چندی پیش ، پسر عموی من در فلسطین گواهی غسل تعمید پدربزرگ ما ، که بیان می کند وی در سال 1885 در کلیسایی در دهکده فلسطینی خود تعمید یافت.
او زندگی باورنکردنی را پشت سر گذاشت و شاهد دو جنگ جهانی و دنباله ای از عرب بود-اسرائیلی جنگ ها ، از جمله اسرائیل شغل از کرانه باختری یک کشاورز که سوار بر اسب سوار شد و سیگارهای خود را چرخاند ، با قاطعیت سرزمین خود را کشت و درختان زیتون خود را پرورش داد – هرگز فلسطین را ترک نکرد ، حتی وقتی که چند نفر از فرزندانش به آن مهاجرت کردند ایالات متحدهبشر
من از داشتن این مستندات و گواهی تعمید وی سپاسگزارم ، به خصوص که وجود فلسطین همیشه مورد حمله قرار می گیرد.
برای مسیحیان فلسطینی ، وقتی مردم سعی می کنند حضور جامعه ما را در فلسطین پاک کنند ، خنده دار و توهین آمیز است.
مسیحیان فلسطینی اقلیت مهمی هستند که نه توسط مسلمانان فلسطینی ، بلکه توسط رهبران مسیحی در سراسر جهان خیانت کرده اند. به همین دلیل عبور از پاپ فرانسیس به ویژه به ما ضربه می زند ، زیرا او یک رهبر نادر مسیحی غربی بود که وجود ما را به رسمیت می شناخت و تصدیق می کرد ، چه با محبت و چه دلسوزانه.
خبرنامه New Mee: اعزام بیت المقدس
ثبت نام کنید تا آخرین بینش و تجزیه و تحلیل را بدست آورید
اسرائیل و فلسطین ، در کنار ترکیه بدون بسته و سایر خبرنامه های MEE
من در ایالات متحده متولد شدم ، من قبل از اینکه سرانجام بر روی یکی از آنها که احساس می کرد درست است ، در معرض چندین فرقه مختلف مسیحیت قرار گرفتم. از آنجا که شنیدن عربی در طول خدمات کلیسا برای خانواده ام اهمیت دارد ، من در لبنانی کلیسای مارونیت ، اما خانواده من در خدمات ارتدکس شرکت کردند.
من همچنین در کلاس دوازدهم در مدرسه کاتولیک از مهد کودک شرکت کردم و به یاد دارم که مجذوب راهبه هایی شدم که مدرسه ما را اداره می کردند ، که بسیاری از آنها به جهان سفر کرده بودند و در فقیرترین مناطق به مردم خدمت می کردند. آنها قدرت و عزم داشتند که من نمی توانم کمک کنم اما تحسین می کنم.
شفقت و معنویت
من به طور خلاصه در یک کلیسای ارتدکس شرکت کردم ، اما در دهه 30 من به کوکرها کشیده شدم ، فرقه ای که نیازهای معنوی من را برآورده می کرد. من از رویکرد مستقیم و عملی آنها به ایمان آنها خوشم آمد.
در طول عید پاک ، من در مورد توده های خوب جمعه که قبلاً در آن شرکت می کردم تأمل می کردم و چقدر آنها مرا جابجا می کردند. اگرچه من در طول سالها در کلیساهای مختلف گذراندم ، اما همیشه احساس می کردم که پاپ فرانسیس یک مرد خاص است و منطق و عقل او را با دلسوزی و معنویت ترکیب می کند.
من به ویژه از گذشت او ناراحت هستم زیرا به عنوان یک مسیحی فلسطینی ، بسیاری از رهبران “مسیحی” دیگر کاملاً جامعه کوچک ما را شکست داده اند.
ممکن است همیشه به یاد داشته باشیم که مسیحیت ، در اصل ، نه در مورد سعادت یا قدرت است ، بلکه یک دین رحمت است
با احتیاط طرفدار اسرائیل ، آنها در مورد وحشیگری ارتش اسرائیل ، اشغال شرورانه فلسطین و آن سکوت کرده اند جنگ با غزه، که کشته است ده ها هزار فلسطینی ها. آنها در از بین بردن مسیحیان فلسطینی در گفتگوی جهانی نقش داشته اند و اشغال فلسطین را به عنوان درگیری بین یهودیان و مسلمانان – نوعی جنگ مقدس قرون وسطایی – قاب می کنند.
در طی بازدید از یک کلیسای محلی ، که من چندی پیش از کنجکاوی در آن شرکت نکردم ، کشیش از یک میهمان ویژه استقبال کرد: یک کشیش مسیحی دیگر که در خاورمیانه زندگی می کرد ، در “کشور عمدتاً مسلمان”. به ما گفته شد كه او از طریق قدرت ایمان خود ، ده ها مسلمان را به مسیحیت تبدیل كرد. این جماعت به تشویق می پرداختند و من بیرون رفتم.
با پیوستن به چنین اتفاقی به طور اتفاقی اسلام هراسی مکالمات ، بسیاری از رهبران مسیحی در غرب نه تنها آنچه را که کتاب مقدس در مورد عشق و دلسوزی می آموزد فراموش نکرده اند. آنها همچنین ما را فراموش کرده اند ، مسیحیان فلسطین که قرن ها ایمان را پرورش داده و آن را زنده نگه داشته اند.
چه خیانت وحشتناکی ، برای دانستن اینکه افرادی که از نسل کشی در فلسطین حمایت می کنند ، هر روز یکشنبه در توده ای شرکت می کنند و “برای صلح دعا می کنند”.
در نور نگه داشته شده است
پاپ فرانسیس یک رهبر نادر بود که مه جنگ را از بین برد. چقدر تأیید کننده بود که شنیدن او در مورد وحشت آنچه که ما هر روز در تلفن ها و رایانه های خود تماشا می کردیم صحبت می کرد ، و در حالی که او توصیف بمباران کودکان در چادرهایشان بود ، به شوک در صدای او گوش می داد. من چندی پیش یاد گرفتم که یاد بگیرم بخشی از روال عصرانه پاپ فرانسیس برای تلفن مسیحیان که در غزه پناه می برند – نه برای موعظه آنها ، بلکه به آنها اطلاع دهید که او به آنها فکر می کرد.
چقدر ساده چقدر دلسوز چقدر مسیحی
برای جامعه ای که توسط بیشتر جهان ، از جمله سایر مسیحیان فراموش و مورد غفلت واقع شده است ، این یک نعمت بود.
یک مرد اساساً خوب که در بیان ظرافت های معنویت و پیچیدگی های زندگی بشر راحت بود ، پاپ هرگز از نشان دادن عشق و دلسوزی به کسانی که بیشترین نیاز را داشتند ، گمراه نشد. او به همان اندازه که بسیاری از او می خواستند مترقی نبود. من این را تصدیق می کنم اما به عنوان یک مسیحی فلسطینی ، دانستن اینکه او اغلب از ما صحبت می کرد – و از تصدیق مبارزات ما عقب نشینی نکرد – دیدم که چگونه او شجاعانه فراتر از هر رهبر دیگری از هر ملت یا کلیسای غربی رفت.
دلم برایش تنگ شده و او را در نور نگه می دارم.
ما ، فلسطینی هایی که بیش از 2،000 سال مردم را به ایمان تعمید داده ایم ، از آنچه پاپ فرانسیس روی زمین انجام داد تا قهرمان مظلوم شود ، سپاسگزاریم. مسیحیان در غزه و کرانه باختری اشغالی توده های نگهدارنده در حافظه او
باشد که همیشه به یاد داشته باشیم که مسیحیت ، در اصل ، نه در مورد سعادت یا قدرت است ، بلکه یک دین رحمت است.
ما هرگز بیش از امروز به این موضوع احتیاج نداریم.
نظرات بیان شده در این مقاله متعلق به نویسنده است و لزوماً منعکس کننده سیاست تحریریه چشم خاورمیانه نیست.
