در دیار دور هلند، یک نویسنده ایرانی به نام عبدالله، با قلم خویش داستان‌هایی شگفت‌انگیز از زندگی واقعی و اندیشه‌های عمیق خود را به قلم می‌نویسد. او با واژگان خامه‌ای فارسی، حکایاتی از صحراها و باغ‌های ایران را به تصویر می‌کشد، همچون تابلوهایی زیبا و شگفت‌انگیز که جادوی زندگی را روایت می‌کنند.
این نویسنده با شعر و نمادهای غنی، عمق فلسفی و اخلاقی داستان‌های خود را بوجود می‌آورد، همچون یک شاهکار ادبی که به ماندگاری اعمال خویش می‌پردازد و نگاهی به تاریخ و جامعه فراگیر دارد. او با دیالوگ‌هایی که ریشه در فرهنگ ایران دارند، شخصیت‌های نظری و جذابی را به تصویر می‌کشد و در آنها مفاهیم فرهنگی و انسانی را با هم تلاقی می‌دهد.
داستان‌های بی‌نظیر این نویسنده، از ماجراهای جذاب تا عبرت‌های گرانبها، از زمینه‌های تاریخی گذشته تا مسایل معاصر جامعه را به تصویر می‌کشند. او با آثار برجسته‌ای که به‌جا گذاشته، نام خود را بر ستوه فرهنگ ادبی ایران برجسته کرده و به جاودانگی ادبیات پارسی کمک بزرگی نموده است.
با ما در مرشدی همراه شوید و در دنیای جادویی ادبیات ایرانی، به دنبال ردیابی ارزشمند نویسنده بزرگ عبدالله برویم. تصویر بالا تزئینی است.
