وزارت کشور سوریه می گوید درگیری های سوئیدا “متوقف شده” است

نیویورک سیتی: پاکستان یک مدافع دیرینه از علت فلسطین ، از ریاست جمهوری خود در شورای امنیت سازمان ملل برای کمک به تمرکز توجه جهانی به بحران در غزه و درگیری گسترده تر اسرائیل و فلسطین استفاده می کند.

Asim Iftikhar Ahmad ، نماینده دائمی پاکستان در سازمان ملل ، دیدگاه کشور خود را در مصاحبه گسترده با Arab Information تشریح کرد زیرا کشور آسیای جنوبی ریاست جمهوری چرخش شورای امنیت را به عهده گرفت

احمد گفت: “این یک داستان غم انگیز است. این یک پرده از حقوق بین الملل ، حقوق بین الملل بشردوستانه است.”

وی با تأکید بر موضع کشورش در سازمان ملل ، گفت: “ما می خواهیم در راستای دولت بودن فلسطین ، بر اساس حق تعیین سرنوشت ، بر اساس حقوقی بین المللی و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل ، حرکت روشنی را در جهت دولت فلسطین انجام دهیم.”

وی همچنین بر اهمیت کنفرانس آینده در اجرای راه حل دو کشور-که از 28 تا 30 ژوئیه توسط عربستان سعودی و فرانسه به ریاست جمهوری می رود-تأکید کرد-آن را “یک فرصت طلایی دیگر برای جامعه جهانی برای جمع شدن و تأیید مجدد آن حمایت از آرمان فلسطین” خواند.

انتظار می رود معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه پاکستان در آن شرکت کند و پشتیبان کامل سیاسی و دیپلماتیک این کشور را ارائه می دهد.

احمد در آماده سازی گفت: پاکستان به طور فعال در هشت میزگرد مقدماتی که به ابعاد سیاسی ، امنیتی ، بشردوستانه و حقوقی راه حل دو کشور پرداخته است ، شرکت کرده است.

وی گفت: “ما توضیح داده ایم که چگونه می خواهیم از بسیاری از این اقدامات حمایت کنیم.”

احمد با توجه به هماهنگی با عربستان سعودی و سایر افراد درگیر در مذاکرات آتش بس ، خاطرنشان کرد: در حالی که پاکستان “مستقیماً درگیر آن نیست” ، همچنان با ذینفعان اصلی در تماس است.

وی گفت: “ما امیدواریم که این آتش بس زودتر از موعد اعلام شود.”

در پاسخ به این سؤال که آیا پاکستان در صورت شناختن یک کشور فلسطین و خشونت در غزه ، روابط عادی با اسرائیل را در نظر خواهد گرفت ، احمد کاملاً واضح بود.

وی گفت: “متأسفانه ، هیچ نشانه ای از طرف اسرائیل در جهت پیشروی با شناخت وجود ندارد.” “آنچه ما به این نقطه از زمان نگاه می کنیم ، دولت بودن فلسطین در زمینه راه حل دو کشور است.”

یکی دیگر از درگیری های حل نشده مربوط به منطقه مورد مناقشه کشمیر بین هند و پاکستان است.

در ماه مه ، هند عملیات سیندور را راه اندازی کرد و موشک هایی را که ادعا می کرد اهداف شبه نظامی در پاکستان و پاکستان کشمیر بود ، در قصاص برای حمله مرگبار 22 آوریل در پاهالگام ، کشمیر که توسط هند-اداره شده بود ، آغاز کرد.

هند ، که پاکستان را به حمایت از تروریسم در کشمیر تحت نظارت هند متهم کرده است ، گفت که شورشیان مستقر در پاکستان در پشت این حمله بودند-ادعا می کند که اسلام آباد انکار می کند.

پاکستان به حملات هند با حملات موشکی ، هواپیماهای بدون سرنشین و توپخانه در امتداد خط کنترل و تاسیسات نظامی پاسخ داد ، در آنچه که آن را Operation Bunyan-Ul-Marsoos نامید ، مبادله های مرزی شدید را برانگیخت تا اینکه آتش بس در تاریخ 10 مه کارگزار شد.

احمد این وقایع را با وضعیت گسترده تر حل نشده منطقه مرتبط کرد.

وی گفت: “این درگیری مکرر نتیجه تجاوز بی پروا هندی علیه پاکستان بود که پاکستان مطابق با حق دفاع از خود ، مطابق با منشور سازمان ملل ، پاسخ می داد.”

وی از تلاشهای بین المللی میانجیگری استقبال کرد و موضع پاکستان را مجدداً تکرار کرد. “ما می خواهیم این گفتگو را با هند انجام دهیم. ما می خواهیم به موضوعات بین ما و به ویژه مسئله اصلی جامو و کشمیر بپردازیم.”

وی مبنای حقوقی ادعاهای پاکستان را دوباره به دست آورد. “این موضع خود را از قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در مورد جامو و کشمیر ناشی می کند ،” که خواستار یک Plebiscite برای مردم کشمیری است.

با این حال ، “این Plebiscite برگزار نشده است زیرا هند از رعایت خودداری کرده است.”

احمد استدلال کرد که بدون حل این “مسئله اصلی” ، صلح ماندگار در آسیای جنوبی بعید است.

احمد به اعتبار خود شورای امنیت ، در نقد خود بی پرده بود. وی با استناد به کشمیر و فلسطین به عنوان مسائل مربوط به طولانی مدت ، گفت: “این کاملاً واضح است ؛ قطعنامه ها وجود دارد. مشکل در مورد اجرای است.”

وی به ماده 25 منشور سازمان ملل اشاره کرد ، که تأیید می کند که کلیه قطعنامه های شورای امنیت ، چه در فصل ششم یا فصل VII ، الزام آور هستند.

وی گفت: “باید یک بررسی وجود داشته باشد ، ارزیابی در مورد چگونگی شورای امنیت توانسته است بسیاری از قطعنامه های خود را اجرا کند.”

وی پیشنهاد کرد که فرستاده های ویژه یا نمایندگان دبیر کل می توانند به پیشبرد اجرای کمک کنند. وی گفت: “مهمتر از تصویب این قطعنامه ها ، اجرای آنها است.”

احمد در مورد نقش رهبری که پاکستان در شورای امنیت تصور می کرد – از جمله تعهد خود به چند جانبه گرایی و درگیری استراتژیک آن در آژانس های سازمان ملل صحبت کرد.

فراتر از صلح و امنیت ، پاکستان به طور فعال درگیر کار توسعه ، بشردوستانه و محیط زیست سازمان ملل است.

احمد با یادآوری سیل های ویرانگر که بارها و بارها کشور را در سالهای اخیر وارد کرده است ، گفت: “پاکستان ، به عنوان یک کشور در حال توسعه ، دارای چالش های توسعه است. ما به ویژه تحت تأثیر تغییرات آب و هوا قرار داریم.”

وی رهبری پاکستان را در دیپلماسی آب و هوا ، واکنش اضطراری و کاهش فقر از طریق همکاری با آژانس های تخصصی سازمان ملل برجسته کرد.

وی گفت: “ما جزو کشورهای پیشرو هستیم که این گفتمان بین المللی را در مورد تغییرات آب و هوا رهبری می کنیم.”

به گفته احمد ، پاکستان نه تنها در نیویورک فعال است ، بلکه در سایر مراکز سازمان ملل نیز – از جمله ژنو ، روم و نایروبی – به حقوق بشر ، توسعه پایدار و مقاومت به آب و هوا کمک می کند.

وی گفت ، در مورد موضوعات فلسطین و کشمیر گرفته تا اصلاحات در شورای امنیت ، وی گفت ، پاکستان در تلاش است تا در منشور سازمان ملل و حقوق بین الملل اقدام کند. همانطور که احمد آن را می بیند ، ریاست جمهوری ژوئیه فرصتی است “برای بازگرداندن آن تمرکز” به اصولی که در آن سازمان ملل ایجاد شده است.

در قلب این رویکرد تأکید مجدد بر چند جانبه گرایی است – ارزشی که احمد آن را “سنگ بنای سیاست خارجی پاکستان” می نامد.

وی در دنیایی که به طور فزاینده ای تقسیم شده است ، تأکید کرد که “دلبستگی به سازمان ملل ، منشور ، حقوق بین الملل و این توانایی برای کشورهای عضو برای همکاری با هم از طریق سازمان ملل” بسیار حیاتی است.

وی گفت ، پاکستان با هدف پیشبرد صلح و امنیت از طریق همکاری سازنده با همه کشورهای عضو ، چه در داخل و چه در خارج از شورا ، پیشبرد است.

با تأکید بر این هدف ، بحث باز امضای پاکستان هفته آینده بر “چگونه می توانیم از چند جانبه گرایی و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات برای ارتقاء صلح و امنیت بین المللی استفاده کنیم.”

وی افزود ، هدف این است که “این بحث را به شورای بازگرداند” و ابزارهای ارائه شده در منشور سازمان ملل-به ویژه فصل ششم در مورد حل و فصل اختلافات مسالمت آمیز ، فصل هشتم در مورد ترتیبات منطقه ای و نقش دبیر کل در دیپلماسی پیشگیرانه.

احمد گفت: “ما می خواهیم تعهد شورای امنیت را برای استفاده واقعی از این ابزارها جمع کنیم و دوباره تأیید کنیم.”

اگرچه برخی از رویداد امضای پاکستان برای توجه به نگرانی های ملی انتظار می رود ، احمد توضیح داد که بحث “مختص هیچ موقعیتی نیست.” در عوض ، این هدف برای ترویج “یک رویکرد جامع برای پیشگیری از درگیری ، دیپلماسی پیشگیرانه” و “صلح آمیز به اختلافات” است.

وی گفت: “پاکستان اعتقاد ندارد که ما فقط در شورای امنیت هستیم تا مسائل یا برنامه های خودمان را ارتقا دهیم. دستور کار ما بر اساس قوانین بین المللی گسترده است.”

احمد استدلال کرد که چنین رویکرد جامع برای حل بسیاری از بحران های موجود در دستور کار شورا – از جمله غزه و کشمیر – ضروری است.