دستگیر شدن توسط پلیس شورش مسلح در محوطه دانشگاه من ، به نوعی ، حیرت انگیزترین اتفاقی که از زمان بهار سال 2024 برای من افتاده است نبود. مزاحمت بیشتر تجربه لغو زادگاه من بود.
در ژوئن سال 2024 ، من قرار بود دومین سخنرانی را در یک سری با عنوان “تاریخ خاورمیانه و درگیری اسرائیل و فلسطین” در کتابخانه عمومی در سن آنسلمو ، کالیفرنیا ، یک حومه برگ دار سانفرانسیسکو که به عنوان خانه دیرینه جورج لوکاس شناخته می شود ، ارائه دهم.
من در دوره 11 سپتامبر در سن آنسلملو بزرگ شدم و به وضوح به یاد می آورم که چگونه کلیشه ها و سوء برداشت های خاورمیانه برای توجیه جنگ در عراق و تبعیض علیه اعراب و مسلمانان در خانه استفاده می شد. من به دلیل خودداری از آن لحظه ، به ویژه اینکه آمریکایی ها نیاز به کسب اطلاعات بیشتر در مورد خاورمیانه داشتند ، شکل گرفتم. بنابراین ، من این کار را کردم. من عربی و فارسی را آموختم و سالها در خارج از کشور زندگی کردم و در سراسر منطقه زندگی کردم. من دکتری کسب کردم در تاریخ خاورمیانه و هم اکنون استاد یک دانشگاه دولتی در کلرادو هستم. من تدریس را ابزاری برای مقابله با نمایندگی های نادرست ایجاد کننده درگیری می دانم.
اما با نزدیک شدن به سخنرانی دوم ، من شروع به دریافت پیام های نگران کننده از کتابدار شهر سن آنسلمو کردم. او به من گفت كه كارزار را برای لغو سخنرانی چنان شدید كه بحث در مورد چگونگی پاسخگویی به مقامات منتخب این شهر ، از جمله شهردار است ، گفت. به من اخطار داده شد كه “هر كلمه ای كه فردا شب می كنید مورد بررسی قرار می گیرد ، از بین می رود و علیه شما و كتابخانه مورد استفاده قرار می گیرد” و او “نگران بهزیستی همه” شده است. ساعاتی قبل از شروع آن ، سخنرانی لغو شد.
بعداً در مورد آنچه اتفاق افتاده است اطلاعات بیشتری کسب کردم. در یک جلسه بعدی شورای شهر ، این کتابدار یک کمپین آزار و اذیت و ارعاب را توصیف کرد که شامل “ایمیل های فزاینده تهاجمی” و “بازدیدهای حضوری در حضوری” بود ، چنان تهدیدآمیز که احساس می کند محیط کار ایمن کارمندان کتابخانه را تضعیف می کند.
در مطالعات خاورمیانه ، چنین داستانهایی روال شده است. تعداد انگشت شماری توجه عمومی را به خود جلب کرده اند – مربی معلق برای رزرو یک اتاق به نمایندگی از یک سازمان دانشجویی طرفدار فلسطینی یا محقق یهودی جنبش های اجتماعی مورد بررسی توسط دانشگاه هاروارد برای ضد یهودیانبشر اساتید گمشده پیشنهادات شغلی یا بوده است اخراج شدهبشر یکبار تصرف محافظت نیست این افراد خوب نمونه همراه با دیگران بی شماری هستند که احتمالاً هرگز شناخته نمی شوند. در ماه های اخیر ، من داستانهای هولناک را از همکاران شنیده ام: غریبه ها در کلاس ها حضور می یابند و به طرز خطرناکی در پشت اتاق می نشینند. گروه های فشار که با مدیران دانشگاه تماس می گیرند تا خواستار اخراج شوند. بازدید از FBI ؛ دلهره ای از نامه های نفرت نژادپرستانه و تهدیدهای مرگ. جای تعجب نیست که بررسی اخیر دانشکده در زمینه مطالعات خاورمیانه پیدا کردن این 98 درصد از اساتید دستیار هنگام بحث و گفتگو در مورد اسرائیل و فلسطین خود سانسور می شوند.
در مقایسه با اساتید از دست دادن آنها کار و تظاهرکنندگان دانشجویی که با اخراج روبرو هستند – و حتی تبعید– تجربه من ناچیز است. این چیزی در مقایسه با وابسته به دانشمند در غزه ، جایی که نیروهای اسرائیلی به طور سیستماتیک دارند تخریب شده زیرساخت های آموزشی و تعداد ناگفته دانشگاهیان کشته شد و دانشجویان اما تضاد بین اقدامات آنودین من و واکنش های واکنش پذیر آنها نشان دهنده وسعت قابل توجه سانسور است که جامعه آمریکا را نفوذ می کند. گفتمان اصلی نه فقط از آن پاک شده است فلسطینی صداها ، اما از دانشمندانه آنهایی که از همه مهمتر ، سانسور در خانه خشونت در خارج از کشور را توجیه می کند. آمریکایی ها بار دیگر در یک واقعیت متناوب زندگی می کنند – با عواقب بسیار واقعی.
در 7 اکتبر 2023 ، مشخص بود که یک انتقام کشنده در حال آمدن است. به همان اندازه آشکار بود که هیچ مقدار نیرویی نمی تواند اسیران اسرائیلی را آزاد کند ، چه رسد به “شکست حماس”. من به امید ارائه زمینه ارزشمند با دفتر رسانه دانشگاه خود تماس گرفتم. من قبلاً هرگز مصاحبه تلویزیونی نداده بودم ، بنابراین ساعت ها برای تهیه یک بحث متفکر صرف کردم. در عوض ، از من سؤال شد که آیا این “بندر پرل اسرائیل” است یا خیر.
خوب ، نه ، من توضیح دادم. این نتیجه غم انگیز و قابل پیش بینی یک روند به اصطلاح صلح بود که به مدت 30 سال و با همدستی با ما ، کمی بیشتر از تأمین پوشش برای گسترش شهرک های اسرائیلی انجام داده است. هنگامی که مذاکره انجام نمی شود ، خشونت فوران می کند. فقط با درک اینکه چرا مردم به خشونت روی می آورند می توانیم به آن پایان دهیم. من بعد از پخش آن داستان را تماشا کردم. تقریباً کل مصاحبه قطع شد.
من تمام درخواست های مصاحبه ای را که دریافت کردم به همکاران پذیرفتم یا به همکاران منتقل کردم. اما آنها به زودی خشک شدند. در عوض ، من شروع به دریافت نامه نفرت کردم.
به سرعت مشخص شد که من مجبور شدم ابتکار عمل را برای تعامل با مردم انجام دهم. من مجموعه ای از آموزه های تاریخی را در محوطه دانشگاه برگزار کردم. مخاطب توجه داشت ، اما كوچك بود. من به یک منطقه مدرسه محلی رسیدم که قبلاً مشاوره برنامه درسی را ارائه داده بودم. من هرگز نشنیده ام. من با دبیرستان Alma Mater تماس گرفتم و پیشنهاد دادم که در آنجا صحبت کنم. آنها خیلی از واکنش شدید می ترسیدند. سرانجام از من دعوت شد تا در دو کتابخانه ، از جمله سان آنسلمو صحبت کنم. هر کس دیگری مرا رد کرد.
در آوریل 2024 ، فصل دنور دانشجویان برای یک جامعه دموکراتیک اعتراض دیگری را در کمپین خود برای فشار آوردن به دانشگاه کلرادو به سمت واگذاری شرکت های مشارکتی در اشغال اسرائیل ترتیب داد. این رویداد متفاوت خواهد بود. همانطور که یکی از دانش آموزان صحبت می کرد ، دیگران چادرها را برپا کردند و آنچه را که به یکی از طولانی ترین اردوگاه های در کشور تبدیل می شود ، راه اندازی کردند.
هیچ دلیلی برای وحشت وجود نداشت. این اردوگاه در کلاس ها دخالت نمی کند و حتی راهرو در اطراف چهارگوش را مسدود نمی کند. درعوض ، این نوع فضای اجتماع شد که ساخت آن در یک پردیس مسافر بسیار سخت است. این میزبان سخنرانان ، جلسات دعا و محافل صنایع دستی بود. اما همانطور که روز بعد از شروع اردوگاه ، جلسه دانشکده را ترک کردم ، احساس کردم که چیزی اشتباه است. من برای یافتن یک فلانکس از پلیس شورش مسلح که در یک ردیف کوتاه از دانشجویان قرار دارد که روی چمن قرار دارند ، به چهار نفر رسیدم.
با ترس از اینکه چه اتفاقی می افتد ، من و دو همکار به دانش آموزان پیوستیم و به امید اینکه اوضاع را از بین ببریم و از خشونت جلوگیری کنیم ، نشستیم. پلیس ما را محاصره کرد و از هرگونه فرار جلوگیری کرد. سپس آنها خودشان توسط دانشکده ها ، دانشجویان و اعضای جامعه محاصره شدند که از حضور آنها به وضوح عصبانی بودند. تقریباً دو ساعت در زیر آفتاب نشستیم که هرج و مرج در اطراف ما چرخید. معترضین چادرها را برای نشان دادن انطباق خود پاک کردند. هیچ تفاوتی ایجاد نکرد. چهل نفر از ما دستگیر شدیم ، زیپ گره خورده و به زندان افتادیم. من به تداخل و تجاوز متهم شدم. دیگران با اتهامات جدی تری روبرو شدند. من بیش از 12 ساعت ، تا ساعت 3:00 صبح بازداشت شدم.
دستگیری ها عقب نشینی کردند. هنگامی که پلیس عزیمت کرد ، معترضین بازگشتند ، که با بیرون کشیدن حمایت از جامعه ، نیرومند شد. طی هفته های بعد به طور مرتب از اردوگاه بازدید کردم. وقتی تهدید جنگ با ایران از بین رفت ، من در مورد تاریخ ایران صحبت کردم. وقتی فعالان فارغ التحصیلی خود را ترتیب دادند ، از من دعوت کردند تا آدرس شروع را ارائه دهم. من در مورد دستاوردهای آنها صحبت کردم: این که آنها خطرات واقعی را اتخاذ کرده بودند ، فداکاری های واقعی کردند و برای انجام آنچه درست بود با عواقب واقعی روبرو شدند. این اردوگاه به مکانی تبدیل شد که من می توانم آزادانه در محوطه دانشگاه یا خاموش صحبت کنم.
در حالی که اردوگاه در ماه مه به پایان رسید ، دادستان ها این کار را نکردند. این شهر به من دادستان معوق را به من پیشنهاد داد ، به این معنی که اگر من شش ماه قانون را نقض نکنم ، موضوع کاهش می یابد. من به آرامی ، یک قانونگذار فصلی نیستم ، بنابراین این معامله به طور موثری باعث شده همه چیز ناپدید شود. من آن را رد کردم پذیرش این پیشنهاد باعث می شود که من از قانونی بودن دستگیری ها به چالش بکشم ، و من مصمم شدم که آنچه را که می توانم انجام دهم تا مانع از سرکوب مجدد یک دانشجویی صلح آمیز از پلیس شورش شود. این یک موضوع اصلی و سابقه بود. یک وکیل حقوق مدنی موافقت کرد که نماینده من باشد. من با اتهامات می جنگم.
در طول جلسات پیش از پیش ، من در مورد لغو سخنرانی خود در سان آنسلمو اطلاعات بیشتری کسب کردم. یک گروه آتش بس محلی با درخواست آزادی اطلاعاتی که صدها صفحه ایمیل به همراه داشت ، به این شهر خدمت کرد. دو روز قبل از برنامه ریزی این صحبت ، یکی از ساکنان محلی یک ایمیل “All Arms on Deck” را ارسال کرد که خواستار یک کمپین هماهنگ علیه سخنرانی من شد “به امید لغو آن.” یک گیرنده کم نظیر از نظر فنی ، پیام را به کتابخانه ارسال کرد و نمای داخلی را ارائه داد.
محكومیت ها نسخه ای از خودم را ارائه كردم كه من آن را تشخیص ندادم. این نامه ها به کاروانسرا و بیان نادرست متکی بودند. بسیاری ادعا می کردند که من “طرفدار هاما” هستم یا مرا به ضد یهودیت متهم کردم ، که آنها همواره با انتقاد از سیاست اسرائیل درگیر شدند. چندین مورد ابراز نگرانی در مورد آنچه من می توانم بگویم ، به جای هر چیزی که تا به حال گفته ام ، در حالی که دیگران مرا اشتباه می گیرند. علوفه برای این کمپین عمدتاً از گزارش های رسانه ای مبنی بر دستگیری و فیلم من از آدرس شروع من ، هر دو از متن خارج شده است. یکی ادعا کرد که این گفتگو “نقض چندین اساسنامه فدرال و کالیفرنیا است.” دیگری ادعا كرد كه من “به نظر می رسد خشونت مداوم را ارتقا می بخشد” – استفاده از وكیل از كلمه “به نظر می رسید” خیانت به عدم وجود شواهد در پشت این اتهام است.
شاید محبوب ترین ادعا این بود که من مغرضانه هستم ، یک فعال به جای یک محقق. به نظر می رسید مخالفان من به ویژه از استفاده من از کلمه “نسل کشی” توهین شده اند. اما نسل کشی یک حماسه نیست – این یک اصطلاح تحلیلی است که نشانگر اجماع در زمینه من است. نظرسنجی از دانشمندان مطالعات خاورمیانه که در هفته های پیرامون صحبت انجام شده است پیدا کردن این 75 درصد اقدامات اسرائیل را در غزه به عنوان “نسل کشی” یا “جنایات عمده جنگ شبیه به نسل کشی” می دانستند.
من بیشتر مورد توجه قرار گرفتم که چند نفر به ایده زمینه سازی حمله 7 اکتبر اعتراض کردند. یکی حتی آن را “توهین آمیز” خواند. اما زمینه سازی توجیهی نیست. قرار دادن رویدادها در یک قاب وسیع تر برای مطالعه تاریخ مهم است – در واقع ، به همین دلیل تاریخ اهمیت دارد. اگر خشونت توسط پیچ و تاب و چرخش وقایع توضیح داده نشود ، فقط می توان آن را به عنوان محصول خصوصیات ذاتی درک کرد – که افراد خاصی یا گروه هایی از مردم ذاتاً خشونت یا غیرقانونی هستند. در صورت عدم وجود زمینه ، تعصب سلطنت می کند.
من آنچه را که توانستم انجام دهم تا در برابر کمپین سانسور مبارزه کنم. پس از خواندن ایمیل های کتابخانه ، من در چندین رسانه خبری محلی به روزنامه نگاران مراجعه کردم تا آنها را در مورد این حادثه مطلع کنم. هیچکدام پیگیری کردند. تنها گزارش تا کنون منتشر شده توسط یک روزنامه نگار مستقل در Substack نوشته شده است.
در هفته های منتهی به محاکمه من ، من یک Op-ed را نوشتم که خواستار کاهش این اتهامات شد. من خاطرنشان کردم که این اعتراض تا زمان رسیدن پلیس کاملاً صلح آمیز بود. من پرسیدم که دانش آموزان ما ، به ویژه دانش آموزان بدون مدارک یا دانشجویان رنگی ، می توانند در هنگام پاسخگویی به پلیس با تماس با پلیس ، در محوطه دانشگاه احساس امنیت کنند. مقاله را برای یک مقاله محلی ارسال کردم. من هرگز نشنیده ام. من آن را به یک ثانیه فرستادم. سپس یک سوم. هیچ کس پاسخ نداد هرگز منتشر نشد.
در ماه اکتبر ، دادستان اتهامات علیه من را کاهش داد. دستور رسمی عزل اظهار داشت كه آنها اعتقاد ندارند كه آنها احتمال معقول محكومیت دارند. من اکنون به یک مدنی پیوسته ام دادخواست در برابر پلیس پردیس به این امید که باعث شود مقامات دو بار قبل از مراجعه به پلیس برای دستگیری تظاهرکنندگان دانشجویی فکر کنند.
محققان خاورمیانه در یک پیوند غیرقابل اجتناب گرفتار می شوند. فضاهای فعال تنها کسانی هستند که برای ما باز مانده است ، اما هنگام استفاده از آنها به عنوان مغرضانه رد می شویم. ما از ما دعوت شده ایم تا بینش خود را به اشتراک بگذاریم فقط در صورتی که توسط دروازه بانان خود منصوب شده از خرد متعارف غیرقانونی تلقی شوند. اگر محکوم یا حتی فقط نامگذاری کنیم ، نسل کشی که پیش از چشمان ما آشکار می شود ، ما از بین می روند و خاموش می شویم. منطق دایره ای و غیرقابل نفوذ است. همچنین برای بدن سیاسی سمی است. این به یک برداشت مزخرف از عینیت استوار است که قدرت بر حقیقت را نشان می دهد. این Catch-22 ایجاد جدیدی از دولت جدید نیست. نهادهایی که در ایجاد آن همدست هستند ، ستونهای جامعه است که ظاهراً به پیگیری عدالت اختصاص داده شده است – مطبوعات ، دادگاه ها و خود آکادمی. آنها مرزهای گفتمان قابل احترام را محدود کرده اند تا زمانی که به راحتی در اجماع کمربند قرار بگیرند. آنها به جای مقابله با واقعیت ، عذرخواهی می شوند برای نسل کشی و معماران جهان پس از حقیقت. آنها چیزی از عراق آموخته اند. و نه آنها نمی خواهند. آنها نمی خواهند در مورد خاورمیانه بیاموزند.
