نتانیاهو از تغییر رژیم در ایران صحبت می کند. منظور او تخریب رژیم است | بنیامین نتانیاهو

روز یکشنبه ، در مصاحبه با فاکس نیوز ، بنیامین نتانیاهونخست وزیر اسرائیل ، با موضوعی که در سالهای اخیر به طور فزاینده ای به آن وابسته شده است ، گفت: اسرائیل تحت رهبری وی فقط تلاش نمی کند تا برنامه های موشکی هسته ای و بالستیک ایران را از طریق حمله نظامی از بین ببرد ، بلکه در این روند در رژیم تغییر در تهران تغییر می کند.

به گفته وی ، دولت در تهران “بسیار ضعیف” بود و افزود: با توجه به این فرصت ، “80 ٪ از مردم این اراذل و اوباش کلامی را بیرون می کشند”.

در لیست اهداف در ایران به نظر می رسد که در دو روز گذشته تأیید می کند که اسرائیل ممکن است یک برنامه گسترده تر را از بین ببرد تا برنامه هسته ای تهران را از بین ببرد – حمله به مقر پلیس ، اداره اطلاعات سپاه پاسدار انقلابی اسلامی ، و پخش کننده تلویزیون دولتی در حالی که به طور زنده در هوا بود.

برای تمام آنچه که او خود را به عنوان یک متخصص در سیاست داخلی خود می داند ، نتانیاهو هرگز از ایران بازدید نکرده است. دانش وی در مورد این کشور از طریق توجیهات اطلاعاتی فیلتر می شود ، که ایران را یک مشکل خصمانه و از طریق لنزهای تفکر طرفدار اسرائیلی می دانند.

اگر اظهارات نتانیاهو کاملاً آشنا به نظر می رسد ، به این دلیل است که آنها هستند. همان نتانیاهو ، و ایران هاوکس در ایالات متحده ، استدلال مشابهی را در اجرای حمله به حمله به عراق در سال 2003 ، عراقی ها پس از آن ، مانند ایرانیان ، به جهانیان گفته شد ، از حذف صدام استقبال می کنند. خاورمیانه تغییر شکل می یابد.

با این حال ، تغییر رژیم معنی دار (هرچه که از نظر عملی باشد) ، همانند نابودی رژیم نیست.

در عراق ، جایی که در نهایت تلاش بی کفایتی ایالات متحده در کشور سازی انجام شد و لیبی – جایی که اینطور نبود – دوره های هرج و مرج خونین را دنبال کرد ، که در لیبی ادامه دارد.

از قضا ، این یک داستان ناآشنا در انقلاب خود ایران نیست. در حالی که تمایل به پیش بینی تاریخی وجود دارد ، برای دیدن انقلاب اسلامی که در سال 1979 کاملاً شکل گرفته است – واقعیت این است که سقوط شاه باعث ایجاد دوره رقابت شد ایران بین اسلام گرایان محافظه کار ، کمونیست ها و جناح های مختلف در هر دو روحانیت شیعه و کادرهای انقلابی.

و این تصور که نتانیاهو و اسرائیل به عنوان یک ناجی دور دیده می شوند ، در بهترین حالت مشکوک است.

آراش عزیزی ، نویسنده کتاب آنچه که ایرانیان می خواهند ، در اوایل این هفته به سی ان ان گفتند: “فعالان ایرانی ، افرادی که تمام زندگی خود را برای آزادی و عدالت می جنگیدند ، می دانند که ارزش آنها ارتباط چندانی با افرادی مانند نتانیاهو ندارد.”

علی ویز در مورد موقوفات کارنگی برای پادکست محوری بین المللی صلح ، تنها چند روز قبل از اینکه اسرائیل حمله خود را آغاز کرد ، استدلال کرد که از نظر تاریخی بسیاری از ایرانی ها – خود – از تغییر ناگهانی عصبی شده اند.

وی گفت: “من پس از انقلاب متولد شدم. بدیهی است که حتی در دهه 1990 وقتی نوجوان بودم ، نارضایتی زیادی در داخل کشور وجود داشت.

وی گفت: “من فکر می کنم در نسل من و در نسل والدینم این حس وجود داشته است که تغییرات اساسی اغلب نتیجه بدتری را به دنبال دارد. این به اندوه پایان می یابد. این به ندرت وضعیت بهتری را به همراه می آورد.

“اصلاحات بهتر است. تغییر تکاملی بهتر است. این مفهومی بود که ما دنبال می کردیم.”

فعالان دموکراسی در تهران در روزهای اخیر این دیدگاه را تکرار کرده اند: جنگ اسرائیلی به آنها کمک نمی کند.

آنچه مشخص است این است که اسرائیل نابودی رژیم را به عنوان یک پایان به خودی خود می داند ، بدون اینکه علاقه ای به آینده ایران فراتر از تضعیف و بی ثبات کردن یک رقیب منطقه ای نداشته باشد.

این کاملاً مطابق با رویکرد بلند مدت اسرائیل به آنچه که آن را به عنوان مسائل امنیتی می داند ، مطابقت دارد. اسرائیل پشتیبان حماس در برابر فتح ، سیاستی که پیامدهای آن در قتل عام امروز در غزه قابل مشاهده است. این کشور از ارتش لبنان جنوبی (SLA) در لبنان حمایت کرد ، تا زمان فروپاشی SLA در هنگام ظهور حزب الله.

اکنون اسرائیل مسلح است جناح های جنایتکار خشونت آمیز در غزه علیه حماس در میان این حس بیش از حد که نتانیاهو هیچ برنامه ای برای آینده غزه ندارد حتی اگر او آن را به آوار تبدیل کند.

به نظر می رسد شور و شوق نتانیاهو برای تغییر رژیم – حداقل در حال حاضر – با شک و تردید در واشنگتن مشاهده می شود.

یک مقام آمریکایی به Axios گفت: “آنها ممکن است با تغییر رژیم راحت تر از ما باشند.” “آنها ممکن است با نابودی کشور راحت تر از ما باشند.”

عراق و لیبی همچنین مشکلات عملی انتقال خشونت آمیز بین رژیم ها را نشان می دهند. در عراق ، ایالات متحده و سایر مقامات ارقام خود را از دیار تبعید عراق ، مانند احمد چالابی ، در حالی که برای یک دوره طولانی ، درک ناچیز از مراکز نوظهور نفوذ یا تنش های قبیله ای و فرقه ای ترویج کردند.

در لیبی – در پی فوری قذافی – این پویا حتی بیشتر به عنوان مأموریت های بین المللی ، از جمله اروپایی ، به عنوان ماماها به یک دولت انتقالی و بدون اقتدار تلاش می کرد ، و حتی با قدرت های دیگر از جمله امارات و روسیه به سمت خلاء حرکت می کرد.

ناظران طولانی مدت ایران نیز بسیار مشکوک هستند که اسرائیل می تواند مسیری را برای تخریب رژیم از طریق جنگ هوایی مهندسی کند ، حتی در صورت فریب با قتل رهبر عالی ، علی خامنه. آنها خاطرنشان كردند كه حمله اسرائیل به راحتی می تواند به رژیم اجازه دهد تا تلاش های خود را برای دستیابی به سلاح هسته ای بازگرداند و تسریع كند.

به طور گسترده ای این خطر وجود دارد که تلاش های اسرائیل برای بی ثبات کردن ایران بتواند مشروعیت جدیدی را به رژیم روحانی وام دهد ، حتی در کشورهای خاورمیانه به شدت مشکوک به آن است زیرا آنها به طور فزاینده ای از رسیدن به شدت شدید اسرائیل اضطراب می کنند.

پادشاه عبدالله از اردن گفت: “با گسترش اسرائیل از توهین آمیز خود برای گنجاندن ایران ، هیچ چیزی در این مورد وجود ندارد که مرزهای این میدان نبرد به کجا پایان یابد.” کشور وی با چالش اخیر میزبانی هر دو سوریه و عراقی ها که از درگیری های مدنی خود فرار می کنند ، روبرو شده است. وی افزود: “و این تهدیدی برای مردم در همه جا است. در نهایت ، این درگیری باید پایان یابد.”

• پیتر باومونت یک خبرنگار ارشد بین المللی گاردین و خبرنگار سابق اورشلیم است. وی حمله به عراق و پیامدهای آن ، انقلاب لیبی را پوشش داد و از تهران گزارش داده است.