تجربه ، نه تنوع ، باید استخدام وزارت امور خارجه را هدایت کند

من هیجان زده شدم که بیش از یک ربع قرن قبل امتحان خدمات خارجی را طی کنم. من همیشه یک سیاست خارجی نبوده ام. من پرچم های هر کشور جهان را در مهدکودک و آنها را با مداد رنگی در جدول هنری بازتولید می کند.

وارد شدم دانشکده به عنوان یک بیوفیزیک مولکولی عمده ، اما توسط Smorgasbord کلاس های تاریخ ارائه شده است: سال اول سال من تاریخ خاورمیانه را گرفتم و به جنوب شرقی آسیا رفتم. بعداً ژاپن و روسیه ، تاریخ چین ، تاریخ نظامی سر مایکل هوارد ، تاریخ دیپلماتیک پل کندی و تاریخچه اطلاعات رابین وینکس بود. آزمون خدمات خارجی سرگرم کننده بود: مانند تعقیب چیزهای بی اهمیت بود ، اما بسیار مهم تر نبود. امتحان شفاهی نیز قابل پیش بینی بود: مسئولیت و نماینده را بر عهده بگیرید اما تسلط نکنید. یادداشت های خود را به صورت مصنوعی روشن نگه دارید زیرا پروانه ها آنها را جمع آوری و ارزیابی می کنند. ذهنی امتحان شفاهی و تمرینات گروهی اجازه می دهد وزارت امور خارجه برای تحقق سهمیه های تنوع خود. وزارت امور خارجه مدتها استدلال می كرد كه “برای پیشبرد امنیت ملی” ، باید “وزارت امور خارجه متنوع تر ، عادلانه تر ، فراگیر و در دسترس” بسازد.

من 27 ساله بودم و هفته ها از دکتری خود فاصله داشتم. وقتی پیشنهاد پیوستن به خدمات خارجی را دریافت کردم و دیپلمات ایالات متحده باشم. من آن را رد کردم من سپاسگزارم که انجام دادم.

من ممکن است اعتبار دانشگاهی داشته باشم ، اما تقریباً تمام زندگی ام را در مدرسه گذرانده ام. من در اینجا و آنجا مشاغل جزئی در کنار هم داشتم ، اما هیچ کار واقعی وجود ندارد. من هرگز از دریافت بورس های تحصیلی یا تدریس کمک هزینه خود حمایت نکرده ام ، و هرگز مجبور نبودم یک خانواده را مدیریت کنم یا یک حقوق و دستمزد را مدیریت کنم. من اکنون فقط ده ها سال بعد می فهمم که تجربه من چقدر محدود بود و می فهمم که برای کشور ، تصمیم درستی گرفتم.

به عبارت ساده تر ، اگر وزارت امور خارجه بهترین مأمورین خدمات خارجی را می خواهد ، باید تجربه را نسبت به دسته های سطحی از تنوع در اولویت قرار دهد. وزارت امور خارجه نباید در طی ده سال تحصیلات دانشگاهی هیچ کس را استخدام کند. در عوض ، لازم است که همه دیپلمات های بالقوه دارای بخش خصوصی یا تجربه نظامی یا تجربه نظامی باشند. نباید به دیپلمات ها به عنوان توده های برابر خاک رس برای شکل دادن نگاه کند ، بلکه باید بر اساس موفقیت پس از دانشگاه انتخاب شود. دیپلمات ها اغلب ادعا می کنند که تسلط زبان دارند ، اما اغلب اغراق می شوند. خدمات خارجی به جای اینکه انتظار داشته باشد دیپلمات ها را به سمت تسلط آموزش دهد ، باید کسانی را که توانایی زبان را نشان می دهند با دستیابی به تسلط به تنهایی ، خواه در مطالعه ، مسافرت ها ، یا به عنوان مثال ، اولویت بندی کنند. بازرگانانبشر بیمارستانها قبل از یادگیری دارو ، پزشکان را استخدام نمی کنند ، بنابراین چرا وزارت امور خارجه باید خود را برای آموزش زبان بر خلاف کمال زبان ایجاد کند؟

وزارت امور خارجه غالباً دیپلمات ها را از طریق سبد اقتصادی می چرخاند و در آنجا به توسعه اقتصادی متمرکز می شود. برخی باعث می شوند که مخروط اقتصادی حرفه خود را انجام دهد. با این حال ، هرکسی که تصور کند در زمینه توسعه تجارت و رشد اقتصادی بدون داشتن تجربه در تجارت ، تخصص دارد ، یک هدف خود است.

درست همانطور که بسیاری از داوطلبان سپاه صلح را ترک می کنند ، اما شغل خود را با زبان و تجربه فرهنگی که به دست آورده اند ، گرده افشانی می کنند ، بنابراین وزارت امور خارجه نیز باید موقعیت های چرخشی را برای یاران بخش خصوصی در بخش خصوصی که می توانند به دیپلمات های جانباز آموزش دهند ، یک مهارت را در وزارت امور خارجه آموزش دهند ، در غیر این صورت می توانند منافع آمریکایی را بیشتر در هنگام چرخش از خدمات دیپلماتیک به دست آورند. با این حال ، ارتباطات گسترده آنها می تواند به سفارتخانه ها کمک کند تا شبکه های خود را به عنوان فارغ التحصیلان گسترش دهند که درک می کنند که چگونه سوسیس ساخته می شود ، می تواند مخاطبین را به دیپلمات هایی که در غیر این صورت ممکن است با تماس های خارج از تاریخ که از پیشینیان به ارث برده اند ، محدود کنند.

آمریكا در قوی ترین خود است كه بهترین و درخشان ترین خود را مطرح می كند ، نه به دلیل رنگ پوست آنها ، بلكه به این دلیل كه آنها مهارت های خود را قبل از اینکه در کلاس مقدماتی وزارت امور خارجه A-100 قرار بگیرند ، ثابت کرده اند.

وقت آن است که انتخاب دیپلمات ها را بر اساس تست های خودسرانه و تصادفی متوقف کنیم و در عوض شروع به انتخاب نماینده آمریکا به عنوان شرکت شرکت آمریکایی کنید: بر اساس مجموعه مهارتی که آنها به جدول می آورند.