خلاصه اجرایی
این گزارش با تمرکز بر توافق هایی که هدف آن تقویت تجارت ، همکاری امنیتی و توسعه زیرساخت ها است ، فعالیت های دیپلماتیک و اقتصادی اخیر چین در افغانستان و پاکستان را مورد بررسی قرار می دهد.
این تحولات برنامه پکن را برای گنجاندن افغانستان در ابتکار کمربند و جاده (BRI) و دستیابی به منابع کلیدی برجسته می کند. تهدیدهای امنیتی مداوم ، موضوعات حاکمیت و درگیری های منطقه ای ممکن است این اهداف را مختل کند
غذای اصلی
- چین ، افغانستان و پاکستان مجدداً بر قصد خود برای گسترش همکاری های سیاسی ، اقتصادی و امنیتی تأکید کرده اند.
- چین قصد دارد افغانستان را در ابتکار کمربند و جاده برای تقویت مسیرهای تجاری منطقه ای بگنجاند.
- سرمایه گذاری بلند مدت به دلیل خطرات امنیتی ناشی از گروه های شبه نظامی و شناخت بین المللی محدود افغانستان با چالش های قابل توجهی روبرو است.
اطلاعات پس زمینه
در 20 اوت 2025، وزیر امور خارجه چین ، وانگ یی، در کابل با نخست وزیر افغانستان ، ملا محمد الغانیو مقامات ارشد طالبان برای بحث در مورد همکاری های اقتصادی ، توسعه منابع و ترتیبات امنیتی. وانگ یی مجدداً حمایت پکن از حاکمیت افغانستان و اعتراض آن به محدودیت های مالی تحمیل شده به کابل را تأیید کرد. چین تمایل خود را به سرمایه گذاری در معدن ، کشاورزی و زیرساخت ها ، شامل پروژه های موجود در BRIبشر
این جلسه دو جانبه به دنبال جلسه سه جانبه بین چین ، پاکستان و افغانستان در کابل ، جایی که این سه کشور متعهد شدند همکاری ضد تروریسم را افزایش دهند ، تجارت ، تسهیل ترانزیت و ادغام بیشتر افغانستان را در کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) افزایش دهند. این توافق نامه ها تأکید شده است که استراتژی های مشترک برای مدیریت مرزی ، همراه با قصد اعلام شده چین برای کمک به گشت زنی راهروبشر
سناریوی ژئوپلیتیکی
رویکرد چین به افغانستان ضرورت های امنیتی را با موقعیت اقتصادی بلند مدت ترکیب می کند. پکن در حال کار است مناطق مرزی غربی خود را تثبیت کنید ، فعالیت های گروه های جدایی طلب اویغور را محدود کنید و مسیرهای زمینی قابل اعتماد را به دریای عرب ایجاد کنیدبشر ادغام افغانستان در BRI و گسترش CPEC در هر دو اهداف تجاری و استراتژیک خدمت می کند و اعتماد به مسیرهای آسیب پذیر دریایی را کاهش می دهد.
برای دولت طالبان ، درگیری چینی ها هم برای بقای اقتصادی و هم برای به دست آوردن مشروعیت بین المللی قابل توجه است. با این حال ، آن ظرفیت ارائه امنیت و حاکمیت مشکوک استبشر در دولت اسلامی ویلایات خوراسان (ISKP) همچنان به حملات مشهور ، به چالش کشیدن اقتدار طالبان و تهدید سرمایه گذاران خارجی ادامه می دهد. موضع نامشخص طالبان در گروه های شبه نظامی فراملی ، مانند جناح القاعده یا اویغور ، نگرانی های پکن را افزایش می دهد.
پاکستان نقش مهمی را تسهیل می کند اما خود منبع عدم اطمینان استبشر به دلیل بی ثباتی داخلی ، آسیب پذیری اقتصادی و درگیری با کابل در مورد Tehrik-E-Taliban Pakistan (TTP)، اسلام آباد در تضمین یک راهرو پایدار برای پروژه های چینی با چالش هایی روبرو است.
رویکرد واقع گرایانه روسیه به طالبان ، از جمله آن شناخت از امارات اسلامی ، نشان دهنده یک چالش برای قدرت چین استبشر هدف مسکو قصد دارد تا نفوذ خود را در آسیای میانه حفظ کند و مانع از کنترل ادغام اقتصادی افغانستان شود. ایران به همین ترتیب به دنبال پیوند افغانستان است به خودش مسیرهای تجاری از طریق Chabahar ، جایگزینی برای اتصال کنترل شده با چینی.
حمایت پکن از طالبان در مجامع بین المللی ، مانند مقاومت آن در برابر یخ زدگی دارایی ها ، به دنبال ایجاد لطف است اما می تواند آن را به یک رژیم که به طور گسترده ای در سطح جهان متلاشی شده است ، پیوند دهد. ادامه بی ثباتی یا حمله عمده به دارایی های چینی ممکن است پکن را مجبور به ارزیابی مجدد خطر آن کند و تعادل ظریف را که از رویکرد فعلی خود پشتیبانی می کند ، نشان می دهد.
شاخص ها برای نظارت
- حملات به اتباع ، امکانات یا منافع چینی در افغانستان.
- اقدامات طالبان علیه ISKP و سایر گروه های شبه نظامی فراملی.
- تبلیغات جهادی علیه همکاری چینی ، افغان و پاکستان.
- پیشرفت در رسمی سازی مشارکت افغانستان در پروژه های CPEC.
- تغییر در روابط پاکستان و افغانستان که بر همکاری سه جانبه تأثیر می گذارد.
- استراتژی های دیپلماتیک روسیه و ایران که به دنبال درگیری بیشتر در بازسازی افغانستان هستند.
پایان
درگیری اخیر چین طرحی را برای شامل افغانستان در پروژه های اقتصادی منطقه ای ضمن محافظت از نگرانی های امنیتی خود نشان می دهد. با این حال ، فعالیت های شبه نظامی در حال انجام ، مشکلات حاکمیت طالبان و منافع منطقه ای متناقض ، زنده ماندن طولانی مدت این برنامه ها را به خطر می اندازد. احتمال دستیابی به اهداف اقتصادی خود در افغانستان به نظارت دقیق از پیشرفت های امنیتی و اثربخشی فرآیندهای سه جانبه بستگی دارد.
*تصویر: تصویری از ششمین گفتگوی وزیران سه جانبه چین و افغانستان که در کابل برگزار شد (اعتبار: وزارت امور خارجه جمهوری خلق چین)
