معاون رئیس جمهور ایران ، محمد رضا آیرف ، قول داده است كه تهران علی رغم تحریک قریب الوقوع سازوكاری سازمان ملل كه باعث بازگرداندن تحریم ها بر سر “عدم انطباق شدید” از توافق هسته ای 2015 نخواهد شد ، “تعظیم نخواهد كرد”.
آره در تاریخ 31 آگوست در جلسه هفتگی کابینه گفت: “ما داوطلبانه برای تحریم ها نیستیم ، اما این بار نیز مردم ایران نه به عقب عقب خواهند رفت و نه به فشار خود ادامه می دهند.”
نظرات وی به عنوان ایران آمده است پاسخ خود را وزن می کند به تصمیم انگلیس ، فرانسه و آلمان – که به عنوان 3 اروپا (E3) شناخته می شود – در تاریخ 28 اوت برای شروع رسمی فرآیند “Snapback” ، که قرار است در 30 روز مؤثر باشد و امکان مذاکرات بیشتر را باز کند.
وزرای امور خارجه E3 گفتند: “ما از دوره 30 روزه برای ادامه تعامل با ایران در مورد پیشنهاد تمدید ما یا هرگونه تلاش دیپلماتیک معنی دار برای بازگرداندن پیروی از تعهدات خود استفاده خواهیم کرد.”
آنها تأکید کردند که آنها “هدف اساسی را دارند که ایران هرگز نباید به دنبال ، دستیابی یا توسعه سلاح هسته ای باشد.”
علیرغم صحبت های ناسازگار ، تهران ممکن است با توجه به وضعیت اقتصاد و انزوا از بخش اعظم اقتصاد جهانی پس از دورهای قبلی تحریم ها ، گزینه های کمی نسبت به مذاکره به امید عدم تحقق تحریم ها داشته باشد.
آرف این سؤال را مطرح كرد كه آیا كشورهای E3 صلاحیت قانونی برای ایجاد مکانیسم Snapback در شورای امنیت سازمان ملل دارند یا خیر.
آرک اضافه کرد: “البته ، اگر ضربه محکم و ناگهانی اجرا شود ، تصمیمات لازم بر این اساس گرفته می شود.”
Kaja Kallas ، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در 29 اوت ادعای تهران مبنی بر اینکه E3 صلاحیت ایجاد این مکانیسم را ندارد ، رد کرد و گفت که پنجره 30 روزه قبل از اجرای تحریم ها “فرصتی” برای دیپلماسی فراهم می کند.
وی به خبرنگاران گفت: “ما این 30 روز را داریم تا کارها را مرتب کنیم.”
این اقدام ، ایران را در معرض خطر مواجهه با تحریم های تجدید شده است که به عنوان بخشی از توافق هسته ای برجسته هسته ای سال 2015 حذف شده است ، که به طور رسمی به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA) شناخته می شود.
ملل غربی به دلیل آنچه می گویند نقض ایرانی در توافق نامه 2015 تکرار شده است ، مجدداً تحریم ها را توجیه کرده اند.
این توافق نامه برای جلوگیری از ایجاد سلاح هسته ای ایران طراحی شده است – چیزی که تهران مدتهاست که اصرار دارد دنبال نمی کند. این قانون قوانین سختگیرانه ای را برای نظارت مستقل از فعالیت های هسته ای ایران بیان می کند و هر دو میزان اورانیوم را که می تواند داشته باشد و هم سطح غنی سازی آن را تحمیل می کند.
ایران شروع به تعهدات خود را برگردانید پس از عقب نشینی ایالات متحده از این قرارداد در سال 2018 و تحریم های مجدد. ایران به تدریج برنامه هسته ای خود را از آن زمان که اکنون اورانیوم را به 60 درصد خلوص غنی می کند – بسیار بالاتر از کلاه 3.67 درصد تحت JCPOA است.
ایران به حالت تعلیق در آمد همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی در ماه ژوئیه در پاسخ به بمباران ایالات متحده و اسرائیل از مکانهای هسته ای اصلی خود در فوردو ، اصفهان و نلاتز. یکی از شرایطی که E3 برای تأخیر در این روند تعیین کرده بود این بود که تهران قبل از پایان ماه اوت همکاری کامل با نگهبان هسته ای سازمان ملل را از سر بگیرد.
تحریم های مربوط به توافق هسته ای و سایر موضوعات به شدت به اقتصاد ایران آسیب رسانده است و اغلب منجر به ناآرامی های خیابانی در میان می شود افزایش قیمت و کمبود کالاهای مهم و منابع انرژی. آنها همچنین صنعت ایران را تحت الشعاع قرار داده اند زیرا بخش های مهم از قطعات جایگزین و منابع دیگر قطع شده اند.
