پیش بینی های آب و هوای زمستان برای اروپا و شرق ایالات متحده می تواند تا پایان قرن به طرز چشمگیری تغییر کند. یک مطالعه جدید بر تکامل مربوط به نوسانات آتلانتیک شمالی (NAO) ، یک پدیده مهم آب و هوایی ، روشن می کند.
NAO ، این جوی بین آزورس و ایسلند مشاهده می شود ، مستقیماً بر قدرت بادهای غالب و شرایط زمستانی تأثیر می گذارد. محققان دفتر MET و دانشگاه Exeter خطاهایی را در مدل های آب و هوایی فعلی مربوط به بخار آب ، که پیش بینی های مبهم است ، شناسایی کرده اند.
این نواقص در شبیه سازی ها می تواند مقیاس واقعی تغییرات آینده را نقاب کند. این مطالعه نشان می دهد که NAO به شدت به فوران های آتشفشانی و گازهای گلخانه ای واکنش نشان می دهد ، با عواقب بالقوه ویرانگر.
پیش بینی ها حاکی از تشدید بی سابقه NAO در یک سناریوی با انتشار بالا است. این امر به افزایش خطرات ناشی از سیل و آسیب طوفان در اروپای شمالی تبدیل می شود و فوریت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را برجسته می کند.
تیم تحقیق همچنین “پارادوکس سیگنال به نویز” را برجسته کرد و نشان می دهد که مدل ها ممکن است تغییرات واقعی در NAO را دست کم بگیرند. این کشف خواستار پیشرفت در ابزارهای پیش بینی آب و هوا است.
پیامدهای این یافته ها به ویژه برای آماده سازی برای حوادث شدید آب و هوایی بسیار گسترده است. نویسندگان بر اهمیت عدم استفاده از پیش بینی های مدل به ارزش چهره ، در معرض خطر کمبود تأثیرات آینده تأکید می کنند.
سرانجام ، این مطالعه بر نقش اساسی تلاش های کاهش برای محدود کردن افزایش NAO و تأثیرات آن تأکید دارد. درک بهتر پاسخ گردش جوی به گازهای گلخانه ای برای پیش بینی تغییرات آب و هوا ضروری است.
نوسان آتلانتیک شمالی چیست؟
نوسان آتلانتیک شمالی (NAO) یک پدیده آب و هوایی است که ناشی از تفاوت فشار جوی بین آزورس و ایسلند است. این امر بر شرایط آب و هوایی در اروپا و آمریکای شمالی ، به ویژه در زمستان تأثیر می گذارد.
NAO می تواند در دو مرحله آشکار شود: یک مرحله مثبت ، همراه با زمستان های خفیف و مرطوب در اروپای شمالی و یک مرحله منفی ، که زمستان های سردتر و خشک تر را به ارمغان می آورد. این تغییرات تأثیر مستقیمی بر کشاورزی ، منابع آب و خطرات سیل دارد.
مکانیسم NAO با گردش جهانی جوی مرتبط است. تغییر در استحکام و موقعیت بادهای غالب ، مانند جریان جت ، شاخص های اصلی فعالیت آن است.
درک NAO برای بهبود پیش بینی های آب و هوا فصلی و پیش بینی تأثیر تغییرات آب و هوا در مناطق آسیب دیده ضروری است.
چرا مدل های آب و هوایی حداقل NAO را دست کم می گیرند؟
مدل های آب و هوایی فعلی دارای عدم قطعیت در نمایندگی بخار آب ، یک عامل اصلی در پویایی NAO هستند. این خطاها می تواند منجر به دست کم گرفتن تغییرات آینده این پدیده شود.
“پارادوکس سیگنال به نویز” این محدودیت را نشان می دهد. این نشان می دهد که مدل ها به دلیل پیچیدگی تعامل جوی و اقیانوسی ، دامنه تغییرات NAO واقعی را ضبط می کنند.
فوران های آتشفشانی و غلظت گازهای گلخانه ای از عوامل خارجی مؤثر بر NAO هستند. ادغام آنها در مدل ها برای بهبود پیش بینی ها نیاز به دقت بیشتری دارد.
این امر نیاز به توسعه مدل های پیشرفته تر را نشان می دهد که قادر به شبیه سازی بهتر فرآیندهای آب و هوا و تأثیرات آنها هستند.
