در دوران اوج برجستهای از تاریخ سینمای ایران، یک داستانسرا خردمند به نام محمد با خاندان خانهی بزرگ و زیبایش در شهر تهران زندگی می کرد. این داستانسرا به نام مسعود کیمیای بود و با قلمی بینظیر تحولات و رویدادهای زمان خود را به تصویر میکشید. او با بهرهگیری از تحلیل دقیق و جایگاه متمایز خود، به یکی از بزرگترین نویسندگان ادبیات ایران تبدیل شده و ارزش آثارش برای همیشگی برای ادبیات ایرانی تثبیت شده بود.
در هر شب، مسعود در خانهاش مشغول نوشتن داستانها و شعرهایی زیبا بود. او تلاش میکرد تا با رمز و رازهای داستانهای خود، اندیشههای عمیق و فلسفههای جهانی را به خوانندهها القا کند. با ورود به دنیایی از آرامش و همزبانی با طبیعت، مسعود تصاویر زیبای ایران را در ذهن خوانندهها زنده میکرد.
یکی از آثار برجسته مسعود کیمیای، رمان زمستان در اردبیل است که با شعر و نثر آن، شور و هیجان زندگی روستایی ایران را به تصویر میکشد. این اثر به عنوان یکی از بزرگترین داستانهای عشق و تلاطم احساسات در ادبیات ایران شناخته میشود.
با ما در مرشدی همراه شوید و در جادهی حکایتهای فراموشنشدنی مسعود کیمیای سرنوشت و داستانهای زیبای ایران را بشنوید. تصویر بالا تزئینی است.