کابل ، افغانستان – طالبان محدودیت هایی در مورد حقوق زنان برای تحمل حکومت خود در افغانستان ، در حالی که همزمان با گسترش مدارس مذهبی و تلقین نسل جوان ، به افراط گرایی دامن می زنند ، سلاح می کند.
این گزارش ، “زنگ هشدار: توصیفات زنان افغان در مورد جنسیت آپارتاید و تهدید شدید افراط گرایی” ، توسط غیر انتفاعی مستقر در کانادا تولید شده است ارائه شده جمعه در یک رویداد جانبی مجمع عمومی سازمان ملل در افغانستان در نیویورک.
در این گزارش آمده است: طالبان ، مانند سایر گروه های افراطی ، از محدودیت حقوق زنان برای کنترل جامعه افغانستان و حفظ قدرت در حوزه قدرت شکسته کشور استفاده می کنند. از آموزش به عنوان ابزاری اصلی تلقین استفاده شده است.
براساس این گزارش ، تلقین به ایدئولوژی افراطی سوء رفتار طالبان محدود به پسران و مردان جوان نیست بلکه شامل دختران و زنان جوان نیز می شود.
این مطالعه با استناد به داده های وزارت آموزش و پرورش طالبان ، گفت که افغانستان اکنون 22.972 مدرسه مذهبی دارد که بیش از سه میلیون دانش آموز ثبت نام کرده اند. قبل از تصاحب طالبان در سال 2021 ، حدود 5000 نفر وجود داشت. در طی چهار سال گذشته ، این گروه فقط 269 مدرسه مدرن ساخته است ، به این معنی که برای هر مدرسه جدید مدرن ، 85 مدرسه مذهبی تأسیس شده است.
این گزارش ، بر اساس مصاحبه با بیش از 700 نفر ، از جمله 600 زن در 14 استان ، نشان داد که اکثریت معتقدند که جامعه افغان از زمان بازگشت طالبان به قدرت افراطی تر شده است.
این مطالعه از کشورهای اکثریت مسلمان و دانشمندان مذهبی خواسته است تا تحریف طالبان اسلام را به چالش بکشند و سوء استفاده از شریعت را برای توجیه “آپارتاید جنسیتی” رد کنند. این کشور همچنین از کشورهای عضو سازمان ملل خواست تا افراط گرایی جنسیتی را در سیاست های جهانی ضد تروریسم ادغام کنند و از طریق بودجه و دسترسی به سیستم عامل های تصمیم گیری ، از زنان ، دختران و جامعه مدنی افغانستان حمایت کنند.
ریچارد بنت ، گزارشگر ویژه سازمان ملل در افغانستان ، گفت که تمرکز طالبان بر مدارس جهادی و مذهبی ، آینده افغانستان را تضعیف می کند. وی گفت که این گروه دین را به ابزاری برای کنترل جمعیت ، به ویژه زنان و دختران ، که تحت “یوغ” سیاست های طالبان زندگی می کنند ، تبدیل کرده است.
بنت برجسته “قانون در مورد ارتقاء فضیلت و پیشگیری از معاون” ، آن را به عنوان بخشی از یک استراتژی محاسبه شده برای تحریک کنترل طالبان با اجرای یک نظم اجتماعی “سفت و سخت و سرکوبگرانه” توصیف کرد. وی گفت که این قانون هم یک علامت است و هم ابزاری برای ظلم و ستم طالبان.
وی افزود: افزایش فقر ، آموزش محدود و فرصت های شغلی و محدودیت های بیشتر در مورد حقوق و آزادی ها ، تهدید رادیکال سازی را افزایش می دهد و پیامدهای مربوط به امنیت منطقه ای و جهانی است. بنت خواستار پاسخ جامع بین المللی ، از جمله مکانیسم های تحقیقاتی ، شناخت آپارتاید جنسیتی به عنوان جنایتی علیه بشریت شد و حمایت از جامعه مدنی ، به ویژه سازمان های تحت هدایت زنان را تقویت کرد.
سایر سخنرانان این رویداد ، از جمله اعضای جامعه مدنی افغانستان ، فعالان ، مقامات سابق دولت و دانشمندان ، این نگرانی ها را تکرار کردند و از سازمان ملل و جامعه بین المللی خواستند تا قبل از بدتر شدن اوضاع عمل کنند.
