فروپاشی دولت تحت حمایت ایالات متحده در افغانستان در 15 آگوست 2021 ، نشان داد که زندگی و پول کوچک آمریکایی بیش از 20 سال در آنجا خریداری کرده است. این مسئله همچنین باعث ایجاد شکاف بین واقعیت و آنچه مقامات ارشد آمریکایی برای دهه ها به آمریکایی ها می گفتند ، لخت شد: این موفقیت در گوشه و کنار بود.
من به عنوان بازرس ویژه بازسازی افغانستان از سال 2012 ، من به همراه کارمندان خود ، برنامه های ایالات متحده و هزینه های خود را برای بازسازی افغانستان حسابرسی و بررسی کرده ام-مأموریتی که امیدوار بود ، “قبرستان امپراطوری ها” مبتنی بر قبیله را به یک دموکراسی مدرن لیبرال تبدیل کند.
در صدها گزارش در طول 12 سال گذشته ، ما لیست طولانی از مشکلات سیستمی را به تفصیل شرح داده ایم: دولت آمریكا برای انجام یك استراتژی منسجم تلاش كرد ، انتظارات بیش از حد بلندپروازانه را تقویت كرد ، پروژه های ناپایدار را آغاز كرد و کشور یا مردم آن را نفهمید. آژانس های آمریکایی موفقیت را نه با آنچه که انجام دادند ، بلکه با دلار خرج شده یا لیست های انجام کارهای تکمیل شده اندازه گیری کردند.
از آنجا که آژانس خودمان از بین می رود و ما آماده می شویم تا گزارش نهایی خود را در سال جاری منتشر کنیم ، ما یک سؤال اساسی و به ندرت مطرح می کنیم: چرا اینقدر مقامات ارشد به کنگره و عموم مردم می گویند ، سال به سال ، این موفقیت در افق بود که آنها غیر از این می دانستند؟ به مدت دو دهه ، مقامات علناً ادعا كردند كه ادامه مأموریت در افغانستان برای منافع ملی ضروری است ، تا سرانجام ، دو رئیس جمهور – دونالد ترامپ و جو بایدن – نتیجه گرفتند كه این طور نیست.
دولت ترامپ ، کنگره و مالیات دهندگان طولانی مدت آمریکایی باید بپرسند که چگونه این اتفاق افتاده است تا ایالات متحده بتواند از نتایج مشابه در اوکراین ، غزه ، سوریه و سایر مناطق جنگی جلوگیری کند.
ما باید با این که “موفقیت” در افغانستان به چه معناست ، شروع کنیم. من معتقدم بسیاری از آمریکایی ها که در طول سالها در آنجا کار می کردند ، نه تنها می خواستند به منافع مهم استراتژیک ایالات متحده – مانند از بین بردن پناهگاه برای تروریست ها – دست یابند بلکه آینده بهتری را برای مردم افغانستان نیز تأمین می کنند.
