سه چهارم اعضای سازمان ملل از دولت بودن فلسطین حمایت می کنند

لندن: طی دو سال گذشته ، گروه های کمک های بشردوستانه و آژانس های کمک های سازمان ملل مکرراً در مورد قیمت فزاینده وحشتناک که توسط کودکان در درگیری های سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا پرداخت می شود ، هشدار داده اند.

این یک نشاط است که در برابر پس زمینه فاجعه بشردوستانه در غزه ، همه چیز را به کاکوفونی عمومی وحشت محو کرده است که در سال 2025 برای بسیاری از افراد منطقه به موسیقی متن فیلم تبدیل شده است.

بنابراین ، هنگامی که ادوارد بیگبدر ، مدیر منطقه منا در یونیسف ، صندوق کودکان سازمان ملل ، اعلام کرد که بیش از 12 میلیون کودک در طی دو سال گذشته مورد آزار و اذیت ، کشته شدن و یا آواره درگیری در منطقه قرار گرفته اند ، این چهره غرغره به سختی باعث ایجاد موج دار شده است.

بیگبدر گفت: “زندگی کودک به دلیل درگیری در منطقه ، معادل هر پنج ثانیه در حال وارونه شدن است.”

“نیمی از 220 میلیون کودک منطقه در کشورهای تحت تأثیر درگیری زندگی می کنند. ما نمی توانیم اجازه دهیم این تعداد افزایش یابد. پایان دادن به خصومت ها-به خاطر کودکان-اختیاری نیست ؛ این یک ضرورت فوری ، یک تعهد اخلاقی است و تنها راه آینده ای بهتر است.”

یونیسف تخمین می زند که 45 میلیون کودک در سراسر منطقه امسال به کمک های بشردوستانه “به دلیل ادامه خطرات تهدید کننده زندگی و آسیب پذیری ها” نیاز دارند-از 32 میلیون در سال 2020 ، 41 درصد افزایش در تنها 5 سال.

این تجزیه و تحلیل براساس ارقام گزارش شده برای کودکان کشته شده ، زخمی یا آواره در ایران ، اسرائیل ، لبنان ، فلسطین ، سودان ، سوریه و یمن از سپتامبر 2023 ، همراه با داده های جمعیت شناختی از بخش جمعیت سازمان ملل است.

اما فقط کسانی که دست اول را دیده اند ، رنج کودکان را می توانند به طور کامل معنای واقعی چنین آماری را درک کنند. کارکنان یونیسف در زمین در غزه و جاهای دیگر منطقه از جمله کسانی هستند که شاهد معنای واقعی رنج کودکان از نزدیک بوده اند.

یکی از آنها سلیم اوویس ، متخصص ارتباطات با دفتر MENA یونیسف است. مستقر در اردن ، کار او این است که به لطف محدودیت های اسرائیل ، به دلیل محدودیت های اسرائیلی ، روزنامه نگاران بین المللی نتوانند بروند ، تا داستان هایی را از صحنه بگویند.

این شغلی است که ، او آزادانه اعتراف می کند ، به او کابوس می دهد.

اوویز در آگوست سال گذشته در یکی از قله های خشونت در غزه بود ، هنگامی که یونیسف در تلاش بود کودکان را به هم بپیوندد و از خانواده های خود جدا شود. و در زمان آتش بس موقت در فوریه امسال ، هنگامی که یونیسف با سازمان بهداشت جهانی همکاری کرد تا واکسن های فلج اطفال را به صدها هزار کودک اداره کند.

هنگامی که او برای اولین بار به یونیسف پیوست ، نه سال پیش ، در اوج جنگ داخلی در سوریه بود. اوویس گفت: “من هنوز در این زمینه نبودم ، اما این همه داستان ها و تصاویر مزاحم را دریافت می کردم.” “من قبلاً کابوس های شبانه در مورد من داشتم که با برادرزاده هایم فرار می کردم ، که در آن زمان نوزاد بودند.”

او می گوید ، کار او آزار دهنده است ، اما “چگونه می توانم با خیال راحت در خانه بخوابم ، می دانم که این اتفاق می افتد ، بدون انجام کاری؟”

Oweis حتی “پاداش” خود را “خودخواه” توصیف می کند که از گفتن داستانهایی دریافت می کند که در غیر این صورت ممکن است ناگفته باقی بماند. وی گفت: “من آنجا بوده ام ، با مردم صحبت کرده ام ، توانسته ام کودک را بغل کنم ، یا با یک کودک لبخند بزنم یا به یک مادر گوش دهم.”

وی گفت: “شاید من نمی توانم در حال حاضر به طور مستقیم به او کمک کنم ، اما وظیفه ما ارائه داستان ، به خصوص در مکانهایی مانند غزه ، جایی که هیچ رسانه بین المللی مجاز نیست ، و فکر می کنم این امر از نظر بسیار مهم است ، از این نظر به مردم اطلاع می دهد که با کودکان چه اتفاقی می افتد و صدای آنها ناشناخته نمی شوند.

“بله ، من یادآوری های روزانه خود را در مورد قرار گرفتن در معرض آن دارم. اما فکر می کنم علت از من بزرگتر است ، من به آن اعتقاد دارم – و می خواهم در سمت راست تاریخ باشم.”

پیام Oweis می خواهد که جهان ، با صدای بلند و واضح ، بشنود ، این است که ، چه در غزه و چه در سودان ، کودکان با “اختلال کامل در هر آنچه که فکر می کنید زندگی روزمره عادی برای کودک است ، روبرو هستند.

“همه چیز مختل می شود. هیچ حس ایمنی ، بدون معنا و حتی تعلق داشتن ، هیچ حس ارتباط با دیگران ، هیچ حس جامعه وجود ندارد ، زیرا آنها دائماً از مکان ها و جوامعی که به آنها تعلق دارند ، از بین می روند ، تحت تهدید مداوم مرگ یا آوارگی قرار می گیرند.”

اوویس می گوید وقتی در غزه بود ، “من برای آن موضوع ، که کسی را از دست نداده بود ، با هیچ کودکی یا بزرگسال ملاقات نکردم ، و بیشتر این یک پدر ، مادر ، خواهر یا برادر است.”

برای اوویس ، ملاقات با کودکان در غزه که پدر را از دست داده بودند سخت بود ، اما نگاه کردن به چشم کودکانی که خواهر و برادر را از دست داده بودند به همان اندازه ناراحت کننده بود.

وی گفت: “برای اینکه یک کودک یک برادر یا یک خواهر را از دست بدهد ، که آنها با آنها سنگ مرمر بازی می کنند ، با او صعود می کنند ، حتی با آن می جنگند. وقتی همه اینها ناگهان پیش می رود.

“ما دوست داریم بگوییم که کودکان تحمل بالایی دارند ، اما من فکر می کنم این یک کلمه خطرناک برای استفاده است ، زیرا ما آن را می گوییم و سپس انتظار داریم که آنها مقاوم باشند ، اما هر کودک به همان اندازه مقاوم نیست.”

در غزه ، یونیسف تمام تلاش خود را برای ارائه هرچه بیشتر پشتیبانی روانی اجتماعی برای نسلی از کودکان در معرض خطر وحشیانه بودن جنگ انجام داده است.

اوویس گفت: “سازمان ملل کاملاً واضح بوده است که هیچ چیز مانند” مناطق امن “در غزه وجود ندارد.” “اما ما فضاهای دوستانه کودک را ایجاد می کنیم که کودکان می توانند روزانه چند ساعت بروند.”

بخشی از هدف حفظ سطح اساسی آموزش در چهار موضوع اصلی – ریاضیات ، علوم ، انگلیسی و عربی است – “اما مدرسه نه تنها برای یادگیری است.” “این همچنین برای پیوند ، جامعه ، برای ارتباط عاطفی و اجتماعی است.”

از طریق بازی ها ، آواز خواندن و سایر فعالیت ها ، کودکان به کودک تشویق می شوند ، اگر فقط برای چند ساعت در روز و خود را بیان کنند.

Oweis از یک اردوگاه برای آوارگان در غزه که در آن یونیسف شرکای خود را انجام می داد ، بازدید کرد که یکی از آنها جلسه ای در نوشتن خلاق بود.

در پاسخ به این سؤال که در مورد کمترین رنگ مورد علاقه خود بنویسد ، بسیاری از کودکان ، که خونریزی بیشتری از هر کودکی دیده بودند ، باید تا به حال دیده شود ، به رنگ قرمز نامشخص ، و به دنبال آن خاکستری ، رنگ آوار ساختمانهای ویران شده است.

هر کودک ، Oweis یافت ، تحت تأثیر ترومای که تجربه کرده اند ، متفاوت است. وی گفت: “برخی از آنها بسیار عقب نشینی شده اند. آنها با شما صحبت نمی کنند ، به شما پاسخ نمی دهند. آنها حتی شما را به چشم نگاه نمی کنند. به نظر می رسد که از آنچه گذشتند شکسته اند.

“دیگران فعال تر و جذاب تر هستند. هیچ کس قالب وجود ندارد که متناسب با همه باشد ، اما می دانید که هر یک از آنها به نوعی تحت تأثیر قرار می گیرند.”

تحت تأثیر و تأثیرگذاری. Oweis هرگز یک پسر جوانی را که با او ملاقات کرده بود فراموش نخواهد کرد ، که پا را از دست داده بود. وی گفت: “او در ویلچر بود و او شیرین ترین فرد ، بسیار لبخند بود. ما از او پرسیدیم که او برای آینده چه می خواهد ، و او گفت ،” من می خواهم برگردم و فوتبال بازی کنم. “

“من و همکارم و پدر پسرم در آنجا بودیم و همه ما از آن غافلگیر شدیم ، زیرا می دانستیم که او هرگز به شکلی که فکر می کند نمی خواهد این کار را انجام دهد.”

Oweis می ترسد که درگیری ها در غزه و جاهای دیگر نسلی از روحهای گمشده را پرورش دهد. وی گفت: “من واقعاً امیدوارم که نباشم.”

وی گفت: “قبل از این همه ما با بسیاری از شرکای جهانی در سوریه ابتکار عمل نکردیم که نسل از دست ندادند.

وی گفت: “من نمی خواهم این را باور کنم ، زیرا من واقعاً معتقدم که ما هنوز می توانیم کاری انجام دهیم. اما متأسفانه ، ما می دانیم که بسیاری از کودکانی که ما قادر به پشتیبانی روانشناختی خواهیم بود از آن بهره مند نمی شوند. برای آنها خیلی دیر خواهد شد ، زیرا تروما یک طرفه نیست ، اما یک چیز روزانه است که ماه ها به پایان می رسد.

“بنابراین ، بله ، هر روز ما خطر زیادی را برای از دست دادن کودکان در معرض خطر قرار می دهیم ، و ما نه تنها تأثیر زندگی آنها ، بلکه در جامعه نیز صحبت می کنیم ، زیرا آنها تولید نمی شوند ، بلکه آنها به حمایت زیادی ، پزشکی ، اجتماعی و روانی نیاز دارند و این در هسته اصلی این جوامع تأثیر خواهد گذاشت.”

همچنین این ترس وجود دارد که وحشیگری که در غزه رخ داده است ، با پرورش نسل جدیدی از تروریست ها ، خشونت به ظاهر بی پایان را زنده می کند.

جسیکا استرن ، استاد تحقیقاتی در دانشکده مطالعات جهانی دانشگاه بوستون ، که کار وی بر ارتباط بین تروما و ترور متمرکز است ، گفت: “بهترین راه برای دولت برای مبارزه با جنبش های تروریستی ، جلوگیری از کشتن غیرنظامیان است ، در غیر این صورت چرخه قربانی فقط تروریست های بیشتری را پرورش می دهد.”

استرن در مقاله ای همزمان منتشر شده در مجله امور خارجه دو ماه پس از 7 اکتبر 2023 ، حمله به رهبری حماس به جنوب اسرائیل که باعث جنگ با غزه شد ، نوشت: “کسانی که در حال مطالعه تروما هستند ، می دانند که” به مردم آسیب می رساند “، و این رسم برای تروریست ها صادق است.”

وی اظهار داشت ، افرادی که در حالت اضطراب وجودی زندگی می کنند ، “مستعد ابتلا به دیگران هستند.”

“به عنوان مثال ، حماس ، کافر اسرائیلی ها را می نامد ،” در حالی که یوو گلانت ، وزیر دفاع اسرائیل ، از اعضای حماس به عنوان “حیوانات انسانی” یاد کرده است و هر دو طرف دیگر را “نازی ها” خوانده اند.

“چنین زبان ناعادلانه ای ، غلبه بر مهار در برابر ارتکاب قساوت را آسان تر می کند.”

تماس بیداری یونیسف در مورد رنج کودکان در سراسر منطقه MENA در حالی صورت می گیرد که آژانس در حال تجربه کمبودهای عمده بودجه است.

از ماه مه ، برنامه های آن در سوریه با 78 درصد بودجه بودجه روبرو بود ، در حالی که درخواست تجدیدنظر در سال 2025 به نمایندگی از مردم فلسطین با کمبود 68 درصدی بهتر شد.

یونیسف می گوید: “چشم انداز تاریک است.”

با توجه به همه چیز ، آژانس انتظار دارد که بودجه آن در MENA تا سال 2026 تا یک چهارم کاهش یابد-از دست دادن حداکثر 370 میلیون دلار-“به خطر انداختن برنامه های نجات دهنده زندگی در سراسر منطقه ، از جمله درمان سوء تغذیه شدید ، تولید آب سالم در مناطق درگیری و واکسیناسیون در برابر بیماری های کشنده.”

مدیر منطقه ای یونیسف ، بیگبدر ، گفت: “با توجه به وضعیت کودکان در منطقه بدتر می شود ،” منابع پاسخگویی به پراکنده تر می شوند.

“درگیری ها باید متوقف شود. حمایت بین المللی برای حل این بحران ها باید تشدید شود. و حمایت از کودکان آسیب پذیر باید افزایش یابد ، نه کاهش یابد.”