هر چند ماه ، ما با کشف “غافلگیرانه” دیگری از یک موسسه خیریه مرتبط با ایرانی ، مرکز مذهبی/فرهنگی یا به اصطلاح جامعه که اسلام گرایی را در انگلستان ترویج می کند ، بیدار می شویم ، این بار است کشتی در گووانیل ، گلاسکو – مکانی که توصیف کردن خود به عنوان “یک جامعه مسلمان که به یک جامعه قوی تر اسکاتلند کمک می کند” و به دنبال “سازمان خودکفایی اخلاقی (،) مستقل” است.
مقامات انگلیس در مقابل استفاده ایران از مراکز جامعه ، خیریه ها یا مراکز فرهنگی برای ارتقاء برنامه خود ، تا حد زیادی ساکت مانده اند.
با این وجود ، سازمان دو بار خدمت کرده به عنوان یک ایستگاه نظرسنجی رسمی برای انتخابات که توسط جمهوری اسلامی ایران برگزار شد ، رژیمی که دارد ترسیم شده حملات بی شماری علیه انگلیس
کشتی یک فروشگاه گوشه ای مبهم در یک کوچه پشتی نیست. این خانه شورای مسلمانان اسکاتلندبا یک گروه چتر که مشاوره دولت اسکاتلند در مورد “اسلام هراسی” و جنایات نفرت ضد مسلمان. بنابراین ، ممکن است به طور منطقی فرض کند که شخصی ، در جایی ، با دقت عمل خود را انجام می دهد. اما به وضوح ، به اندازه کافی خوب نیست.
کشتی صرفاً آخرین نقطه در یک شبکه در حال رشد است. ماه گذشته ، ما از تایمز لندن که انجمن Ahl al-Bait اسکاتلند-که دارد جیب بیش از 400000 پوند از بودجه مالیات دهندگان انگلیس – با توجه به یک هوشیاری برای ابراهیم کشورئیس جمهور فقید ایران مسئول سفارش اعدام هزاران زندانی سیاسی در زندان های ایران است. در اواخر سال 2023 ، ما یاد گرفتیم که مرکز اسلامی المهدی ، که کیسه دار 370،000 پوند دیگر کمک های مالی دولت ، با افتخار پرچم ایران را در کنار تصاویر آیت الله خمینی ، مردی که دستور اعدام برای نویسنده انگلیسی را صادر کرد ، به نمایش گذاشت سلمان رشدیبشر
با این حال ، به طرز حیرت انگیزی ، این جایگاه های نفوذ ایران حتی به طور جامع در جامع پوشانده نمی شوند فراخوانی تهران گزارش توسط مبادله سیاست Assume Tank ، و نه در پارلمان انگلستان اخیر 260 صفحه کمیته اطلاعات و امنیت گزارش جزئیات مربوط به دسترسی بدخواهانه ایران.
با وجود این هوشیاری ، ما هنوز بر روی سنگ های جدید برای واژگون شدن گیر می کنیم – و آنچه از زیر آنها خزنده می شود همیشه یکسان است: یک رژیم خصمانه که انگلیس را “شیطان کوچک” می داند ، به انگلستان می خواند ، و به عنوان بزرگترین حمایت کننده دولت در جهان با خروجی دیگر در انگلیس ، رتبه بندی می شود.
راسل Findlay، رهبر محافظه کار اسکاتلند ، درست است که خواستار این است که یک پنی بیشتر پول عمومی نباشد و نباید در تابوت این پروکسی ها به پایان برسد. اما اظهارات به تنهایی کافی نیست. هنگامی که سیاستمداران انگلیسی در مورد این امور به آنها گفته می شود ، آنها سریعاً بیانیه ها ، محکومیت ها و نیش های صوتی را بیان می کنند که “نگرانی عمیق” را بیان می کنند. اما وقتی صحبت می شود – عمل واقعی و معنادار – به طور واقعی هیچ کس نمی خواهد کسی باشد که دکمه را فشار دهد. ترس از ظاهر غیرقابل تحمل ، از برچسب زدن به ضد جامعه یا “اسلام هراسی” ، رهبران ما را به بی تحرکی فلج می کند در حالی که تهران بی سر و صدا نفوذ خود ، خیریه توسط امور خیریه ، مرکز فرهنگی را توسط مرکز فرهنگی گسترش می دهد.
با توجه به ابزارهایی که قبلاً در اختیار دولت است ، این بهانه حتی سخت تر است. در قانون امنیت ملی و طرح ثبت نام نفوذ خارجی (FIRS) در سال 2023 رضایت سلطنتی دریافت کرد. وزیر امنیت قبلی ، تام توگندات، و مورد فعلی ، دن جارویس، بارها اصرار داشت که قانون امنیت ملی وت خندق اکنون می توان از خدمات امنیتی ما برای مقابله با نفوذ دولت خصمانه استفاده کرد – و ایران بوده است نامگذاری شده صریح و در صدر لیست به همین ترتیب. و با این حال ، چه چیزی را می بینیم؟ تنها سه ایرانی دستگیر شده طبق قانون امنیت ملی تاکنون برای فعالیت های جاسوسی مانند جمع آوری اطلاعات در مورد افراد خاص انتخاب شده است. در غیر این صورت ، مقامات در مواجهه با استفاده ایران از مراکز جامعه ، خیریه ها یا مراکز فرهنگی برای ارتقاء برنامه خود ، تا حد زیادی ساکت مانده اند.
این به اصطلاح “مراکز اجتماع” خود را به عنوان خیریه ، به عنوان مراکز فرهنگی ، به عنوان مکان های عبادت بی ضرر معرفی می کنند. اما لحظه ای که آنها به عنوان ایستگاه های رای گیری برای یک دینداری وحشیانه – یا سالن های یادبود برای رهبران سخت خود – خدمت می کنند – آنها دیگر بی ضرر نیستند.
آنها بخشی از استراتژی قدرت نرم تهران هستند. آنها ابزاری برای نفوذ هستند. آنها پاسگاه ارعاب برای مخالفان ایرانی هستند که در اینجا زندگی می کنند. و آنها یک سیلی مستقیم در چهره آزادی هایی هستند که ما ادعا می کنیم از آن دفاع می کنیم.
سوال بزرگتر این است که چند نفر دیگر از این افراد بی سر و صدا در همسایگان ما – گزارش نشده ، بدون نظارت ، بدون توجه تا زمانی که تیتر بعدی آنها را افشا کند؟ اگر واقعاً در حمایت از دموکراسی خود جدی هستیم ، باید دوران غفلت مودبانه به پایان برسد. رژیم در تهران بارها و بارها به ما نشان داده است که از هر حفره ای ، هر ساده لوحانه ، هر ژست خوب ، سوء استفاده می کند.
آنها روی نابینایی ما حساب می کنند. وقت آن است که چشمان خود را باز کنیم –گستردهبشر اما چشمان گسترده به تنهایی کافی نیست. آنها باید با عمل جسورانه و تعیین کننده دنبال شوند. از آنجا که تنها هنگامی که هوشیاری با اراده سیاسی مطابقت داشته باشد ، می توانیم اطمینان حاصل کنیم که انگلیس یک بندر امن برای شهروندان آزاد باقی می ماند – نه یک حوض حیاط خلوت آرام برای رژیم های استبدادی خصمانه برای پارک کردن تأثیر خود بدون بررسی.
