آخرین باری که الچه یک تیم برتر بود، آنها با رکوردهای ناخواسته معاشقه می کردند.
در سال 2022-23 – صدمین سال آنها – آنها با 12 امتیاز اختلاف در انتهای جدول به پایان رسیدند، شش مربی مختلف را پشت سر گذاشتند و 19 بازی را بدون پیروزی پشت سر گذاشتند تا فصل را آغاز کنند. فقط دو تیم تا به حال شروع بدتری داشته اند.
اما به نظر می رسد دو سال دوری از کانون توجه، الچه را با تیمی بازسازی شده و رویکردی جدید تحت مربیگری ادر سارابیا، خوب کرده است. او آنها را با مارک متمایز فوتبال مالکیتی به سطح برتر بازگردانده است، و تنها شکست مقابل آلاوس قبل از تعطیلات بین‌المللی بود که مانع از تبدیل شدن آنها به اولین تیم تازه صعود شده در تاریخ لیگ برتر اسپانیا شد که در هشت بازی ابتدایی خود شکست نخورده است.
این یک پیشرفت چشم نواز است، اما شروع سریع الچه بیشتر از نتایج ساده است. سبک آنها – سنگین، اما سریع و آزاد – تخیل اسپانیا را به خود جلب کرده است.
دنباله بازی زیر از پیروزی 1-0 آنها مقابل رئال اویدو به سرعت در فضای مجازی منتشر شد. این شامل چهار شوت به سمت دروازه، دو چرخش ظالمانه و یک تلنگر متهورانه به پشت پاشنه است که کیفیت فنی را در قلب شیوه بازی هیجان انگیز آنها نشان می دهد.
🍾 Este minuto del Elche Membership de Fútbol es oro en Paño. pic.twitter.com/qSbwHVhWFZ
– لورنزو گلاردو (@LorenzoGelardo_) 21 سپتامبر 2025
کسانی که با مسیر مربی سارابیا آشنا هستند از تسلط تیم الچه او بر توپ شگفت زده نخواهند شد. دستیار کوئیکه ستین در لاس پالماس، رئال بتیس و بارسلونا، اولین شغل مدیریتی او باعث شد تا برای اولین بار در تاریخ باشگاه آندورا متعلق به جرارد پیکه را به رده دوم برد، جایی که آنها هفتم شدند و فصل را با مالکیت بیشتر (66.6 درصد) نسبت به هر تیم دیگری به پایان رساندند.
اما تعداد کمی می‌توانستند پیش‌بینی کنند که تیم او چقدر بی‌نظیر با کیفیت بالا سازگار شده است. با افزودن‌های باکیفیت، با تمرکز بر بازیکنانی که می‌توانند با خواسته‌های منحصربه‌فرد سرمربی کنار بیایند، به الچه کمک کرد تا به سرگرم‌کننده‌های لالیگا تبدیل شود.
ادر سارابیا الچه را به یک واحد هیجان انگیز تبدیل کرده است (یون الکوبا بیتیا/گتی ایماژ)
مانند بسیاری از اضلاع مدرن، ساخت از پشت شروع می شود.
الچه به طور غیرمعمولی دو دروازه بان خود را در طول فصل تا کنون جابجا کرده است، اما بین آنها، ماتیاس دیتورو 38 ساله و ایناکی پنا، بازیکن قرضی بارسلونا تا به اینجای فصل 86 پاس کوتاه انجام داده اند که تقریباً دو برابر سایر تیم های لالیگا است.
آلاوس بزرگ‌ترین چالش فصل خود را مطرح کرد، تیمی تهاجمی و پر پرس که الچه را در شرایط بدی به زمین تعقیب کرد.
شاگردان سارابیا در نهایت زیر بار ضربات ایستگاهی و ضدحملات سخت از هم پاشیدند، اما تعداد انگشت شماری از حرکات قاطع وجود داشت که نشان می داد چگونه می توانند توپ را در پرس بالا بزنند و هدفمند به جلو حرکت کنند.
گفته می شود، الچه ترجیح می دهد خود را بیشتر در زمین تثبیت کند. سه هافبک مرتفع وسط به خط میانه راه می روند و مدافعان کناری بالا می روند، در حالی که یک هافبک پویا و با استعداد فنی دائماً در حال حرکت هستند – موقعیت های خود را عوض می کنند، در جیب های فضا قرار می گیرند و می خواهند توپ را در بین خطوط فرو کند.
برد 2-0 آنها مقابل لوانته هم تیمی که صعود کرده بود، بهترین عملکرد خود را نشان داد، آنها از بلوک خارج شدند و 94.2 درصد از توپ را در 20 دقیقه ابتدایی حفظ کردند و میهمان خود را به تنها 5 پاس کامل در این مدت محدود کرد.
مدافع میانی دیوید آفنگروبر نقش اصلی را دارد، یک رفتگر دفاعی قوی با اعتماد به نفس بی‌نظیر بر روی توپ.
هیچ بازیکنی در فصل گذشته به اندازه بازیکن 24 ساله در رده دوم اسپانیا، پاس‌های خط شکن بیشتری انجام نداد، که توسط SkillCorner به عنوان پاس‌هایی که توپ را از میان، روی یا اطراف اشکال دفاعی سازمان‌یافته پیش می‌برد، تعریف کرد. همانطور که از تجسم زیر می بینیم، او ترسی از ضربه زدن به قلب حریف و یافتن هم تیمی ها در مناطق شلوغ و مرکزی زمین ندارد.
آفنگروبر تنها مدافع فرهیخته تیم نیست – ویکتور چاست، فارغ التحصیل سابق آکادمی رئال مادرید، به صورت قرضی از کادیز، در حال ایجاد یک خط لوله عبوری در سمت راست تیم الچه است، در حالی که پدرو بیگاس یک حضور پرجنب و جوش در جناح مقابل است، با توپ ماجراجو و بدون آن هیچ چیز مزخرفی نیست.
اما این افنگروبر جوان اتریشی است که الچه اغلب به سمت او نگاه می کند تا قفل را بزند، همانطور که با این پاس از بالای خط دفاعی لوانته و در مسیر رودریگو مندوزا برای یک شوت از فاصله نزدیک انجام داد.
در اینجا او در مراحل پایانی تساوی 1-1 با رئال بتیس است و یک بار دیگر توپ را به مندوزا می بندد تا تیمش در جستجوی یک برنده حرکت کند.
فوتبال سنگین در لالیگا چیز جدیدی نیست، اما تنوع بازی آنها – همیشه تیز، هدفمند و بدون ترس – است که الچه را برای تماشا کردن بسیار خوب می کند.
سارابیا از تیمش می خواهد که اضافه بار ایجاد کند و الگوهای تمرین شده را بسازد، اما به بازیکنانش آزادی می دهد تا در فضاها حرکت کنند و آنها را تشویق می کند تا بازی را برای خودشان تفسیر کنند.
در اینجا یک گذر نرم دیگر از آن شکست مقابل آلاوس برای نشان دادن آن بداهه است، جایی که می‌توانیم شماره 8 مارک آگوادو – که زیر نظر سارابیا در آندورا بازی می‌کرد – ببینیم که ترافیک را از خط میانی هدایت می‌کند. در شرایطی که حریف بازیکنان را به جلو متعهد می‌کند، می‌توانیم ببینیم که او برای کمک به تیمش برای حفظ برتری عددی، خواستار یک بازیکن گسترده است.
افنگروبر منتظر می ماند تا مهاجم حرکت خود را انجام دهد و سپس توپ را به سمت آگوادو بفرستد، او به سرعت هم تیمی اش آلیکس فباس را جلوتر می یابد.
آنچه در ادامه می‌آید نمونه‌ای از فباس است، یک چرخش تند و دویدن به سمت زمین برای یافتن والرا، مدافع کناری آلمان.
با دو پاس تیز و یک لحظه با کیفیت فردی، پنج بازیکن پرسینگ از بازی خارج می شوند.
هافبک جایی است که همه چیز واقعاً هیجان انگیز است. این مارتیم نتو بود که در آن کلیپ مقابل اویدو پیش از این از دو بازیکن دور شد، در حالی که مندوزا از یک بازی خوب با اسپانیا در جام جهانی زیر 20 سال قبل از حذف توسط کلمبیا در یک چهارم نهایی لذت برد.
اما فباس غافلگیر کننده واقعی بوده است، هافبکی با پای ناوگان که برای دریافت توپ خود را به خطر می اندازد، با توانایی عجیب و غریب برای دور زدن.
فباس، در حال دور شدن از چالش دیگری (کلایو برانسکیل/گتی ایماژ)
داده های SkillCorner به کمیت کردن این مقاومت فشاری کمک می کند. تنها پدری، هافبک بارسلونا، در این فصل تحت فشارهای شدید بازیکنان حریف در سراسر پنج لیگ برتر اروپا قرار گرفته است و نرخ حفظ توپ بالا را حفظ کرده است، همانطور که در زیر نشان داده شده است.
چنین اطمینانی و کنترل بدون اعصاب توپ به الچه امکان حمله از وسط را می دهد. و اگرچه مملو از ریسک است، اما اغلب به دنبال آن هستند.
برنامه‌ریزی دقیق تیم و جذب هوشمندانه گزینه‌هایی را نیز در اختیار مدیران قرار داده است تا بر اساس حریفان خود بچرخند و به آنها این امکان را می‌دهد که رویکرد خود را تغییر دهند و مسیرهای جایگزین برای رسیدن به هدف را پیدا کنند.
در بین دو نقش مهاجم مرکزی، آلوارو رودریگز مهاجم سابق رئال مادرید 6 فوت4 اینچی (193 سانتی متر) تسلط هوایی و بازی برگشت به دروازه را ارائه می دهد، در حالی که رافا میر گزینه متحرک تری است.
در همین حال، آندره سیلوا، ملی پوش 53 بار پرتغال، که 28 گل بوندسلیگا برای آینتراخت فرانکفورت در فصل 2020-21 به ثمر رساند، هنگامی که به سمت چپ دریفت می شود، همراه با غریزه یک مهاجم در اطراف محوطه جریمه، پیوند خوبی به ارمغان می آورد.
در دفاع کناری نیز، الچه می‌تواند بین پروفیل‌های مختلف چرخ بزند – آلوارو نونز گزینه دفاعی‌تر در سمت راست است، والرا یک هافبک تبدیل‌شده است که می‌تواند برای کمک به پیشرفت توپ از وسط به داخل بنشیند، در حالی که جوسان مقداری از همه چیز را ارائه می‌دهد. هر سه دارای پاهای سریع و حس ماجراجویی هستند که سارابیا به آن نیاز دارد.
گل ابتدایی آنها مقابل سلتاویگو در ماه گذشته نشان می دهد که این اصول در عمل وجود دارد، با دروازه بان دیتورو که به نیمه راه می رسد تا به حفظ برتری عددی در برابر خط اول دفاع کمک کند.
در این موقعیت، دروازه بان طولانی می شود و یک پاس دقیق به جوسان می یابد که در حال حرکت است، او که پشت سر هوگو آلوارز، مدافع کناری سلتا دویده بود، پس از فشار دعوت الچه، کمی به زمین رسید.
با یک لمس کامل روی سینه‌اش و یک دارت به سمت خط کناری، سیلوا را در جعبه انتخاب می‌کند تا به خانه ضربه بزند.
اعداد و ارقام زیربنایی نشان می دهد که هنوز از نظر تلاش برای فوتبال اروپا فریب نخورید. تفاضل گل مورد انتظار آنها (xGD) آنها را محکم در میانه جدول قرار می دهد، که نشان دهنده کیفیت شانس هایی است که تیم ها ایجاد می کنند و می گیرند.
اما به عنوان یک تجربه تماشا – سکانس‌های گذر سریع، بازی رویکرد جسورانه، و تلنگرها، حقه‌ها و مثلث‌ها در برابر برخی از قوی‌ترین اضلاع اروپا – در حال حاضر جنبه‌های سرگرم‌کننده دیگری برای تماشا وجود ندارد.
