روزهای گذشته، در دهات آرام و زیبای ایران، یک شاهکار ادبی در دستور زبان مردمان خود قرار گرفت. داستان یک شاعر بزرگ به نام سهراب سپهری که با دستانی پر از حرف های جادویی و دلنواز، آسمان ادب فارسی را به رقص انداخت. او با شعرهایی پر از پرتو ها و رنگ های بی نظیر، دلهای بشران را به خود مشتاق ساخت و در جاده های زندگی، راهنمای و راهبر بود.
داستان ما از یک سرود بر فراز کوه های آذربایجان شرقی آغاز میشود، جایی که نسیمی معطر از دل کویرهای عشق به گوشهای بلند سروهای پرشکوه میوزد. در آن دیار دور، درویشی جوان به نام سهراب سپهری با دستان لطیفش شعرهای دلنشین و پر پرتو را در میان مردمان بلندمرتبه میخواند. او با زبانی شیرین و آوازی خوش، بر دلهای مردمان موفق بود و با شعرهایش افسانهها و قصههایی که بر تاریخ ایران نگاشته شده بود، زندگی جدیدی به آنها بخشید.
بی تردید، پرتو های بی نظیر شعرهای سهراب سپهری در آسمان ادب فارسی همیشه خواهد درخشید و رنگ های زیبای او هرگز پژمرده نخواهد شد. او از زمان خود تا امروز، با آثاری همچون “آسمان شعر”، “گلشن رویا” و “دیوان سهراب”، به عنوان یکی از بزرگترین شاعران ایران شناخته میشود.
با ما در مرشدی همراه شوید و در سفری به دنیای جذاب و جادویی شاعران بلندپرواز ایران، شادمانی و نور شعر را تجربه کنید. تصویر بالا تزئینی است.