جنگ اسرائیل-هماس 2014 (عملیات محافظتی) را آغاز کرد. ترکیه فعالیت های حماس را در سراسر منطقه تسهیل می کند و گذرنامه های ترکیه را به اعضای حماس ارائه می دهد.
این الگوی یک سیاست خارجی ادعا کننده و با حمایت اسلام گرایانه چیز جدیدی نیست. چرا تشدید ناگهانی؟
برای یک دوره ، به نظر می رسید که ایران به عنوان برنده اصلی از تکه تکه شدن و ناآرامی ها که طی دو دهه گذشته جهان عرب را فرا گرفته است ، ظاهر شده است. پروکسی های تهران حاکم بر لبنان ، عراق و بیشتر یمن بود.
به نظر می رسد ایرانیان با موفقیت از مشتری خود در دمشق دفاع کرده اند. آنها حامیان اصلی شبه نظامیان اسلامی فلسطین بودند. و جایی که ایرانیان نفوذ نکرده بودند ، سیستم قدیمی کشورهای عربی خود را علیه قیام های اسلامی سنی بهار عربی ادعا کرده بود – که مهمترین آنها در مصر و تونس است.
ترکها و متحدان قطر آنها ، که به دنبال سوار شدن به موج اسلام گرایی سنی بودند ، به نظر می رسید شرط خود را از دست داده اند. اما وقایع از 7 اکتبر 2023 ، این تصویر را به طرز چشمگیری تغییر داده است. سیستم پروکسی های ایرانی به دست اسرائیل دست و پنجه نرم کرده است.
در لبنان و عراق ، شبه نظامیان مشتری ایران حداقل در حال حاضر از این مبارزه خارج شده اند. خسارات وارده این شبه نظامیان به طور غیر منتظره ای باعث احیای نیروهای اسلامی سنی تحت حمایت ترکیه در سوریه شد که سرانجام موفق به از بین بردن رژیم اسد شدند.
راهپیمایی هیات تحریر الشام از استان الیب محافظت شده از ترکیه به دمشق ، اسرائیل را این احتمال واقعی به ارمغان می آورد که یک رژیم جدید اسلام گرایانه تحت آموزش دولت خصمانه و پرخاشگر اردوغان ساخته شود. چنین رژیم علاوه بر لیست جدید در حال گسترش دارایی های منطقه ای ، یک افزودنی جدید قدرتمند را تشکیل می دهد.
قرار دادن سیستم های دفاع هوایی S-400 ترکیه در سوریه باعث می شود اسرائیل نتواند به تجاوز پاسخ دهد یا از فضای هوایی سوریه در راه ایران استفاده کند. سوریه جدید ، قدرتمند ، متمرکز ، با ارتش ساخته شده توسط ترکیه ، ابزاری قدرتمند را در دست رئیس جمهور ترکیه تشکیل می دهد که اهداف سیاسی خود را نسبت به اسرائیل بسیار واضح کرده است.
به همین دلیل است که اسرائیل بدیهی است که هیچ رژیم جدید و جهادی مجاز به وجود آن نیست. الگوی فعالیت اسرائیل در سوریه از زمان سقوط بشار اسد منعکس کننده این تصمیم است.
این همه در ایجاد یک منطقه بافر در استان کونیترا منعکس شده است. از طرفداری از روسیه اجازه داده می شود كه پایگاه های خود را در غرب حفظ كند و ایالات متحده در شرق باقی بماند. حمایت از ظرفیت نظامی مستقل Druze در جنوب ؛ و عزم برای جلوگیری از ظهور ظرفیت نظامی قدرتمند جدید و با حمایت از ترکیه.
پس از یورش به T4 و HAMA ، هاکان فیدان ، وزیر امور خارجه ترکیه و رئیس اطلاعات سابق ، اظهار داشت که ترکیه به دنبال رویارویی با اسرائیل در سوریه نیست.
با این حال ، منافع و استراتژی های دو کشور در سوریه به طور قطعی مخالف است ، با روابط ترکیه و اسرائیل که قبلاً به دلیل ظهور حكومت اسلامی ، حامی حماس در آنكارا و با ترکیه دنبال سیاست های پرخاشگر و گسترش گرایانه در سراسر منطقه مسموم شده است. وخامت بیشتر به نظر می رسد.
