مذاکره کنندگان تجارت اروپا مطمئناً هرگز شلوغ نبوده اند. اروپا ، مانند همه اقتصادهای مهم صنعتی ، با تهدید دوگانه تعرفه های جیوه ایالات متحده و ظرفیت بیش از حد چینی روبرو است – که علی رغم لفاظی برعکس ، نه علائم واقعی از کاهش
“اروپایی” صادر کردن به چین سالهاست که نامتناسب تحت سلطه بخش خودرو آلمان است ، البته با پیوندهای قوی با مرکزی زنجیره های تأمین اروپا. با وجود فروش خودروهای آلمانی در چین در کاهش سکولار و همسالان چینی که به خارج از کشور نگاه می کنند ، بخش خودرو بنیادی قابل اعتماد اقتصادی برای قاره قدیمی نیست که قبلاً بوده است.
در ماه ژوئن ، اورسولا فون دره لین ، رئیس کمیسیون اروپا هشدار داد درباره جدید “شوک چین“پس از گزارش های افزایش شدید در محموله های اتحادیه اروپا کالاهای صنعتی چینی.
اتحادیه اروپا به شدت به بازارهای جدید و زنجیره های تأمین نیاز دارد.
اتحادیه اروپا به شدت به بازارهای جدید و زنجیره های تأمین نیاز دارد. کمتر از لحاظ آزمایشی ، بروکسل می خواهد نشان دهد که قوانین تجارت جهانی و چند جانبه هنوز هم کار می کنند. در اوایل ماه سپتامبر ، کمیسیون اروپا به طور رسمی مطلق برای تصویب متون نهایی توافق نامه های قبلی Moribund با مکزیک و جغرافیایی بلوک تجارت ، که در نهایت تقریباً همه تعرفه های کالاهای اتحادیه اروپا را از بین می برد. تصویب معامله تجاری قبلاً توافق شده با مکزیک به مدت هفت سال از بین رفت.
مذاکرات هزارتوی با Mercosur برای اولین بار در سال 1999 آغاز شد و یک مطالعه موردی آموزنده در مورد جنبه های رویکرد اتحادیه اروپا به تجارت است. در دوره قبل از ترامپ 2.0 ، رئیس جمهور فرانسه امانوئل ماکرون معکوس فقدان آب و هوا و حفاظت از تنوع زیستی Mercosur Deal. نگرانی های مهم رئیس جمهور در واقع بسیار فراتر بود.
پس از خیلی درگیری، بروکسل به منظور جابجایی ماکرون و کشاورزان غیر عادی کشورش ، “متن اضافی” را به توافق نامه Mercosur ارسال می کند. ضمن دور زدن نیاز به مذاکره مجدد توافق نامه ، این مکانیسم حفاظت ایجاد مجدد محدودیت ها در صادرات رقابتی کشاورزی آمریکای جنوبی را آسان تر می کند.
این قسمت بازتاب یک اروپایی گسترده تر است ضربه برای پیگیری یک نظارتی و سیاست حداکثر گرایانه هماهنگی دستور کار ، در حالی که حق معافیت را نیز رزرو می کند کشاورزان اروپایی از رقابت معنی دار یک بازار عظیم بودن (حتی بزرگتر از چین) برای کالاهای وارداتی به این معنی است که اتحادیه اروپا می تواند این کار را انجام دهد ، اما فقط تا یک نقطه.
استثنائی اروپایی هرگز در جنوب شرقی آسیا ، یک لاکونا اصلی در شبکه گسترده توافق نامه های تجارت آزاد ، به ویژه تولید نشده است. در سال 2014 ، بروکسل معلق مذاکرات با تایلند پس از یک کودتای نظامی دیگر. این رویکرد کیکسیوتیک ، هرچند که قابل تحسین باشد ، انجام کارها در کشوری که 13 موفقیت آمیز داشته است ، دشوار می کند کودتا از سال 1932.
مذاکرات با فیلیپین بود روی یخ قرار دهید در پاسخ به مبارزات گسترده رئیس جمهور رودریگو دوترت در مورد قتل های غیرقانونی. مالزی در سال 2012 به دلیل اختلافات در مورد روغن نخل از مذاکرات دور شد.
با توجه به اینکه اندونزی جنوب شرقی آسیا است بیشترین حمایت گرا اقتصاد عمده توسط برخی از حاشیه ها ، بروکسل و جاکارتا مذاکرات را از طریق 19 دور مذاکرات از سال 2016 زنده نگه داشتند. مذاکراتی که در بعضی مواقع انجام می شد عبور از حرکات در اوایل سال جاری حرکت قابل درک به دست آورد. در اواخر ماه سپتامبر ، هر دو کشور به طور رسمی امضا شده یک توافق نامه جامع مشارکت اقتصادی (CEPA) ، که در نهایت تقریباً تمام تعرفه های مؤثر بر تجارت دو جانبه را از بین می برد.
تجارت اتحادیه اروپا با آسیای جنوب شرقی عموماً پخته نشده است اما از پتانسیل رشد و هم افزایی قابل توجهی برخوردار است.
اعماق واقعی عمل گرایی ظاهراً جدید اتحادیه اروپا در طی فرآیند تصویب ، هنگامی که پارلمان اتحادیه اروپا و کشورهای عضو گفته های خود را در مورد توافق با اندونزی و در واقع مرکوسور بیان می کنند ، واضح تر می شود.
چندین نکته برای اصطکاک آشکار وجود دارد ، از جمله اختلافات در مورد استفاده اندونزی از ممنوعیت صادرات بر روی فلزات ، برجسته ترین نیکل و تعرفه های اروپایی در بیودیزل مشتق از روغن نخل. هر دو در سازمان تجارت جهانی مشمول مواردی شده اند. با وجود CEPA که تعرفه های روغن نخل را از بین می برد ، وجود دارد نگرانی های عمیق در اندونزی که اتحادیه اروپا از آن استفاده خواهد کرد آینده مقررات مربوط به محصولات عاری از جنگل زدایی (EUDR)-که واردات کالاهای کشاورزی رشد یافته در مناطق جنگل زده را ممنوع می کند-برای سرکوب روغن نخل اندونزی. همچنین ممکن است در اندونزی وسوسه هایی برای اتخاذ یکسان خود وجود داشته باشد پیچیده فرآیند تصویب برای تأمین معافیت از EUDR.
با این وجود ، این واقعیت که اتحادیه اروپا با اندونزی به این مرحله رسیده است ، نشانه خوبی برای جاه طلبی های تجاری گسترده تر آسیا است. با احیای مذاکرات با تایلند (2023) ، فیلیپین (2024) و مالزی (2025) ، کمیسیون اتحادیه اروپا خواستن برای نهایی کردن متن با هر سه کشور تا سال آینده.
اگر اتحادیه اروپا بتواند هر چهار توافق را از طریق فرآیند تصویب چوپان کند ، دسترسی به اکثریت قریب به اتفاق اقتصاد 4.13 تریلیون دلاری آسه آن را تضمین می کرد. توافق های اولیه با سنگاپور و ویتنام به ترتیب در سال 2019 و 2020 تصویب شد.
تجارت اتحادیه اروپا با آسیای جنوب شرقی به طور کلی است پخته اما پتانسیل رشد و هم افزایی قابل توجهی دارد. در چهار سال اول فعالیت خود ، توافق نامه اتحادیه اروپا و ویتنام رهبری منجر به با افزایش 50 ٪ در صادرات ویتنام به اتحادیه اروپا و 40 ٪ افزایش در صادرات اتحادیه اروپا. هرچند که زنجیره ارزش را کمی پایین بیاورد ، ملل جنوب شرقی آسیا نیز هستند به شدت در معرض به گلوت صادرات چینی و از تعرفه های ایالات متحده صدمه دیده است.
وصله ای از توافق نامه های تجارت آزاد که شامل اروپا و بیشتر آسیای جنوب شرقی است ، در نهایت پیامدهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی مهم (و سلامتی) خواهد داشت. آن را یک پوشش نقره ای ترامپ بنامید.
