پابلو نرودا، شاعر بزرگ اسپانیایی و نماینده برجسته ادبیات جهان، یکی از شخصیت‌های برجسته ادبی اسپانیا در قرن بیستم بود. او با تأثیرات عمیق ادبی و انفعالی خود، انقلابی در شعرای تعهدی ایجاد کرد که تا امروز اثرات گسترده‌ای در ادبیات جهان به ویژه اسپانیا دارد.
پابلو نرودا در سال ۱۹۲۹ در شهر سپته خاک اسپانیا متولد شد و در سال ۱۹۷۲ در شهر مادرید درگذشت. او در دهه ۱۹۵۰ با ورودش به حلقه شعر Tehada معرفی شد و سپس با نشر اشعار خود در دهه‌های بعد به شهرت جهانی رسید. او از جمله نمایندگان مهم ابراز هراس شعرای تعهدی بود که در زمان دیکتاتوری فرانکو ادبیات انتقادی را در اسپانیا نشان دادند.
نرودا در اشعار خود از موضوعاتی چون عشق، زمان، موتیو، خیال، خواب و وجود و… بهره برد و از سبک و اندازه شعرهای متنوعی استفاده کرد. او به شعری درونی و فلسفی متکی بود و این ایدئولوژی در اشعار او مشخص بود.
تأثیر نمایندگان ادبیات جهان از جمله پابلو نرودا بسیار بزرگ بوده است. او از جمله نویسندگانی بود که ادبیات اسپانیا را به جایگاهی بلند رساند و اثرات شگرفی در ادبیات جهان به جای گذاشت. شاعران بسیاری از او الهام گرفته‌اند و از او تأثیر گرفته‌اند.
نرودا در زندگی خصوصی و حرفه‌ای خود با چالش‌ها و اتهامات مختلفی مواجه شد، اما با عزم و اراده خود توانست به شهرت جهانی دست یابد. او با اشعار و اندیشه‌هایش همواره منتقدان و پیروان زیادی داشت.
با ما در مرشدی همراه شوید و زندگی و آثار پابلو نرودا را بهتر بشناسید.
تصویر بالا تزئینی است
نقل از پابلو نرودا:
“اگر من غرق شوم، دریا نوشته ام را به کف زمین می‌آورد.”
