وقتی طالبان به قدرت بازگشتند افغانستان در اوت 2021 ، ناهید ، 24 ساله ، در اواسط دوره اقتصاد بود. او پس از فارغ التحصیلی امیدوار بود که در یک دانشگاه کار کند.
درعوض ، نهید اکنون صبح های خود را در یک مدرسه مذهبی در زیرزمین مسجدی در غرب شهر هرات می گذراند و روی زمین نشسته و با 50 زن و دختر دیگر کتاب مقدس را تلاوت می کند ، که همه از رنگ سیاه و سفید از سر تا انگشت پا استفاده می کنند.
او می داند وابسته به “در تلاش برای تغییر ذهن زنان” است ، اما می گوید که او در کلاس شرکت می کند زیرا ، “این تنها راهی است که می توانم خانه خود را ترک کنم و با افسردگی مبارزه کنم.” انگیزه 1000 افغان (11 پوند) که او هر ماه دریافت می کند نیز کمک می کند.
داستان نهید غیر معمول نیست. یک سرپرست و Zan Times تحقیقات در بین هشت استان 34 استان افغانستان ، تلاش های محاسبه شده و محاسبه شده طالبان را برای ساختن مذهبی نشان داد تنها گزینه آموزش و پرورش در دسترس زنان و دختران در افغانستان است.
بعد از اول به استثنای زنان و دختران از دبیرستان و آموزش بیشتر بیش از چهار سال پیش ، این رژیم در حال ایجاد شبکه بزرگی از مدارس مذهبی است که جایگزین جدیدی را ترویج می کند.
بیش از 21000 مدرسه مذهبی اسلامی یا مادراس در سراسر افغانستان براساس گزارش ها ، تا پایان سال گذشته. بین سپتامبر 2024 و فوریه 2025 ، طالبان تقریباً پایه های خود را ساختند 50 مادراس جدید در 11 استان.
این مدارس توسط ملاها در مسجد یا در خانه های آنها اداره می شوند و برای آنها حقوق و دستمزد دریافت می کنند. این وزارتخانه برای کارمندان مدارس ، گواهینامه های تدریس را به 21.300 دانش آموز سابق مادراسا صادر کرده است که به آنها اجازه می دهد در سطح دبیرستان ، کارشناسی یا حتی تحصیلات تکمیلی در دانشگاه ها تدریس کنند.
خانواده ها از آنجا که دختران از آموزش متوسطه مستثنی بودند ، با گزینه های کمی باقی مانده اند و غالباً خود را تحت فشار یا انگیزه قرار می دهند تا فرزندان خود ، به ویژه دختران را در مدارس مذهبی ثبت نام کنند.
آخوندها همچنین انگیزه ای برای پر کردن کلاس دارند زیرا دانش آموزان بیشتر به معنای حقوق بالاتر هستند. آنها به عنوان رهبران جامعه و مجراهای کمک به آنها ، قدرت عظیمی نسبت به زندگی روزمره اکثر مردم دارند.
کریما ، از استان جنوب غربی نیمروز ، دو دخترش را به درخواست آله محلی از مدرسه بیرون کشید. او می گوید: “او گفت اگر من آنها را به کلاس او فرستادم ، به ما کمک غذا می داد.” “اما در پایان ، هیچ چیز نیامد.”
مادر دیگر ، Nasreen ، می گوید به او گفته شد: “دختران خود را به کلاس های مذهبی ما بفرستید یا چیزی نمی گیرید.”
نتیجه تغییر شکل مداوم هنجارهای جامعه است. خانواده هایی که در برابر انزوا و گرسنگی مقاومت می کنند. کسانی که رعایت می کنند اغلب دختران خود را به خانه باز می گردند و در تفکر خود سفت تر و انتقادی تر به خانه باز می گردند ، و گاهی اوقات والدین خود را به عنوان “کافر” محکوم می کنند. گزارش ها ، حتی فرصت های شغلی برای خانواده هایی که دختران آنها در کلاس های مذهبی شرکت می کنند ، محفوظ است.
در مدارس ابتدایی دختران که باز هستند ، تأثیر آن قابل مشاهده است. اندازه کلاس بسیار کوچکتر است. در نیمروز ، یک معلم می گوید که 57 نفر از دانش آموزانش امسال به مادراسا رفتند. “پیش از این ، هر کلاس چهار بخش با 40 دانش آموز داشت. اکنون ما سه بخش با فقط 20 تا 25 داریم.”
حتی کسانی که اغلب در هر دو موسسه شرکت می کنند ، صبح ها را در مادراسا و بعد از ظهرها در مدرسه می گذرانند ، تا زمانی که فشار بیاید و آنها را از آموزش غیر دینی کنار بگذارند.
بعد از تبلیغ خبرنامه
در همین حال ، معلمان باتجربه با مدرک دانشگاهی از تدریس منع شده اند. جایگزینی آنها اغلب دانش آموزان سابق مادراسا نوجوان است که هیچ آموزش آموزشی اما دارای اعتبار ایدئولوژیک قوی است.
در استان غربی فراه ، یک سرپرست به یاد می آورد که دستور داده است پنج معلم واجد شرایط را برکنار کند. یکی از جایگزینی های آنها علیرغم اینکه قادر به خواندن روان نیست ، منصوب شد. رئیس می گوید ، تنها صلاحیت های او این بود که وی با مقامات ارتباط داشت و گواهی از یک مکتب دینی را در اختیار داشت.
برنامه درسی در مادراس باریک است: به یاد آوردن قرآن ، تفسیرهای طالبان از حقوق اسلامی ، نقش های جنسیتی و قوانین مربوط به لباس و رفتار. هیچ ریاضی یا علوم مورد مطالعه قرار نمی گیرد.
کتابهای درسی از پاکستان وارد می شوند و در پشتو چاپ می شوند ، زبان گروه قومی از آنجا که طالبان پدیدار می شوند. این حتی در مناطق Dari-Talking (داری و پشتو دو زبان رسمی رسمی در افغانستان هستند) است ، و بسیاری از کودکان را برای درک آنها تلاش می کنند.
فعالان می گویند حتی کمک های بین المللی برای حمایت از مادراسا نیز از بین می رود. در یک مورد ، لوازم التحریر که توسط یونیسف به یک مدرسه دولتی اهدا شده بود به کلاس آله منحرف شد. یک مدرس مدرسه می گوید ، به سرایدار مدرسه گفته شد که لوازم Pilrefed را “نابجا” ثبت کند.
گسترش مادراسا نیز در حال تغییر شکل بازار کار افغانستان است. کارمندان دولت با سالها آموزش توسط نوجوانان فقط با گواهینامه های مادراسا جایگزین می شوند. در نیمروز ، یکی از فعالان یک زن را با مدرک لیسانس و 20 سال تجربه در بخش امور زنان به یاد می آورد که بدون توضیحات برکنار می شود. جایگزینی وی فارغ التحصیل 17 ساله مادراسا بود. “اکنون همه می فهمند. اگر می خواهید شغلی داشته باشید ، دانشگاه را فراموش کنید. به مادراسا بروید.”
پیام فیلتر شده است. دخترانی که مصاحبه شده اند می گویند که دیگر آرزو ندارند پزشک یا مهندس شوند. در عوض ، آنها گواهینامه های مادراسا را ایمن تر و به طور فزاینده تنها صلاحیت حساب می کنند.
از نظر نهید ، دانشجوی اقتصاد که احساس می کرد که یک دانش آموز مادراسا است ، پارادوکس بی رحمانه است. کلاس ها او را از انزوا و افسردگی باز می دارند ، اما فقط در محدوده ایدئولوژی او را رد می کند. او می گوید: “اگر من در خانه بمانم ، ذهنم را از دست خواهم داد.” “اگر من بروم ، حداقل زنان دیگری را می بینم.”
