“ما همه چیز را دو بار از دست دادیم”: بازگشت کنندگان افغان پس از زلزله مبارزه می کنند | اخبار زمین لرزه

نوورگال ، کونار ، افغانستان – چهار ماه پیش ، نواب دین پس از هشت سال به عنوان پناهنده در پاکستان ، به روستای خود وادیر ، مرتفع در کوههای استان کونار شرقی افغانستان بازگشت.

امروز ، او در یک چادر در زمین های کشاورزی خود زندگی می کند. خانه او تقریباً سه هفته پیش توسط زمین لرزه این زندگی هزاران نفر دیگر را در این منطقه خرد کرده است.

این کشاورز 55 ساله با صحبت در مغازه پسر عموی خود در روستای مجاور نوورژال گفت: “ما اکنون در اردوگاه های چادر زندگی می کنیم.” “خانه های ما پیر بودند و هیچ کس ایستاده نبود … همه آنها توسط تخته سنگهای بزرگ در هنگام وقوع زلزله از کوه در حال سقوط بودند.”

مبارزات دین فاجعه مضاعف با تعداد زیادی از افغان ها را به تصویر می کشد. طبق گفته سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) ، وی در بین بیش از چهار میلیون نفری است که از سپتامبر 2023 از سپتامبر 2023 از ایران و پاکستان بازگشتند.

زلزله 31 اوت حدود 2200 نفر را کشته و بیش از 5000 خانه را نابود کرد و یک بحران گسترده اقتصادی را به همراه داشت.

دین می افزاید: “ما همه چیزهایی را که در پاکستان کار کرده ایم از دست دادیم و اکنون همه چیز را در اینجا از دست دادیم.”

تا چهار ماه پیش ، او به مدت هشت سال پس از فرار از روستای خود در افغانستان ، هنگامی که جنگجویان داعش (داعش) به او گفتند که به آنها بپیوندد یا ترک کند ، در داسکا ، شهری در منطقه سیالکوت پاکستان زندگی کرده بود.

وی توضیح می دهد: “من از پیوستن به داعش خودداری کردم و مجبور شدم به پاکستان مهاجرت کنم.”

تبعید وی به طور ناگهانی امسال به پایان رسید زیرا دولت پاکستان در سراسر کشور خود ادامه می دهد سرکوب اتباع بیگانه بدون مدارکبشر

او توضیح می دهد که چگونه پلیس پاکستانی به خانه وی حمله کرد و او و خانواده اش را به اردوگاهی برد تا برای تبعید پردازش شود. او می گوید: “من از پاکستان بازگشتم ، همانطور که به ما گفته شد که زمان ما تمام شده است و ما مجبور شدیم آنجا را ترک کنیم.”

“ما مجبور شدیم دو شب را در گذرگاه مرزی تورکام بگذرانیم تا اینکه توسط مقامات افغان ثبت نام کردیم ، قبل از آنکه بتوانیم به روستای خود برگردیم.”

این مبارزه در سراسر کونار تکرار می شود. در حدود 12 کیلومتری نوورژال ، در روستای بارابات ، سادات خان 58 ساله در کنار آوار خانه ای که او اجاره کرده بود تا زمان برخورد زمین لرزه نشسته بود.

خان با کمال میل از پاکستان بازگشت زیرا سلامتی وی ناکام بود و دیگر نتوانست کار برای حمایت از همسر و هفت فرزند خود پیدا کند. اکنون ، زمین لرزه آنچه را که او باقی مانده است گرفته است.

او به الجزیره می گوید: “من در پاکستان نیز فقیر بودم. من تنها کسی بودم که کار می کردم و تمام خانواده ام به من بستگی داشتند.” “ما نمی دانیم که غذای بعدی از کجا می آید. در اینجا هیچ کاری وجود ندارد. و من با ریه هایم مشکل دارم. اگر تلاش بیشتری انجام دهم ، در تنفس مشکل دارم.”

او می گوید درخواست وی به مقامات محلی برای چادر برای خانواده اش تاکنون بدون جواب رفته است.

او می گوید: “من به مقامات رفتم تا چادر را برای نصب در اینجا درخواست كنم.” وی گفت: “ما چیزی دریافت نکرده ایم ، بنابراین من از کسی خواسته ام که مدتی به من اتاق بدهد ، برای فرزندانم. دایی من به من رحم کرد و اجازه داد من در یک اتاق در خانه او بمانم ، حالا زمستان در حال آمدن است. “

یک بحران از بسیاری

این زمین لرزه تنها مشهودترین بحران هایی است که بازپرداخت ها از ایران و پاکستان با آن روبرو هستند.

دین می گوید: “سرزمین ما بی ثمر است ، و ما هیچ رودخانه یا رودخانه ای در نزدیکی روستا نداریم.” “کشاورزی و زندگی ما کاملاً به بارندگی بستگی دارد ، و ما اخیراً بخش اعظم آن را ندیده ایم. افراد دیگر تعجب می کنند که چگونه می توانیم با چنین کمبود شدید آب در آنجا زندگی کنیم.”

دکتر فریدا صفی ، متخصص تغذیه ای که در یک بیمارستان میدانی که توسط امداد اسلامی در دره دیوا گل پس از زمین لرزه مستقر شده است ، کار می کند ، می گوید: سوء تغذیه به یک مشکل اساسی تبدیل شده است.

وی توضیح می دهد: “بیشتر افراد تحت تأثیر زمین لرزه ای که به ما مبتلا می شوند ، کمبود مواد غذایی دارند ، بیشتر به دلیل رژیم غذایی ضعیف و عدم وجود تغذیه مناسب که در دهکده خود به آنها دسترسی داشتند.” “ما باید با بسیاری از کودکان سوء تغذیه رفتار کنیم.”

طبق این طرح ، فرماندار کونار ، مولاوی کوودرات الله ، به الجزیره گفت که مقامات کونار بنا به این طرح ، ساخت یک شهر جدید را آغاز کرده اند که شامل 382 قطعه مسکونی خواهد بود.

این ابتکار عمل در منطقه Khas Kunar بخشی از برنامه های ملی است که توسط وزارت توسعه و مسکن به کارگردانی اداره می شود و هدف تأمین مسکن دائمی برای بازگشت کنندگان افغانستان است. با این حال ، مشخص نیست که ساخت این خانه های جدید چه مدت طول خواهد کشید یا اینکه آیا زمین های کشاورزی نیز به بازپرداخت ها داده می شود.

Qudratullah گفت: “این برای افرادی که هیچ زمینی یا خانه ای در این استان ندارند ، خواهد بود.” “و این پروژه از قبل آغاز شده است ، جدا از پاسخ بحران به زلزله.”

اما برای کسانی که در ویرانه های خانه های قدیمی خود یا در کنار ویرانه های خانه های قدیمی خود زندگی می کنند ، چنین وعده هایی از راه دور احساس می کنند. در نوورگال ، نواب دین با ترس فوری از پس لرزه های زلزله و عدم اطمینان از آنچه در آینده اتفاق می افتد ، مصرف می شود.

او می گوید: “من نمی دانم دولت ما را در دشت ها جابجا می کند یا اینکه آیا آنها به ما در بازسازی کمک می کنند.” “اما من می ترسم که ممکن است مجبور شویم به زندگی در یک اردوگاه ادامه دهیم ، حتی وقتی که پس لرزه ها همچنان به آن ضربه می زنند ، گاهی اوقات آنقدر قدرتمند که چادرها می لرزند.”