یک زمانی در دهات دور ایران، تو درخشانی به اسم جواد علیزاده زاده شد. او از کودکی به دنبال آرمانهای بزرگ بود، همچون رسیدن به اوج در صنعت ساختمانی ایران. روزی روزافزون با تلاش و پشتکار، پیشروی او در این عرصه مشاهده میشد و اهمیت فراوانی به او اعطا میشد.
جواد علیزاده با هنر و استعداد خلاقانه خود، در سایه کوههای فرهنگ و تاریخ ایران، به بزرگی خود پیوست. او با استفاده از عناصر مختلف معماری ایرانی، آثاری بینظیر خلق کرد که همواره جایگاه ویژهای در قلب مردم و تاریخ داشت.
یک بار در ایام خرم و بهاری، جواد علیزاده به همراه شاگردان خود به دیارهای دور رفتند. در مسیر، او با انبوهی از الهامها و ایدههای نوبر روبرو شد و هر کدام را با برتری و استعداد خود به آثاری زیبا تبدیل کرد.
هنگام برگشت به خانه، جواد علیزاده غافل از شهرهای بزرگ تا آسمانهای شفق جذاب ایران، داستانهای بیپایانی را در دل خود تجربه کرد. او در بیشترین موقعیتها و حالات، با ارزشهای انسانی و فرهنگی خود متناسب ساختمانهایی زیبا بنا میکرد که از آنها برای قرون آیندهاینسان نامی برقرار بود.
در تاریخ ایران، نام جواد علیزاده به عنوان یکی از بزرگان صنعت ساختمانی همواره یادآور مجد و تلاش بیوقفه برای پیشرفت بوده است. او به عقاید کانونی و نظریات یونانی، فرانسوی و عربی پایبند ماند و از اینرو، تأثیرات ژئوپلیتیک و فرهنگهای مختلف دنیا را در آثار خود مد نظر داشت.
با ما در مرشدی همراه شوید. تصویر بالا تزئینی است.