سال گذشته ، رئیس جمهور فرانسه ، امانوئل ماکرون در تلاش برای خرد کردن تظاهرات ملی راست افراطی (RN) ، در انتخابات فوری قمار کرد ، اما در عوض پارلمان آویزان را تحویل داد که قادر به توافق در مورد هر چیزی نیست. نظرسنجی های اخیر حاکی از آن است که جردن بردلا RN در پیروزی در ریاست جمهوری فرانسه در سال 2027 شوت خوبی خواهد داشت.
ژانا پوگلین ، رئیس دفتر برلین شورای روابط اروپا گفت: “امروز تمام اروپا به این امید که آلمان مجدداً خود را به عنوان لنگر ثبات و یک نیروگاه طرفدار اروپایی مجدداً به برلین نگاه کند ، به برلین نگاه کرد. این امید از بین رفته است. با عواقب فراتر از مرزهای ما.”
رد مرکل
در قلب همه اینها یک سوال است. چگونه Merz به این نتیجه رسید که چه چیزی باید یک تشریفات پارلمانی باشد؟ آیا این یک یا دو قانونگذار بود که فکر می کردند با اعتراض می توانند از بین بروند؟ یا آیا این نشانه عمیق تری از رهبر مستعد محاسبه اشتباه سیاسی بود؟
در مدت کوتاهی که در کانون توجه بین المللی قرار دارد ، مرس خود را نشان داده است که تحریک آمیز و قابل قبول است. وی با تکیه بر آراء AFD برای تصویب اقدامات مهاجرت در بوندستاگ قبل از انتخابات ، قمار کرد و معتقد بود که این امر باعث تقویت رای حزب CDU وی خواهد شد. در عوض ، دموکرات های مسیحی لغزیدند ، در حالی که AFD راهپیمایی خود را ادامه داد.
در اظهارات حیرت انگیز بی پروا پس از بسته شدن نظرسنجی ها در شب انتخابات ، مرس وارد ترامپ شد و از زنده ماندن ناتو سؤال کرد.
منتقدان مرس به تصمیم رهبر پیشین آنجلا مرکل برای جلوگیری از موقعیت های قدرتمند اشاره می کنند ، زیرا او می دانست که او به اندازه کافی خوب برای حفظ مقام عالی نیست.
اگر آنها درست باشند ، ممکن است این باشد که تنها چیزی که برای اروپا بدتر از یک صدراعظم ضعیف مرزی است – قدرتمند خواهد بود.
