کراچی/بامبا کوت ، افغانستان (رویترز) – زمین لرزه هایی که روستاهای مسطح در شرق افغانستان را در این ماه مسطح کرده است خانه ها و دام ها را نابود کرده است ، تنها دارایی های متعلق به اکثر خانواده ها ، و بازماندگان را تقریباً چیزی برای بازسازی کمک می کند.
حداقل 2200 نفر کشته شدند و بیش از نیم میلیون نفر تحت تأثیر قرار گرفتند که یک زمین لرزه قدرتمند در شب 31 اوت به منطقه حمله کرد و به دنبال آن مجموعه ای از پس لرزه های قوی قرار گرفت. این زمین لرزه ها ده ها هزار نفر را بی خانمان کرده است که برخی از آنها از زمین لغزش بیشتر می ترسند.
عبدال غفر ، 52 ساله ، از زمان وقوع زمین لرزه ها ، با خانواده 10 نفره خود را در زیر ورق برنپولین در بامبا کوت ، روستایی در استان ننگرهار شرقی افغانستان زندگی کرده است. دیوارهای خانه سنگی او ترک خورده است ، سقف ها فرو ریخته اند و زباله ها کف آن را می پوشند و خانواده را مجبور می کنند در بیرون بخوابند.
وی گفت: “ما فقط به یک چادر احتیاج داریم.”
برای بسیاری از خانواده ها در افغانستان روستایی ، خانه ها ، زمین و دام همه چیزهایی هستند که می توانند خودشان بنامیم.
جنیفر آجر مورتازاشویلی ، استاد دانشگاه پیتسبورگ که متخصص در حاکمیت در کشورهای شکننده است ، گفت: “در افغانستان ، خانواده ها ثروت را در خانه ها ، زمین ها و دام ها ذخیره می کنند ، بنابراین وقتی زمین لرزه این دارایی ها را از بین می برد ، کل ترازنامه ها یک شبه از بین می روند.”
استفان رودریک ، نماینده ساکن UNDP در افغانستان ، گفت که بیش از 1.3 میلیون حیوان در استان های بدترین ضرب و شتم نانگرهار و کونار تحت تأثیر قرار گرفته اند ، با فروشگاه های دانه و سیستم های آبیاری نابود شده و منابع غذایی و فصل کاشت بعدی را تهدید می کنند.
براساس شورای پناهندگان نروژی ، بیش از 7000 دام کشته و هفت سیستم آبیاری ویران شده و دیگران آسیب دیده اند.
ایلان نوی ، رئیس در اقتصاد بلایای طبیعی و تغییرات آب و هوا در دانشگاه ویکتوریا در ولینگتون گفت: “وقتی این ورودی ها از بین می روند ، تولید کمتری ، قیمت بیشتر مواد غذایی و آسیب های طولانی مدت به تغذیه و سلامتی ، به ویژه برای فقیرترین خانوارها می بینید.”
وی گفت: “بدون تأمین اعتبار ، بهبودی بسیار طولانی تر خواهد شد و آبشارهای طولانی مدت از این رویداد را ایجاد می کند که می تواند برای مدت زمان بسیار طولانی ، احتمالاً بین نسلی ادامه یابد.”
کرنش بر روی کرنش
مقامات طالبان می گویند بیش از 6،700 خانه نابود شده اند. خانواده ها همچنان در چادرها باقی می مانند.
توماس بارفیلد ، نویسنده و رئیس جمهور مؤسسه مطالعات آمریکایی افغانستان ، گفت: زمستان آینده این بحران را بدتر می کند و دهه های جنگ و مهاجرت به معنای کمتر بستگان برای کمک به بازسازی است.
این زمین لرزه ها از زمان تصاحب طالبان در سال 2021 به اقتصاد تحریم ها ، دارایی های یخ زده و کاهش کمک ها می افزایند ، در حالی که بیش از 2 میلیون تبعید از پاکستان و ایران امسال مواد غذایی و مسکن بیشتری را به خود اختصاص داده اند.
ابراهیم بههیس از گروه بین المللی بحران گفت: “ساخت و ساز یک کارفرمای عظیمی بود که پس از تصاحب طالبان ناپدید شد ، بخش سازمان های مردم نهاد با کاهش کمک ها در حال کاهش است و حتی بخش دولتی نیز تحت فشار قرار دارد.”
“هر سال خشکسالی و سیل به ارمغان می آورد ، و اکنون زمین لرزه هایی در بالای آن قرار می گیرد و تراژدی افغان ها را با آن روبرو می کند.”
سازمان ملل متحد به مبلغ 140 میلیون دلار کمک هزینه درخواست کرده است ، اما با توجه به اینکه اهدا کنندگان روی غزه و اوکراین تمرکز می کنند و به دلیل محدودیت های خود در مورد زنان کارگران ، در برابر بودجه در برابر طالبان مقاومت می کنند ، تعهد می کنند.
تحلیلگران گفتند که برخی از کمک ها در پیگیری زلزله ، از چادرها گرفته تا مواد غذایی ، فریب خورده اند ، اما تقریباً کافی نیست.
اوبید الله بهیر ، مدرس کمکی در دانشگاه آمریکایی افغانستان در کابل گفت: “کمک های اضطراری یک حوله مرطوب در آتش سوزی جنگلی است ، این شکاف را ایجاد نمی کند.” وی هشدار داد كه جریان كمك ها قبلاً به مدت دو دهه به طور شدید در كشور متكی به آنها متكی شده است ، و “تأثیر واقعی فقط در سال آینده آغاز می شود.”
(گزارش از آریبا شهید در کراچی ، محمد یونوس یاوار و سید هاسی در بامبا کوت ، افغانستان ؛ ویرایش توسط راجو گوپالکریشنان)
توسط آریبا شهید ، محمد یونوس یاوار و سید هاسیب
