دوشنبه ، 9 ژوئن 2025
ممنوعیت سفر ایالات متحده در مورد هائیتی ، ونزوئلا و افغانستان تأثیر شدیدی در مأموریت های پزشکی و تلاش های امدادرسانی بشردوستانه در این کشورها به ویژه در زمان نیاز بحرانی دارند. این محدودیت ها موانع غیر قابل تحمل را برای کارگران امدادی ، متخصصان پزشکی و داوطلبانی که برای ارائه پشتیبانی نجات دهنده زندگی ضروری هستند ، ایجاد کرده است. با افزایش بی ثباتی سیاسی ، فروپاشی اقتصادی و بحران های بشردوستانه در این مناطق ، نیاز به کمک های بین المللی هرگز ضروری نبوده است. با این حال ، ممنوعیت سفر مانع از رسیدن منابع حیاتی به کسانی که بیشترین نیاز به آنها را دارند. عدم توانایی در بسیج آزادانه تیم های پزشکی و سازمان های بشردوستانه ، تلاش های فلج کننده ای برای رسیدگی به اضطراری سلامت ، کمبود مواد غذایی و چالش های زیرساختی است. در نتیجه ، افراد بی شماری بدون دسترسی به کمکی که به شدت نیاز دارند ، باقی می مانند و باعث تشدید وضعیت وخیم در این کشورها می شود.
با این حال ، با وجود فداکاری وی به کشور ، آخرین بازدید وی در سال 2018 بود ، تصمیمی که ناشی از افزایش نگرانی های ایمنی است. وی به یاد می آورد: “اوضاع خطرناک تر می شد.” “اعتراضاتی در خیابان ها وجود داشت ، جاده ها مسدود شده بودند و رسیدن به آن بسیار دشوار بود. برای کسانی که ناآشنا با کشور هستند ، خطر گرفتار شدن در آشفتگی ناخوشایند بود.” این عدم اطمینان در حال رشد او را مجبور به ارزیابی مجدد توانایی خود در ادامه کار خود در چنین محیطی بی ثبات کرد.
این نگرانی های امنیتی منعکس کننده مسئله وسیع تری است که بسیاری از مسافران و کارگران کمک در هائیتی طی سالهای اخیر با آن روبرو هستند. بی ثباتی سیاسی این کشور ، اعتراضات مکرر و خشونت گسترده ، فضایی چالش برانگیز و خطرناک را برای هر کسی که سعی در کمک به آن داشته باشد ، ایجاد کرده است. برای داوطلبان و متخصصان پزشکی ، این امر منجر به افزایش قابل توجهی در هنگام ارائه کمک و کمک می شود. چالش های پیش روی کسانی که در هائیتی کار می کنند ، پیچیده تر شده اند و تلاش های بشردوستانه را بدون خطر امنیت افراد درگیر ، سخت تر می کند.
علاوه بر این نگرانی های فزاینده ، هائیتی تحت تأثیر ممنوعیت مسافرتی که در سال 2017 توسط دولت ایالات متحده اجرا شد ، تحت تأثیر قرار گرفت. این ممنوعیت ورود به ایالات متحده از چندین کشور ، از جمله هائیتی ، به دلیل نگرانی های امنیتی مداوم محدود شد. این تصمیم در پی حمله ضد یهودی در بولدر ، کلرادو انجام شد و باعث شد که بررسی مناطق پرخطر توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده انجام شود. در پاسخ ، دولت آمریكا با استناد به لزوم محافظت از امنیت ملی با محدود كردن ورود از كشورها با فرایندهای كافی ، با توجه به لزوم محافظت از امنیت ملی ، محدودیت های سفر را به كشورهایی مانند هائیتی ، افغانستان ، ایران ، سودان و دیگران تحمیل كرد.
این ممنوعیت سفر به عنوان یک گام ضروری برای محافظت از شهروندان ایالات متحده از تهدیدات احتمالی ، قاب بندی شد ، و مقامات اظهار داشتند که جلوگیری از ورود افراد از کشورهای دارای اقدامات غربالگری ناکافی بسیار مهم است. علاوه بر هائیتی ، کشورهایی مانند کوبا و ونزوئلا نیز با محدودیت های مختلفی روبرو بودند. در حالی که لیست کشورها سنگ ساخته نشده و می توان آن را اصلاح کرد ، این ممنوعیت نگرانی های جدی را برای کسانی که به سفر به هائیتی برای کارهای بشردوستانه خود اعتماد داشتند ، ایجاد کرد.
برای بسیاری از افراد در جامعه بشردوستانه ، ممنوعیت سفر یک شکست چشمگیر بود. کسانی که وقت و انرژی خود را برای کمک به مردم هائیتی اختصاص داده بودند ، اکنون خود را با موانع بیشتری روبرو کردند. یکی از کارگر امدادرسانی گفت: “ممنوعیت سفر مانند ضربه دیگری به هائیتی احساس می شود.” “مردم در آنجا سختی های زیادی را تحمل می کنند ، و این باعث می شود که برای کسانی که سعی در کمک به آنها دارند حتی سخت تر شود.” ناامیدی که توسط افراد موجود در زمین احساس می شود ، قابل لمس است ، زیرا محدودیت ها نه تنها بر مأموریت های بشردوستانه تأثیر می گذارد بلکه می تواند مبادلات فرهنگی و پشتیبانی از دیار را نیز مانع کند.
در حالی که این ممنوعیت شامل استثنائات خاصی ، مانند ساکنان دائم قانونی ایالات متحده و افرادی که برای رویدادهای مهم ورزشی سفر می کنند ، هنوز هم برای بسیاری از کارگران امدادی چالش های قابل توجهی ایجاد کرده است. این محدودیت ها یک فرایند پیچیده را برای هر کسی که امیدوار به کمک یا پشتیبانی باشد ، ایجاد کرد و این امر باعث می شد افراد به دلایل شخصی یا حرفه ای بازدید از هائیتی را برای افراد سخت تر کنند. در بسیاری از موارد ، این بدان معنی بود که کمک ها و پشتیبانی های مهم به تأخیر افتاده یا از آن جلوگیری می شود.
علیرغم چالش های مداوم ، بسیاری نسبت به آینده هائیتی و ارتباط آن با جامعه بین المللی خوش بین هستند. حمایت از سازمان های بشردوستانه به سمت کاهش محدودیت ها و حمایت بیشتر از مردم هائیتی ادامه می یابد. با تثبیت اوضاع امنیتی ، امیدوار است که موانع جلوگیری از بازگشت کارگران و بازدید کنندگان از بازگرداندن آنها برداشته شود و این امکان را برای تلاش مؤثرتر و پایدار برای رفع نیازهای مداوم کشور فراهم می کند.
ممنوعیت سفر ایالات متحده در هائیتی ، ونزوئلا و افغانستان به شدت مانع مأموریت های پزشکی و تلاش های امدادرسانی بشردوستانه می شوند و جمعیت های آسیب پذیر را بدون حمایت اساسی در زمان بحران رها می کنند. این محدودیت ها مانع از دستیابی کارگران و منابع حیاتی به آنها می شود.
با این حال ، در حال حاضر ، مسیر ارائه کمک در هائیتی مملو از موانع است. تلاش های بشردوستانه هنوز هم از نگرانی های ایمنی و هم محدودیت های مسافرتی جلوگیری می شود. با این حال ، مردم هائیتی همچنان به انعطاف پذیری خود ادامه می دهند ، و کسانی که متعهد به کمک به آنها هستند امیدوار هستند که با گذشت زمان ، پشتیبانی مورد نیاز آنها بار دیگر در دسترس باشد.
