کابل ، افغانستان – الف پیش نویس پیشنهاد از سازمان ملل برای افغانستان شش حوزه اصلی برای مذاکره را شناسایی کرده است ، طبق اسنادی که توسط تلویزیون AMU و افراد آشنا با این روند آشنا است ، مسیری بالقوه به سمت حل و فصل سیاسی بین طالبان و جامعه بین المللی را ارائه داده است.
در ماه فوریه در طول مشاوره در دوحه ، پخش شد پیشنهاد – با عنوان “نقشه راه: رویکرد جامع به افغانستان” – یک چارچوب اولیه برای گفتگوی ساختار یافته را تعیین می کند. این شامل سه خواسته اصلی از جامعه بین المللی و سه مورد از طالبان است که منعکس کننده مناطق طولانی مدت مشاجره بین دو طرف است.
اولویت های جامعه جهانی شامل تشکیل یک دولت فراگیر ، پیروی از تعهدات حقوق بشر – به ویژه در مورد زنان و دختران – و همکاری با ضد تروریسم است. طالبان به نوبه خود به دنبال برطرف کردن تحریم های بین المللی ، کنترل ماموریت های دیپلماتیک افغانستان در خارج از کشور و دسترسی به دارایی های یخ زده مرکزی هستند.
پیش نویس دو آهنگ برای تعامل را تشریح می کند. اولین ، گسترش “قالب دوحه” ، گروه های کاری فنی را با محوریت موضوعاتی از قبیل مواد مخدر ، حقوق زنان ، تحریم ها ، حاکمیت و همکاری اقتصادی متمرکز می کند. دومین ، مسیر حساس تر از نظر سیاسی ، در این شش عنوان می خواست که هم بازیگران طالبان و هم بین المللی پیش شرط مذاکرات بیشتر را معرفی کنند.
مقامات سازمان ملل متحد این طرح را به عنوان اولین قدم در جهت ساختن یک فرآیند سیاسی ساختاری که می تواند منافع همه طرفین – از جمله طالبان ، مردم افغانستان و دولت های خارجی – را در خود جای دهد ، قاب بندی کرده اند. اما این ابتکار قبلاً انتقاداتی را نسبت به شمول و جهت گیری آن جلب کرده است.
Shinkai Karokhail ، عضو سابق پارلمان افغانستان ، گفت که سازمان ملل متحد نتوانسته است به طور معناداری با جامعه مدنی افغانستان مشورت کند. وی گفت: “باید با گروه های سیاسی ، جنبش های زنان و بازیگران جامعه مدنی درگیر شد.” “در عوض ، به نظر می رسد که سازمان ملل در درجه اول روی اولویت های طالبان – مانند دسترسی به صندوق های یخ زده ، شناخت دیپلماتیک و حذف از لیست تحریم ها – متمرکز شده است.
طرفداران حقوق بشر نگرانی های مشابهی را ابراز کرده اند. دیده بان حقوق بشر هشدار داد که در حالی که خواسته های طالبان محکم و برگشت ناپذیر به نظر می رسد ، انتظارات جامعه بین المللی مبهم و در معرض عقب نشینی است.
سازمان ملل گفته است كه هدف خود یافتن “مسیر سیاسی منصفانه و متعادل” است ، اما این پیشنهاد به صورت پیش نویس باقی مانده است و به طور رسمی تأیید نشده است. به گفته مقامات ، مشاوره در حال انجام است و قبل از شروع روند رسمی سیاسی ، اقدامات بعدی لازم خواهد بود.
طالبان ، به نوبه خود ، همچنان پیشنهادات تشکیل دولت فراگیر را رد می کنند و شرایط حقوق بشر – به ویژه برای زنان و دختران – همچنان یک نگرانی اساسی در بین مانیتورهای حقوق و دولت های غربی است.
