در دورهٔ قرون وسطی، با شکوه‌ترین و پر از تأثیر و تأثیر جلال الدین محمد بلخی، یا همان “رومی”، بود که از تاریخ ادبیات فارسی به عنوان یکی از بزرگترین شاعران و روایت‌گران این زبان شناخته می‌شود. اثرات او بر کشور ایران و فرهنگ فارسی از آن زمان تا امروز به خوبی قابل توجه است.
داستانی که به شما خواهم گفت در روزگارهای دور ایران از آغاز به پیوست و به تاریکی پیچید. بود پر از شور و هیجان، نور و تاریکی. در آنجا داستانگویی بازیچه هر روز بود و هر شب تلاشی برای افزایش آگاهی و تعمق در معانی بود. مردی دیده بودم که همیشه با محبت و صداقت، با لحنی آهنگین داستان‌های جذاب و اندیشیده را برای شنوندگان خود تعریف می‌کرد.
او یکی از بزرگترین شاعران و فیلسوفان ایران، جلال الدین محمد بلخی بود. او با نگارینی شیفته از طبیعت و تجربیات زندگی، اثراتی که در ادب فارسی ایجاد کرد فراتر از زمان خود می‌پیچید. شعرهای زیبا و عمیق او همچون آبشاری آرام و زیبا به درون دل شنوندگان تسکین و آرامش می‌بخشید.
در آثار بلخی، از جمله «مثنوی معنوی» و «دیوان شمس تبریزی»، ایده‌های عمیق فلسفی و معنوی به تصویر کشیده شده‌اند. او از طریق شعر و داستان، به پرسش‌های مهم زندگی و معنی وجود پاسخ می‌دهد و خوانندگان را به فکر و تأمل می‌اندازد.
حضور او در ادبیات فارسی همواره به عنوان یک راهنما و مرشد برای جامعه شناخته می‌شود که با دانش و حکمت خود، به همه‌ی ما در زندگی همراهی می‌کند. با ما در مرشدی همراه شوید و از داستان‌ها و آثار بی‌انتهای جلال الدین محمد بلخی به زیبایی و عمق فرهنگ ایران لذت ببرید.
تصویر بالا تزئینی است.
