جنگ ترامپ با ایران هرگونه شلیک در گفتگو با کره شمالی را به قتل رساند

ممکن است دود بر روی ایران پاک شده باشد ، اما پس لرزه های ایالات متحده و حمله بی پروا اسرائیل هنوز هم هستند قابل توبیخبشر در یکی از سقوط ها ، واشنگتن به طور قطعی عدم اعتماد به نفس خود را به عنوان یک شریک دیپلماتیک نشان داد. درسهای این لحظه توسط روسای دولت در سراسر جهان ، از جمله در شبه جزیره کره ، که در آن بیش از حد دونالد ترامپ برای گفتگوی تجدید شده با جمهوری دموکراتیک خلق کره (DPRK) تاکنون از بین رفته است ، متابولیزه می شود.

وعده های چشمگیر ترامپ مبنی بر احیای روند دیپلماتیک با پیونگ یانگ هرگز شایستگی زیادی نداشت. دور قبلی مذاکرات تحت دولت اول وی به طور قابل توجهی به شانس مذاکرات آینده آسیب رساند. تصمیم اخیر کیم جونگ اون به نامه شخصی را رد کنید از رئیس جمهور آمریكا تنها آخرین نشانه این امر بود. در حالی که ترامپ عهد کرده است “درگیری را با کره شمالی حل کنید ،” ناظران به خوبی درک می کنند که کره شمالی ارزش کمی در “روابط شخصی” بین کیم و ترامپ دارد که کانون کانونی رسانه های زیادی بوده است. پاسخ رسمی پیونگ یانگ به تلفظ های انتخاباتی انتخابات ترامپ این را روشن کرد: “سیاست خارجی یک دولت و احساسات شخصی باید کاملاً متمایز شود. نزدیک به 80 سال از زمان تأسیس DPRK ، ایالات متحده شرور ترین و مداوم ترین سیاست خصمانه را در قبال آن دنبال کرده است.”

برای کره شمالی ، مذاکرات با ترامپ هیچ چیز جدیدی نبود ، فقط آخرین مورد در یک سری از درگیری های دیپلماتیک که به دولت کلینتون باز می گردد. یک بار دیگر ، پیونگ یانگ فهمید که ایالات متحده مذاکرات را به عنوان یک شهر متزلزل ، و نه به عنوان گفتگو ، رفتار می کند. در اجلاس هانوی سال 2019 ، هیئت کره شمالی با تحقق بخشیدن به ایالات متحده به طور ناگهانی عزیمت کرد و هیچ علاقه ای به برداشتن محاصره خود نداشت. از آن زمان ، DPRK موضع خود را رسمی کرده است که سلاح های هسته ای آن برای مذاکره با قدرت های خارجی آماده نیست. قطعنامه دیپلماتیک با ایالات متحده ، زمانی که یک هدف اصلی سیاست خارجی DPRK باشد ، دیگر تا زمانی که واشنگتن “سیاست خصمانه” تحریم ها ، تمرینات مداوم جنگ و تلاش برای مداخله داخلی را تغییر دهد ، مطلوب نیست.

حمله ترامپ به ایران اکنون این موقعیت را سیمان خواهد کرد. اسرائیل ابتدا از نظر فنی ایران را مورد اصابت قرار داد ، اما این به سختی برای پیونگ یانگ مهم است و برای بقیه ما نیز مهم نیست. واقعیت ها برای خودشان صحبت می کنند. ایالات متحده به مذاکرات دیپلماتیک با ایران مشغول شد ، هنگامی که ، در آستانه توافق ، واشنگتن حمایت لجستیکی و تاکتیکی را از حمله بی پروا و غیرقانونی اسرائیل به اهداف نظامی و غیرنظامی که باعث کشته شدن صدها نفر شد ، فراهم کرد. مقامات اسرائیلی ادعاهای کاخ سفید را به چالش کشیدند که آنها به تنهایی عمل کرده بودند و گفتند که از خود رئیس جمهور “چراغ سبز” دریافت کرده اند. سناتور تد کروز ، در حال حاضرگاف ویروسی، احساس می کنیم چنین تمایز کمی بین اسرائیل و ایالات متحده وجود دارد که او به سادگی به تاکر کارلسون گفت ، “ما به ایران حمله می کنیم.”

این درس برای ناظران در سراسر جهان مشخص است: به کلام واشنگتن قابل اعتماد نیست ، و دیپلماسی حتی می تواند یک برگ انجیر باشد که استراتژی واقعی اجبار یا پرخاشگری را پوشش می دهد.

پژواک های عراق در حمله ترامپ به ایران قبلاً به طور گسترده ای اظهار نظر شده است و شباهت احتمالاً در پیونگ یانگ نیز از بین نمی رود. در اوایل دهه 2000 ، ایالات متحده می توانست کره شمالی را متقاعد کند که از تسلیحات هسته ای جلوگیری کند. توافق قبلی برای انجام این کار تحت کلینتون که قبلاً وجود داشته است ، اما ایالات متحده دیر به تحقق نذورات خود برای تأمین فناوری هسته ای غیرنظامی و عادی سازی روابط در کره شمالی رسید. دولت جورج دبلیو بوش به جای پیروی از این وعده ها ، بخشی از “محور شر” را به دست آورد و “جنگ علیه ترور” خود را در افغانستان و عراق آغاز کرد. به ویژه عراق آموزنده بود. پیش از حمله ایالات متحده ، دولت عراق درهای خود را برای بازرسان بین المللی سلاح ها باز کرد و داوطلبانه بخش هایی از زرادخانه موشک خود را برچید. در پایان ، این کار برای جلوگیری از واشنگتن هیچ کاری نکرد. در حقیقت ، اگر عراق در برابر فشار واشنگتن ایستاده بود ، یا حتی در واقع سلاح های کشتار جمعی را دنبال می کرد ، ممکن است حاکمیت آن محافظت شود ، و ممکن است میلیون ها نفر از مردم منطقه هنوز زنده باشند یا هرگز از خانه های خود آواره شوند. هشت سال بعد ، مداخله فاجعه آمیز اوباما در لیبی ، کشوری که قبلاً برنامه هسته ای خود را در مذاکرات دیپلماتیک تسلیم کرده بود ، این درس ها را تقویت کرد. تجربه ایران به سادگی یک پایان نامه را تثبیت می کند که ، از برتری پیونگ یانگ ، قبلاً توسط تاریخ مورد تأیید قرار گرفته است.

با توجه به همکاری نظامی بین DPRK و جمهوری اسلامی ، پرونده ایران نیز پیامدهای ویژه ای برای شبه جزیره کره دارد. پیونگ یانگ به عنوان یک بازیگر نظامی و سیاسی در غرب آسیا از تاریخ گسترده ای برخوردار است. کره شمالی با رعایت ریشه های خود به عنوان یک کشور ضد امپریالیستی ، سوسیالیستی ، به طور مستقیم به جنبش های سیاسی کمک می کند که صهیونیسم و امپریالیسم در منطقه از جمله مصر ناصر ، احزاب مختلف سوسیالیستی عرب (از جمله در مقاومت فلسطین) و جمهوری اسلامی ایران به آن کمک می کند. کره شمالی یکی از معدود کشورهایی است که در هر جایی که هرگز ایالت اسرائیل را به رسمیت نساخته است ، و تنها یکی از تعداد معدودی از کشورهای غیر مسلمان در این گروه است. در مورد ایران ، کره شمالی یک شریک تجاری نظامی بود که به بازگرداندن جمهوری اسلامی تازه وارد در هنگام حمله ویرانگر تحت حمایت ایالات متحده توسط عراق صدام حسین در دهه 1980 کمک کرد. زرادخانه موشک بالستیک ایران از اقتباس های بومی طرح های کره شمالی ساخته شده است. اطلاعات آمریكا همچنین مدتهاست كه ادعا كرده است كه تأسیسات هسته ای ایران اثر انگشت كمك كره شمالی را دارد. طبق گزارش سال 2006 توسط رابرت هیوز در هفتگی دفاع جین، که از این پس ذکر شده است دفتر تحقیقات کنگره گزارش ها ، کره شمالی در طراحی و ساخت تسهیلات مختلف هسته ای زیرزمینی ایران ، اعزام کارشناسان فنی برای نظارت بر این پروژه در سال 2005.

حقیقت چگونگی عملکرد هر یک از طرفین ممکن است برای مدتی به دنیای گسترده تر شناخته نشود ، اما این آخرین جنگ محاکمه ای برای چگونگی چگونگی استفاده از فناوری های نظامی DPRK می تواند در یک مرحله نهایی مسابقات با ایالات متحده باشد. موشک های بالستیک ایران ، به ویژه افراد مختلف ، ثابت کرد که علاوه بر Thaad ، یک سیستم دفاعی موشکی ایالات متحده که در اسرائیل و کره جنوبی مستقر است ، می تواند گنبد آهنی اسرائیل را خرد کند. در همین حال ، ادعاهای ترامپ مبنی بر “از بین بردن” تأسیسات هسته ای ایران به نظر می رسد که نابرابر است. نیویورک تایمزبا استناد به اطلاعات ایالات متحده ، گزارش داد که در حالی که تونل های تهویه در فوردو آسیب دیده اند ، تأسیسات زیرزمینی ، که عمیقاً از همه مکانهای هسته ای شناخته شده ایران دفن شده است ، دست نخورده باقی مانده استبشر اگر فوردو در واقع عملیاتی باشد ، تصویر جدیدی از توانایی های نظامی نسبی ایالات متحده و DPRK پدیدار می شود. 30،000 پوندی GBU-57 A/B Arryance Penperator “Bunker Buster” بمب اولین استفاده از جنگ خود را در Fordow مشاهده کرد. اگر ده ها نفر از این سلاح ها نتوانند مجتمع Fordow را فروکشند ، احتمالاً به شدت از ساختارهای زیر زمینی که به شدت دفاع می شود نیز برای آنها غیرقابل نفوذ است.

تهدیدهای معمول ایالات متحده برای “نابودی” کره شمالی (به قول ترامپ) یا ایجاد “پایان رژیم () (در بایدن) اکنون به مراتب کمتر اثبات شده است. اما اگر رفتار فعلی ترامپ نشانه ای باشد ، صحبت های سخت احتمالاً ادامه خواهد یافت – و پیونگ یانگ با تهدیدهای آینده بیکار رفتار نخواهد کرد. ایران همچنین بخشی از الگوی در حال ظهور در چگونگی انجام دولت جدید می تواند جنگهای آینده را انجام دهد. ترامپ تلاش قبلی برای تغییر رژیم در یمن، در ابتدا به عنوان یک عملیات هشت ماهه برنامه ریزی شده بود ، پس از آن فقط 52 روز کوتاه شد کشتن تعداد بی سابقه ای از یمنی ها اما دستیابی به اهداف استراتژیک. این حمله به ایران حتی کوتاه تر بود ، حتی دو هفته به طول انجامید (هرچند که حملات آینده را نمی توان رد کرد). اگر یک دکترین منسجم ترامپ پدیدار شود ، استفاده از خشونت کوتاه مدت و بسیار فرصت طلب ممکن است یکی از ستون های آن باشد. تا زمانی که واشنگتن و پیونگ یانگ از زمان دولت جورج اچ بوش شروع به گفتگو کردند ، روسای جمهور ایالات متحده غالباً احتمال اعتصاب محدود به کره شمالی را از جمله ترامپ در خود سرگرم می کنند نخستین دولتبشر حتی با توجه به اعتصابات خود به ایران که احتمالاً یک شکست نظامی تلقی می شود ، ترامپ اکنون به نظر می رسد بیشتر ، نه کمتر ، احتمالاً این الگوی را در جای دیگر تکرار می کند.

برای کره شمالی ، ترسیم دروس صحیح از حمله ایالات متحده و اسرائیل به ایران یک موضوع وجودی است. اجبار ایالات متحده در کره و در سراسر جهان در سطوح غیرقابل تحمل است و هیچ فایده ای برای جمعیت ایالات متحده ندارد ، و به بقیه بشریت اشاره نمی کند. ارتش ایالات متحده انجام داد 275 روز بازی های جنگی سال گذشته در کره ؛ امسال ، بازی های جنگی حتی بیشتر برنامه ریزی شده اند و یک فاجعه نظامی در ماه مارس در حال حاضر ده ها نفر زخمی شده و صدها ساختمان در دهکده مرزی Nogok-Ri آسیب دید. واشنگتن و سئول این تمرینات نظامی را در ارتباطات عمومی خود “دفاعی” می نامند ، اما گزارشی اخیر از شورای اقیانوس اطلس دیدگاه صادقانه تری به ما می دهد. در ارزیابی خود از تمرینات اخیر Tiger I & II Guardian Tiger I & II ، فکر می کند که ایالات متحده باید آماده مبارزه با A باشد جنگ هسته ای همزمان با چین و کره شمالی، و این به جای انجام همه کارها ممکن برای جلوگیری از این امر ، واشنگتن باید “برای احتمال حمله هسته ای محدود” در خاک ایالات متحده آماده شود. امروز ، روسای کمیته های خدمات مسلح سنا و روابط خارجی تماس برای مجدداً هسته های ما به شبه جزیرهبشر

دموکرات ها و جمهوریخواهان بیشتر در خصومت خود نسبت به ایران و کره شمالی متحد هستند ، اما مردم ایالات متحده باید حیرت انگیز تر باشند. DPRK هرگز به خصومت با Meekness پاسخ نخواهد داد ، اما ممکن است حرکات واقعی صلح و همبستگی را تلافی کند. این سیگنال ها از واشنگتن یا وال استریت به دست نمی آیند – این وظیفه مردم این کشور خواهد بود که به جای آن پیام ارسال کنند. فراخوان عمل ساده است: ما خارج از کره است، خارج از غرب آسیا و همه جا.