در گزارشی مشترک که روز پنجشنبه منتشر شد ، با مراقبت از سازمان بین المللی بشردوستانه ، زنان سازمان ملل ابراز نگرانی عمیق از وضعیت زنان و دختران افغانستان که از ایران و پاکستان تبعید شده اند. این گزارش خواستار کمک فوری و پایدار است.
این یافته ها حاکی از تعمیق بحران اقتصادی افغانستان و بدتر شدن شرایط آب و هوایی است ، و خاطرنشان می کند که بازگشت زنان و دختران دوباره وارد کشوری می شوند که حقوق و آزادی های آنها در حال حاضر تحت محدودیت های شدید تحمیل شده توسط طالبان قرار دارد.
سوزان فرگوسن ، نماینده کشور زنان سازمان ملل در افغانستان گفت: “زنان و دختران آسیب پذیر که با هیچ چیز به جوامعی که قبلاً در نقطهای شکستن هستند ، وارد نمی شوند ، آنها را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.”
فرگوسن بر نیاز فوری به بودجه اضافی برای حمایت از بازگشت کنندگان تأکید کرد. این گزارش فقدان پناهگاه ایمن و مقرون به صرفه ، درآمد پایدار و دسترسی به آموزش را از جمله چالش های کلیدی با آنها مشخص می کند.
همچنین این محدودیت ها را به طور خاص بر زنان تبعید شده ، از جمله آزادی محدود حرکت ، عدم اسناد هویت و افزایش نگرانی های امنیتی تأثیر می گذارد.
در این گزارش آمده است: “زنان کارگر بشردوستانه در مرز برای رسیدن به زنان و دختران بسیار مهم هستند. اما کار آنها به طور فزاینده ای با کاهش کمک های خارجی و محدودیت های حرکت محدود می شود.”
کارکنان زن بشردوستانه در گذرگاه های مرزی گزارش داده اند که از تعداد فزاینده ای از بازگشت کنندگان غافلگیر شده اند و حتی نمی توانند حتی اساسی ترین نیازهای خود را برآورده کنند.
گراهام دیویسون ، مدیر کشور مراقبت در افغانستان ، گفت: “شاهد حجم ورود و سختی های زنان ، کودکان و خانواده ها ، بسیاری از مضطرب ، بی نظم و بدون امید ، تأثیر عمیقی بر همه ما در پاسخ به این بحران گذاشت.”
وی افزود: حمایت فوری برای ارائه خدمات صرفه جویی در زندگی ، فضاهای امن و کمک های مهم بشردوستانه به زنان و دختران تبعید شده ضروری است.
