بسیاری از شرکت های موفق فناوری به اکوسیستم های بسته و یکپارچه متکی هستند که دسترسی شخص ثالث را برای حفظ عملکرد مداوم ، حریم شخصی کاربر و امنیت دستگاه محدود می کنند. با آن بازارهای دیجیتال عمل می کنند، کمیسیون اروپا با نیاز به تعداد کمی از “دروازه بانان” تعیین شده ، که اکثریت قریب به اتفاق آنها آمریکایی هستند ، رویکرد متفاوتی را موظف کرده اند تا سکوهای خود را به اشخاص ثالث باز کنند. اما نیازهای قابلیت همکاری اتحادیه اروپا فقط بارهای مهندسی سنگین را بر روی بنگاه ها ایجاد نمی کند و سرمایه گذاری را به ویژگی های جدید تحریف می کند ، آنها همچنین با مجبور کردن شرکت هایی مانند اپل برای تضعیف امنیت خود و جلوگیری از ویژگی های جدید ابتکاری در بازار واحد ، به طور مستقیم به مصرف کنندگان اروپایی آسیب می رسانند.
DMA تعهدات قابلیت همکاری بیشماری را به ارائه دهندگان خدمات تحمیل می کند ، که اتحادیه اروپا دارد قاب در صورت لزوم برای اطمینان از “همه توسعه دهندگان مسیری مؤثر و قابل پیش بینی برای قابلیت همکاری دارند و برای نوآوری فعال هستند.” به ویژه ، ماده 6 (7) تعهدات خاصی را برای اطمینان از “قابلیت همکاری مؤثر” – یک استاندارد تنش در عمل ، همانطور که ITIF دارد ، تعیین می کند استدلال، محدود به محافظت از رقبای کارآمد نیست و اتحادیه اروپا به جای قوانین “لمس سبک” بیشتر ، به شکلی شبیه به تنظیم ابزار عمومی است. علاوه بر قابلیت همکاری ، DMA ماده 6 (4) همچنین به دروازه بان ها نیاز دارد تا برنامه های بارگذاری را فراهم کنند و ماده 5 (4) دروازه بان ها را از محدود کردن کاربران تجاری از هدایت مشتریان به سایر سیستم عامل ها یا گزینه های پرداخت ممنوع می کند.
رژیم قابلیت همکاری DMA اتحادیه اروپا در حال حاضر هزینه سنگینی را تحمیل می کند. به طور خاص ، قوانین قابلیت همکاری DMA به طور گسترده ای به اپل نیاز دارد تا به توسعه دهندگان شخص ثالث همان میزان دسترسی به ویژگی های نرم افزاری اصلی iOS را که برنامه ها و خدمات شخصی اپل از آن لذت می برند ، بدهد. به همین ترتیب ، اپل مجبور می شود اکوسیستم یکپارچه و ایمن را که سالها در داخل آن ساخته و بهینه سازی کرده است ، روده کند. این امر نه تنها تعداد توسعه دهندگان خارجی را با دسترسی عمیق به سیستم به iOS ، ایجاد خطرات حریم خصوصی و امنیتی افزایش می دهد ، بلکه انگیزه و توانایی اپل را نیز برای از بین بردن ویژگی های جدید کاهش می دهد. در واقع ، معرفی Apple Intelligence ، مجموعه جدید این شرکت از ابزارهای هوش مصنوعی در دستگاه ، قبلاً در اروپا به تأخیر افتاد، سیگنال دادن یک عادی جدید که در آن مصرف کنندگان اروپایی ممکن است نوآوری های اصلی فناوری را دیرتر از سایر نقاط جهان دریافت کنند.
مقررات قابلیت همکاری نیز به اکوسیستم سخت افزار اپل می رسد و مجموعه دیگری از خطرات مهم برای امنیت و حریم خصوصی را ارائه می دهد که در قالب کاهش نوآوری به مصرف کنندگان منتقل می شود. به عنوان مثال ، قوانین قابلیت همکاری کمیسیون اروپا برای دستگاه های متصل ، توانایی اپل را برای بازپرداخت ویژگی های جدید محدود می کند بدون اینکه به طور مؤثر آنها را برای رقیبان دستگاه های متصل به شخص ثالث برچسب گذاری کند. با کمال تعجب ، این تأثیر سرمازدگی در نسخه اروپایی اپل از ترجمه زنده برای AirPods داشته است ، ویژگی جدیدی که هماهنگ کننده صدا بین گوشواره ها و آیفون در زمان واقعی است. ارائه ترجمه زنده به گوشواره های شخص ثالث نیاز به باز کردن کنترل های صوتی و جفت شدن سطح پایین دارد که در حال حاضر داده های کاربر را ایمن نگه می دارد و انجام این کار باعث به خطر انداختن داده های مکالمه می شود. متأسفانه ، عادی جدید برای مصرف کنندگان اروپایی واضح است: نوآوری با تأخیر یا خفه شده برای کاهش حریم خصوصی و امنیت.
علاوه بر نیازهای قابلیت همکاری ، اتحادیه اروپا از سایر قسمت های DMA برای پاره کردن “باغ دیواری” اپل استفاده می کند. به عنوان مثال ، مقررات ضد سرپرستی به اپل نیاز دارد تا به توسعه دهندگان اجازه دهد تا کاربران را به سمت کانال های پرداخت خارجی هدایت کنند ، با عبور از سیستم معاملات Vetted App Retailer-از معماری پرداخت ایمن که مدت هاست کاربران را از کلاهبرداری و جمع آوری داده های غیرمجاز محافظت می کند. علاوه بر این ، قوانین بارگذاری شده ، اپل را مجبور به اجازه فروشگاه های جایگزین و بارگیری برنامه های مستقیم در خارج از فرآیند بررسی تعیین شده خود می کند. به عنوان اپل اشاره کرده است، این تغییر نه تنها تجربه کاربری پراکنده تری ایجاد کرده است ، بلکه امکان توزیع برنامه هایی را ایجاد می کند که قوانین محلی را دور می زند ، مانند برنامه های قمار در حوزه های قضایی که قمار غیرقانونی است. DMA به جای محافظت از مصرف کنندگان ، بردارهای جدیدی را برای کلاهبرداری و محتوای غیرقانونی معرفی می کند.
مطمئناً ، این تضعیف شرکتهای فناوری آمریکایی تحت DMA تصادفی نیست. سیاست گذاران اتحادیه اروپا عمداً آستانه دروازه بان DMA را برای گرفتن شرکت های پیشرو در فناوری آمریکایی در حالی که معافیت رقبای اروپایی را کالیبره کردند (فقط بعداً یک شرکت اروپایی ، Reserving.com ، تعیین شده). در واقع ، آندریاس شواب ، گزارشگر DMA بیان شده این که این آیین نامه باید به “پنج نفر برتر” متمرکز شود نه اینکه شرکت های اروپایی را برای “دلجویی از ایالات متحده” درج کنند. این رویکرد تبعیض آمیز تأکید می کند که چگونه اتحادیه اروپا از مقررات دیجیتالی مانند DMA به دلایل اقتصادی حمایت گرایانه استفاده می کند و نه برای ارتقاء رفاه مصرف کننده.
در واقع ، وظایف قابلیت همکاری DMA در طراحی و اثر تبعیض آمیز است. برای دروازه بان های آمریکایی ، این تعهدات هزینه های انطباق شیب دار را تحمیل می کند ، افشای فناوری اختصاصی را مجبور می کند و باعث تأخیر در محصول می شود. این امر نه تنها ما بلکه رهبری تکنولوژیکی غربی ما را تضعیف می کند زیرا در درجه اول فرصت هایی را برای رقبای چینی ایجاد می کند تا بتوانند از DMA سوار شوند و شکاف جهانی فناوری را ببندند. دولت ترامپ ساخته است پاک کردن چنین اقداماتی را تحمل نمی کندو با دلیل خوب: وقتی مقررات شرکتهای آمریکایی را هدف قرار می دهند ، آنها از سیاست رقابت خنثی متوقف می شوند و به موانع تجاری غیر تعرفه تبدیل می شوند. اگر بروکسل این مسیر را ادامه دهد ، نتیجه نه تنها رقابت ضعیف غربی خواهد بود بلکه باعث افزایش اصطکاک های تجاری فراتر از اقیانوس اطلس می شود-در حالی که ایالات متحده سیاست های تجاری خود را مجدداً بازخوانی می کند.
رویکرد فعلی DMA یک سیاست رقابت متعادل نیست ، بلکه مجموعه ای از دستورالعمل های تبعیض آمیز و تبعیض آمیز است که بارهای نامتناسب را بر روی بنگاه های آمریکایی تحمیل می کند ، رهبری فن آوری غربی را تضعیف می کند و در لحظه ای که همکاری فراتر از اقیانوس اطلس بسیار مهم است ، باعث تعطیل شدن اصطکاک های تجاری می شود. ارتقاء رقابت و گسترش فرصت ها برای توسعه دهندگان اهداف ارزشمندی است ، اما باید از طریق چارچوب های مشارکتی که بیشترین احترام را برای حریم خصوصی ، امنیت و امکان سنجی فنی فراهم می کند ، دنبال شود تا اینکه از طریق مقررات سنگین مانند DMA تحمیل شود. در غیر این صورت ، دوره اتحادیه اروپا نه تنها نوآوری ، بلکه توانایی جمعی غرب را برای حفظ لبه فناوری خود در برابر رقبای استراتژیک مانند چین تضعیف می کند.
