این سفارش ناگهانی و نهایی بود – 45 دقیقه برای بسته بندی و ترک پاکستان به خوبی.
شر خان ، 42 ساله افغانی متولد و بزرگ شده در پاکستان ، به تازگی از یک شیفت طولانی در یک کارخانه آجری بازگشت که یک افسر لباس شخصی با فرمان خنک کننده روی درب خود را کوبید. او متحیر شد ، او تلاش کرد تا چگونه می تواند یک زندگی کامل را در کمتر از یک ساعت از بین ببرد.
در یک تار ناخوشایند ، خان و همسرش آنچه را که می توانستند-چند ملزومات آشپزخانه ، لباس برای نه فرزندشان-جمع کردند و همه چیز را در خانه خود در کشمیر تحت نظارت پاکستان رها کردند.
خان متولد پناهندگان افغان که در سال 1979 از حمله اتحاد جماهیر شوروی گریختند ، اکنون در میان صدها هزار نفر گرفتار شده در سرکوب گسترده پاکستان در بیگانگان بدون مدارک که در اکتبر 2023 راه اندازی شده اند.
نزدیک به 1 میلیون افغانی قبلاً مجبور شده اند. پاکستان می گوید میلیون ها نفر دیگر باقی مانده اند – و اصرار دارند که آنها نیز باید بروند.
خان گفت: “تمام وسایل ما پشت سر گذاشته شده است.” وقتی او در یک اردوگاه پناهنده غبار آلود و بادگیر درست در مرز افغانستان در تورکام ایستاده بود ، اولین توقف برای پناهندگان اخراج شد. “ما در طول سالها خیلی تلاش کردیم تا چیزهایی را که با افتخار داشتیم جمع کنیم.”
پاکستان در اوایل سال جاری چندین مهلت تعیین کرد تا افغان ها بتوانند ترک کنند یا با تبعید روبرو شوند. دارندگان کارت شهروندان افغان تا 31 مارس مجبور شدند پایتخت ، اسلام آباد و راولپندی را ترک کنند ، در حالی که کسانی که اثبات ثبت نام می توانند تا 30 ژوئن بمانند. هیچ مهلت خاصی برای افغان ها در جای دیگر پاکستان تعیین نشده است.
خان می ترسید که تأخیر در عزیمت او فراتر از مهلت ممکن است منجر به این شود که همسر و فرزندان وی به همراه وی به ایستگاه پلیس منتقل شوند – ضربه ای به عزت خانواده وی.
وی گفت: “ما خوشحالیم که با فروتنی و افتخار آمدم (به افغانستان) رسیدیم.” در مورد وسایل گمشده او: “خدا ممکن است در اینجا ، همانطور که در آنجا انجام داد ، آنها را فراهم کند.”
در اردوگاه تورخام ، که توسط دولت طالبان افغانستان اداره می شود ، هر خانواده یک سیم کارت و 10،000 افغان (حدود 145 دلار) کمک می کند. آنها می توانند تا سه روز در آنجا بگذرانند قبل از اینکه مجبور شوند حرکت کنند.
مدیر اردوگاه ، مولی هاشیم مایندوال ، گفت که حدود 150 خانواده روزانه از پاکستان می آیند – بسیار کمتر از تقریباً 1200 خانواده که حدود دو ماه پیش وارد آن می شدند. اما وی گفت که پس از تعطیلات سه روزه اسلامی عید الادا ، که از 7 ژوئن آغاز شد ، پیش بینی می شود.
سازمان های امدادی در داخل اردوگاه به نیازهای اساسی ، از جمله مراقبت های بهداشتی کمک می کنند. موسسه خیریه محلی ASEEL کیت های بهداشتی و کمک های غذایی را ارائه می دهد. همچنین پس از رسیدن به مقصد نهایی خود در جای دیگر افغانستان ، یک سیستم تحویل بسته غذایی را برای خانواده ها تنظیم کرده است.
نجیب الله غیاسی آسکل گفت که آنها انتظار داشتند که بعد از عید ، “تعداد قابل توجهی” وارد شوند. وی گفت: “ما نمی توانیم همه آنها را اداره کنیم ، زیرا این تعداد بسیار زیاد است.”
پاکستان افغان ها را به انجام حملات شبه نظامی در داخل کشور متهم می کند و گفت که حمله ها از سراسر مرز برنامه ریزی شده است – اتهامی که دولت طالبان کابل انکار می کند.
پاکستان هدف قرار دادن افغان ها را انکار می کند و معتقد است که هرکسی که از کشور خارج می شود ، از نظر انسانی و با عزت رفتار می شود. اما برای بسیاری ، چیزهای کمی وجود دارد که مجبور به بسته بندی و ترک چند دقیقه یا ساعت است.
ایران نیز افغانستان را اخراج کرده است. آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد ، UNHCR ، در 5 ژوئن اعلام كرد كه 500000 افغانی در دو ماه از اول آوریل مجبور شده اند ایران و پاکستان را ترك كنند.
گروه های حقوق و آژانس های امدادی می گویند که مقامات در حال فشار افغان ها هستند تا زودتر ترک کنند.
در ماه آوریل ، دیده بان حقوق بشر گفت که پلیس به خانه ها حمله کرده ، افراد مورد ضرب و شتم و خودسرانه را بازداشت کرده و اسناد پناهندگان از جمله مجوزهای اقامت را مصادره کرده است. این گروه افزود: مأموران خواستار رشوه شدند تا افغان ها در پاکستان بمانند.
یار محمد پنجاه ساله نزدیک به 45 سال در کشمیر تحت نظارت پاکستان زندگی می کرد. پدر 12 نفر یک کف دست موفق در زمینه کار ساخت و چندین کارگر را استخدام کرد. لباسهای پلیس نیز به درب او زدم. آنها شش ساعت به او دادند تا مرخص شود.
وی گفت: “به هیچ وجه شخص نمی تواند در شش ساعت تجارت زیادی را به دست آورد ، به خصوص اگر 45 سال را در یک مکان بگذرانند.” دوستان برای کمک به بسته بندی آنچه می توانند به او کمک کنند: ماشین های کفپوش کف این شرکت ، برخی از میزها ، قاب های تختخواب ، تشک و لباس.
اکنون تمام وسایل خانگی وی در اردوگاه پناهندگان Torkham به چادرهای نارنجی فرو رفته است ، ماشین های پولیش سخت درآمد وی در معرض عناصر خارج است. پس از سه روز جستجو ، وی موفق به یافتن مکانی برای اجاره در کابل شد.
وی گفت: “من نمی دانم چه کاری انجام خواهیم داد.” “اگر این کار در اینجا کار کند ، بهترین کار است.”
