دو مقام جانباز آمریكا برای بحث در مورد تأثیرات و پیامدهای آینده تصمیم دولت ترامپ برای اعتصاب برنامه هسته ای ایران ، به سفیر سابق اسرائیل می پیوندند.
در 23 ژوئن ، موسسه واشنگتن با دانا استرول ، مایکل هرتسوگ و دنیس راس یک مجمع سیاست مجازی برگزار کرد. استرول ، مدیر تحقیقات موسسه و همکار ارشد کاسن ، که قبلاً به عنوان معاون معاون وزیر دفاع در خاورمیانه در دولت بایدن خدمت می کرد. هرتزوگ یک سرتیپ بازنشسته با نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) است و از سال 2021 تا 2025 به عنوان سفیر در ایالات متحده خدمت کرده است. وی در حال حاضر به عنوان همکار برجسته Tisch در این مؤسسه مجدداً به این مؤسسه پیوست. راس همکار برجسته دیویدسون و یک مقام ارشد سابق کاخ سفید و وزارت امور خارجه در اداره های ریگان ، بوش ، کلینتون و اوباما است. در زیر خلاصه ای از اظهارات آنها یک گزارشگر است.
توجه: این مجمع قبل از اعتصاب تلافی جویانه تهران به امکانات ایالات متحده در قطر و اعلام بعدی آتش بس بین ایران و اسرائیل برگزار شد ، بنابراین بحث منعکس کننده آن تحولات نیست.
دانا استرول
پس از حمله 7 اکتبر حماس به اسرائیل ، رئیس جمهور بایدن انتظارات آگاهانه ای را برای چگونگی استفاده از قدرت نظامی آمریکا در خاورمیانه تعیین کرد: برای محافظت از نیروهای آمریکایی ، حمایت از دفاع اسرائیل و جلوگیری از افزایش بیشتر جنگ غزه. وی افزایش قابل توجهی در وضعیت نظامی آمریکا انجام داد ، در حالی که فرماندهی مرکزی ایالات متحده ائتلاف دفاع هوایی چند جانبه را برای شکست حملات موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین ایران ترتیب داد. تصمیم رئیس جمهور ترامپ در 21 ژوئن برای آغاز اعتصاب نظامی علیه اماکن هسته ای در ایران ، عزیمت قابل توجهی از این رویکرد است و از دفاع به جرم تغییر می کند.
این اعتصاب با نام “عملیات نیمه شب چکش” ، توانایی های بی نظیر ارتش آمریكا را به نمایش گذاشت و نیاز به ترکیبی از دقت ، اختیار و هماهنگی داشت كه هیچ نیروی مسلح دیگری نتوانسته است به خصوص در سواحل خود به دست نیاورد. این عملیات از چندین جنبه قابل توجه بود: به دلیل خفا بودن ، بخشی از ارتباطات حداقل از خلبانان B-2 پس از برخاستن. به دلیل هماهنگی آن در میان دستورات مبارز و بین نظامی های آمریکایی و اسرائیلی. و برای اولین استفاده عملیاتی از نفوذگر عظیم. چنین عملیاتی پیچیده نتیجه برنامه ریزی طولانی مدت است-موفقیت تاکتیکی همه عناصر در بخش کوچکی از منابع ، تمرینات مشترک و برنامه ریزی هایی که طی سالها اتفاق افتاده است ، انجام نمی شود.
در حالی که این اعتصاب بی عیب و نقص انجام شد ، میزان خسارت وارده به عناصر مهم برنامه هسته ای ناشناخته است. و صرف نظر از نابودی جسمی ، هیچ عملیاتی نظامی به تنهایی نمی تواند برنامه را به طور کامل و دائمی از بین ببرد. ایران به احتمال زیاد اجزای هسته ای را از سایت های پرمخاطره مانند فوردو پیش از این حمله منتقل می کند ، و رژیم هنوز علیرغم قتل هدفمند مقامات عالی دفاع و دانشمندان هسته ای ، دانش مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته ای را حفظ می کند. بنابراین ، یک راه حل دیپلماتیک برای رفع تهدید هسته ای در دراز مدت مورد نیاز است.
دولت ترامپ امیدوار است که عملیات Midnight Hammer و عملیات اسرائیل در حال افزایش شیر ، ایران را به جدول مذاکره بازگرداند ، این بار آماده است تا امتیازات معناداری کسب کند. در حالی که مطمئناً این یک امکان است ، به هیچ وجه تنها نتیجه بالقوه نیست. تهران می تواند به مذاکرات بازگردد اما بی پروا باقی بماند ، یا می تواند اصلاً از راه اندازی مجدد مذاکرات امتناع ورزد – موقعیتی که ممکن است دور دیگری از اعتصابات ما را به دنبال داشته باشد.
صرف نظر از این که کدام مسیر دیپلماتیک را انتخاب می کند ، ایران به طریقی به نوعی تلافی می کند ، اگر تنها به عنوان یک اقدام صرفه جویی در چهره برای امنیت رژیم باشد. این ممکن است در قالب حملات شبه نظامیان پروکسی ، اعتصاب به نیروهای آمریکایی در منطقه ، حمله به زیرساخت های انرژی خلیج فارس در تلاش برای هدایت گوه بین واشنگتن و شرکای آن یا فعال سازی سلولهای خواب در سراسر جهان ، از جمله در داخل ایالات متحده باشد.
مایکل هرتسوگ
یک خط مستقیم وجود دارد که جنگ فعلی ایران را با 7 اکتبر به هم وصل می کند. در حالی که حمله وحشیانه حماس به اسرائیل با بقیه “محور مقاومت” ایران هماهنگ نبود ، اما به عنوان بخشی از استراتژی بلند مدت تهران برای از بین بردن اسرائیل طراحی شده است. این صرفاً یک چشم انداز نبود ؛ این یک برنامه عملیاتی با یک بازه زمانی خاص بود که شامل ساخت همه نیروهای “محور” بود. هنگامی که حمله 7 اکتبر آشکار شد ، برداشت از ضعف و آسیب پذیری اسرائیل باعث شد ایران ، حزب الله و سایر اعضای محور به فعالیت های نظامی خود بپردازند. در نتیجه ، اورشلیم نتیجه گرفت که این جنگ نمی تواند فقط با غزه پایان یابد. این امر نیاز به مقابله با محور ایران به طور کلی داشت.
اسرائیل پس از چرخاندن جداول در محور ، روی “جایزه بزرگ” تمرکز کرد: برنامه هسته ای ایران. در نوامبر گذشته ، این برنامه یک برنامه نظامی برای خنثی کردن توانایی های استراتژیک تهران بر اساس شواهد جدید مبنی بر اینکه رژیم در حال از سرگیری پیشرفت به سمت سلاح سازی و بازسازی قابلیت های موشکی آن به روشی خطرناک تر است ، تدوین کرد. هدف این طرح این بود که تهدیدهای هسته ای و موشکی را به میزان قابل توجهی بازگرداند و شرایطی را برای خنثی کردن برنامه هسته ای از طریق تلاش های دیپلماتیک یا نظامی دنبال کند.
اگرچه برنامه نوامبر از ضرورت متولد شد ، اما از فرصت منحصر به فرد ارائه شده توسط دولت ضعیف ایران پس از تجزیه حزب الله ، شورش علیه رژیم اسد و کاهش توانایی های موشکی ایران از طریق اعتصاب اسرائیلی در ماه گذشته استفاده کرد. از طرف آنها ، مقامات ایرانی به ظاهر نتوانستند میزان تغییر اسرائیل پس از 7 اکتبر را درک کنند – یعنی ، این که دیگر تحمل تهدیدات دشمنان را که به نابودی آن قسم خورده اند ، تحمل نمی کند.
کمپین فعلی با عنصر غافلگیرکننده آغاز شد ، زیرا اعتصابات اولیه آزادی پرواز به و بالاتر از ایران را تضمین می کرد و تأسیس ارشد دفاعی رژیم را فریب داد (که تصمیم گیری آن را نیز در پاسخ به آن مختل کرد). این عملیات عمدتاً بر روی موشک ها و پرتابگرها (حدود دو سوم از آنها گمان می رود نابود یا ناتوان) متمرکز شده و هر عنصر اصلی برنامه هسته ای را خنثی می کند. اگرچه نتایج نهایی هنوز مشخص می شود ، اما به نظر می رسد ایران ضربه ای شدید بر همه این موارد به وجود آورده است.
این کمپین همچنین با تصویب ایالات متحده و دانش مبنی بر اینکه واشنگتن به طور فعال از دفاع اسرائیل حمایت می کند ، آغاز شد. اورشلیم در ابتدا مطمئن نبود که آیا نیروهای آمریکایی در اعتصابات تهاجمی علیه برنامه هسته ای می پیوندند ، بنابراین برنامه هایی را برای دستیابی به اهداف خود به تنهایی انجام داد. هنگامی که واشنگتن تصمیم به پیوستن به اعتصاب ها گرفت ، از نظر اطمینان از تخریب توانایی های هسته ای ایران ، تسریع در پایان جنگ و نشان دادن تعهد به جلوگیری از بازسازی تهران ، نقطه عطف قابل توجهی را نشان داد.
اگرچه اسرائیلی ها در بسیاری از موضوعات عمیقاً تقسیم شده اند ، اما بیشتر آنها در مورد لزوم رسیدگی به تهدید ایران موافق هستند. این اجماع حمایت گسترده ای از مبارزات فعلی را به دولت فراهم کرده است ، حتی اگر تأثیر قصاص ایران نیاز به فداکاری بزرگ غیرنظامی داشته باشد. جامعه اسرائیل بسیار مقاوم است ، با اخلاق که باعث می شود مردم مایل به پرداخت قیمت مورد نیاز برای رفع یک تهدید وجودی باشند.
مراحل بعدی در این درگیری تا حد زیادی به نحوه واکنش ایران به اعتصاب ایالات متحده بستگی دارد. این رژیم دارای مجموعه ای از گزینه های قصاص است اما همچنین ضعیف تر از دهه ها است ، با از دست دادن چیزهای بیشتری ، بنابراین احتمالاً می توان آن را متقاعد کرد که پاسخ آن را محدود کنید. با این حال ، تهران بعید است که به زودی به جدول مذاکره برگردد.
پس از پایان جنگ ، اسرائیل و ایالات متحده باید هوشیار بمانند و آزادی عمل را علیه هرگونه تلاش ایرانی برای بازسازی برنامه هسته ای حفظ کنند. نگرانی ویژه ای است که ذخایر رژیم از 60 درصد اورانیوم غنی شده – که بخش اعظم آن زنده مانده است ، کجا پنهان شده است و آیا ایران قصد دارد آن را اسلحه کند؟
اهداف جنگ اسرائیل شامل تغییر رژیم و به دلایل خوب نیست – این چیزی است که مردم ایران باید به خودشان برسند. با این حال ، مقامات اسرائیلی توجه داشتند که در صورت لزوم توانایی از بین بردن رهبر عالی را دارند و برخی از اهداف این عملیات با ثبات رژیم گره خورده است. این مراحل در نظر گرفته شده بود تا به تهران نشان دهند كه در صورت تشدید ، قدرت خود را از دست می دهد ، در عین حال شرایطی را نیز تقویت می كند كه اگر مردم ایران در این جهت حرکت كنند ، می توانند بعد از جنگ به ناپایداری رژیم کمک كنند. (مشخص بود که آنها در حالی که هواپیماهای اسرائیلی در حال بمباران ایران هستند ، علیه رژیم قیام نمی کنند.)
در مرحله گسترده تر منطقه ای ، فرد امیدوار است که بازدارندگی اسرائیلی و آمریکایی امکان پیشرفت در حل و فصل درگیری غزه (بر اساس انتشار همه گروگان های باقیمانده) و عادی سازی روابط اسرائیل-سودی را فراهم کند. مقامات همچنین باید یک بررسی تازه از آنچه برای تحکیم مشارکت منحصر به فرد دفاعی ایالات متحده و اسرائیل در این چشم انداز استراتژیک جدید خاورمیانه لازم است ، انجام دهند.
دنیس راس
اگرچه عملیات Midnight Hamer یک دستاورد نظامی خارق العاده بود ، اگر واشنگتن آن را به یک نتیجه سیاسی ماندگار ترجمه نکند ، قدرت تاکتیکی در معرض نمایش خواهد بود. اگر به درستی مدیریت شود ، فرصت این لحظه عالی است.
برای ایران ، بقای رژیم بسیار مهم است. در حالی که علی خامنه رهبر عالی باید به برخی از مد روزها به اعتصاب ایالات متحده پاسخ دهد ، ضعف فعلی ایران به این معنی است که هر قصاص – حداقل در آینده نزدیک – محدود و عمدتاً نمادین خواهد بود. عدم پاسخگویی به هیچ وجه ضعف زیادی را به وجود می آورد که می تواند بقای رژیم را تهدید کند. همین خطر همچنین توضیح می دهد که چرا تهران از لحاظ تاریخی به دنبال جلوگیری از درگیری مستقیم با ایالات متحده است. بنابراین دولت ترامپ باید نیاز رژیم به یک اقدام صرفه جویی در چهره را تشخیص دهد. تهران همچنین در صورت آمدن از روسیه ، چین یا قطر به جای واشنگتن ، پاسخ دادن به شرایط آتش بس را آسان تر می کند.
مهم نیست که چگونه ایران سعی در نجات Face دارد ، با این حال ، درک منطقه ای و جهانی از قدرت خود با وقایع ده روز گذشته به طرز چشمگیری کمرنگ بوده است. جمهوری اسلامی به عنوان یک قدرت توخالی در معرض دید قرار گرفته است و توانایی آن برای اجبار منطقه بیشتر از بین رفته است. این لحظه برای ساختن ائتلاف منطقه ای است که ایالات متحده مدتی پیش بینی کرده و دنبال کرده است.
ضعف فعلی ایران همچنین می تواند منجر به تغییر رژیم شود ، هرچند که این چشم انداز توسط دو عنصر مهم پیچیده است: اول ، عدم وجود مخالفت سازمان یافته در ایران (و یک دیاسپورای شکسته در خارج از کشور). دوم ، نیاز به یک مقام معتبر در تهران که ایالات متحده می تواند با آن مذاکره کند. یک کمپین اطلاعات عمومی برای تشویق همبستگی یک مخالفت معتبر در داخل کشور ممکن است به نفع آمریکا باشد ، اما ارزش چنین اقدامی بستگی به وضعیت مذاکرات و چگونگی تعادل دولت ترامپ تنش بین این منافع دارد.
در مورد نخست وزیر بینینامین نتانیاهو ، ایران همیشه “مسئله چرچیل” وی بوده است. او می فهمد که پایان دادن به تهدید به خودی خود مهم است – و همچنین می تواند لکه ای را که به دلیل جنگ غزه تحمل می کند ، کاهش دهد. موفقیت در برابر ایران او را در موقعیت بهتری قرار می دهد تا گروگان های باقیمانده را از غزه خارج کند ، با حماس به آتش بس برسد و به یک بحث واقعی و قریب الوقوع یک استراتژی “روز بعد” منتقل شود که امنیت و سعادت را برای اسرائیلی ها و فلسطینی ها به طور یکسان تضمین می کند. به همین ترتیب ، رئیس جمهور ترامپ این فرصت را دارد که لحظه ای را به دست آورد – یا در غیر این صورت از تأثیرات داخلی و بین المللی این جنگ برای بقیه دولت خود گرفتار شود.
این خلاصه توسط Cleary Waldo تهیه شده است. سری Discussion board Coverage از طریق سخاوت خانواده فلورانس و رابرت کافمن امکان پذیر است.
