کشورهای اروپایی که در طی بحران ایران در معرض تقسیم و حاشیه نشین قرار گرفته اند ، در تلاشند تا با ترس از یک تحریک آمیز ، مکانی را در جدول مذاکره در خاورمیانه بازیابی کنند دونالد ترامپ اکنون او معتقد است که وی به هدف اصلی خود در از بین بردن برنامه هسته ای تهران رسیده است ، علاقه خود را به تثبیت ایران یا منطقه وسیع کاهش داده است.
روز سه شنبه ، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا ، Kaja Kallas ، آخرین چهره ارشد اروپایی بود که با وزیر امور خارجه ایران ، عباس آراگچی ، تماس گرفت و پیشنهاد داد که یک تسهیل کننده باشد و از تهران بخواهد که با نگه داشتن بازرسان اسلحه سازمان ملل از ایران ، بحران را در یک لنگه خطرناک ترک نکند.
رئیس جمهور فرانسه ، امانوئل ماکرون ، حتی یک سکوت سه ساله را شکست صحبت با ولادیمیر پوتین در مورد خطر گسترش هسته ای در خاورمیانه ، از جمله چگونگی برخورد توافق بین ایران و ایالات متحده در یک برنامه هسته ای محدود. ماکرون به مدت یک دهه در دیپلماسی ایران شرکت کرده است و به مهندسی نزدیک شدن بین ترامپ و رئیس جمهور وقت ایران ، حسن روحانی ، در مجمع عمومی سازمان ملل در سال 2018 نزدیک شده است.
اما ایران ، با آنچه که آن را حمایت اروپایی کراون از اسرائیل و حملات هوایی آمریکایی می داند که بیش از 930 نفر را کشته و به 5000 نفر زخمی شده است ، در توانایی قاره برای تأثیرگذاری بر کاخ سفید قرار نمی گیرد.
برای اروپا ، این یک اسلاید آهسته به بی ربط است. سه قدرت بزرگ اروپایی معروف به E3 – فرانسه ، آلمان و انگلیس – زمانی وسایل اصلی در دیپلماسی ایران بودند و نقش اساسی در کارگزاری این بازی داشتند معامله هسته ای ایران، که آنها در سال 2015 در کنار اتحادیه اروپا ، ایالات متحده ، چین ، روسیه و ایران امضا کردند.
اروپا در استراتژی مذاکره اخیر ایالات متحده با ایران ، به رهبری فرستاده ویژه ترامپ در خاورمیانه ، استیو ویتکوف ، اطلاعات کمی نداشت و قبل از حملات اسرائیل و ایالات متحده ، بیش از یک ساعت هشدار رسمی به او داده شد. جلسه‌ای که مینسترهای خارجی E3 در جریان بحران با دیپلمات های ایرانی در ژنو در تاریخ 20 ژوئن برگزار شد ، این شکست را نشان داد و پس از آن اعتصاب های ایالات متحده به تأسیسات هسته ای ایران دنبال شد. فرانسه ادعا کرد که به اسرائیل کمک کرده است که هواپیماهای بدون سرنشین ایران را دفع کند.
ترامپ پس از آن شلوغ شد که “ایران نمی خواهد با اروپا صحبت کند. آنها می خواهند با ما صحبت کنند. اروپا نمی تواند در این مورد کمک کند.”
از دیدگاه ایران ، اروپا مدتهاست که شریک مذاکره کننده ناامید کننده ای بوده است ، بارها و بارها نتوانسته است استقلال از ایالات متحده را نشان دهد. هنگامی که ترامپ ایالات متحده را از توافق هسته ای در سال 2018 پس گرفت ، E3 این اقدام را در بیانیه مشترک صادر شده توسط رهبران آن زمان ، آنجلا مرکل ، ترزا می و ماکرون محکوم کرد. اما این کار برای پیگیری یک استراتژی مستقل برای بلند کردن تحریم های اروپایی بر ایران همانطور که وعده داده بود ، انجام نداد. ترس از اینکه بنگاه های اروپایی با ایران تحت تحریم های ایالات متحده قرار بگیرند بسیار زیاد بود.
احساس از تهران ، احساس می شد این بود که ترسو در اروپا چاره ای جز پیروی از سیاست آستانه هسته ای ، از جمله افزایش تدریجی انبار اورانیوم غنی شده ، باقی مانده است.
در آغاز دوره دوم ترامپ ، E3 Plus Kallas دوباره سعی کرد با برگزاری سه جلسه کم کلید با مذاکره کنندگان ایرانی ، خود را در این روند وارد کند. اما آراگچی همیشه در حال صحبت کردن با واشنگتن بود و به گاردین گفتگوی خود را با اروپایی ها می گفت: “شاید ما با افراد اشتباه صحبت می کنیم.” پس از آنكه ترامپ اظهار داشت كه حاضر است با ایران به صورت دو طرفه صحبت كند و انعطاف پذیری در مورد حق تهران برای غنی سازی اورانیوم نشان داد ، ایران اروپا را کنار گذاشت.
ایران معتقد است که اروپا یا از طریق ساده لوح و یا همدستی در باز کردن درهای حمله اسرائیل با تدوین حرکت سانسور در هیئت بازرس هسته ای سازمان ملل ، آژانس بین المللی انرژی اتمی ایفا کرده است.
چنین حرکاتی قبل از آن در آژانس بین المللی انرژی هسته ای تصویب شده است و معمولاً با افزایش سهام اورانیوم غنی شده ، منجر به تلافی ایران می شود. اما حرکت 12 ژوئن متفاوت بود-برای اولین بار در 20 سال هیئت مدیره ایران را در نقض تعهدات خود تحت پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای یافت.
اروپا مجبور شد این قدم را برای استفاده از حق خود به عنوان امضا کننده توافق نامه 2015 برد تا مجدداً مجازات های ایران را قبل از انقضاء توافق در 15 اکتبر انجام دهد. به دلیل نحوه مذاکره این معامله ، نه روسیه و نه چین نمی توانند اروپا را مجدداً مجازات کنند. آمریکا دیگر طرف مقابل نیست ، بنابراین این قدرت برای بازگرداندن تحریم های سازمان ملل متحد نقطه ورود مجدد دیپلماتیک اروپا به پرونده ایران است.
دیپلمات های اروپایی تأکید می کنند که حرکات مجازات آژانس بین المللی انرژی هسته ای ضروری است و به دلیل نصب سهام اورانیوم بسیار غنی شده که هیچ هدف احتمالی در یک برنامه هسته ای غیرنظامی ندارند ، گزینه ای ندارند. اروپا همچنین هنوز امیدوار بود که مذاکرات بین ایالات متحده و ایران ، با واسطه عمان ، ثمره داشته باشد و پیش بینی نکرده است که ایالات متحده به اسرائیل چراغ سبز برای حمله حمله کند.
از زمان اعتصاب اسرائیل ، وحدت اروپا بیشتر از بین رفته است. انگلیس تا حد زیادی تصمیم به Opacity گرفت ، اما از آنچه وزرا نمی گویند توصیه حقوقی دولت این بود که حمله اسرائیل نمی تواند به عنوان یک عمل دفاع از منشور سازمان ملل توجیه شود. فرانسه آشکارا ادعا كرد كه این حمله غیرقانونی است.
در مقابل ، آلمان تمام آنچه اسرائیل انجام داده است تأیید کرد. در اجلاس G7 در اواسط ژوئن ، صدراعظم ، فردریش مرس ، گفت: “این کار کثیف است که اسرائیل برای همه ما انجام می دهد.”
وزیر امور خارجه آلمان ، یوهان وادفول ، به پارلمان گفت كه “اسرائیل حق دارد از خود دفاع كند و از مردم خود محافظت كند. بگذارید من به وضوح بگویم كه اگر اسرائیل و آمریكا اکنون موفق شده اند برنامه هسته ای ایران را پس بگیرند ، اسرائیل و محله آن را ایمن تر می كنند.”
وی در پاسخ به این سؤال که آیا او معتقد است اقدامات اسرائیل قانونی است ، گفت: آلمان همان منابع اطلاعاتی با کیفیت را به عنوان ایالات متحده و اسرائیل ندارد ، اما او باید به اعتقاد آنها اعتماد کند که ایران نزدیک به دستیابی به سلاح هسته ای است. “آنها به ما گفتند که ، از دیدگاه آنها ، این ضروری است – و ما باید آن را بپذیریم.”
چنین اظهاراتی باعث شده است که دیپلمات های ایرانی در مورد استانداردهای مضاعف اروپا در مورد حرمت حقوق بین الملل تفسیر کنند.
در مقابل ، Enrique Mora ، شخص اتحادیه اروپا در ایران از سال 2015 تا اوایل سال 2025 ، یک قطعه هولناک را نوشت که در آن می گوید اسرائیل دیپلماسی هسته ای را کشته و دانش هسته ای ایران را نمی توان از بین برد.
وی نوشت: “اگر ایران هم اکنون نظامی سازی توانایی های هسته ای خود را انتخاب کند ، اگر تصمیم بگیرد به سمت یک بمب حرکت کند ، این کار را به دنبال یک منطق استراتژیک واضح انجام می دهد: هیچ کس پایتخت یک کشور مسلح هسته ای را بمباران نمی کند. 21 ژوئن 2025 ، ممکن است در تاریخ نه به عنوان روزی که برنامه هسته ای ایرانیان از بین رفت ، از بین رفت ، اما به عنوان یک روز که یک روز از بین رفته است.
استراتژی های مختلفی وجود دارد که اروپا می تواند دنبال کند. این مانند آلمان می تواند نشان دهد که ایران بین E3 و اسرائیل وجود ندارد و ادعا می کند که ایران فقط می تواند یک برنامه هسته ای مدنی داشته باشد که غنی سازی داخلی اورانیوم را مستثنی کند. این می تواند با بازپرداخت تحریم ها پیش برود و امیدوار است که ایران دست و پنجه نرم کند.
از طرف دیگر ، می تواند یک سازش را که تهران می تواند بپوشد ، قهرمان کند. در بیانیه اخیر ، شورای روابط خارجی اروپا گفت: “مطالبات حداکثر گرایانه در مورد ایران-از جمله مذاکره در مورد موشک هایی که اکنون توسط تهران به عنوان چتر بازدارندگی آن تلقی می شود-احتمالاً کشور را به سمت هر وسیله ای که هنوز در دسترس است برای دستیابی به شکستن هسته ای سوق می دهد. ایران این غنی سازی را از طریق کنسرسیوم منطقه ای که توسط ایالات متحده حمایت می شود ، دنبال می کند. ” این به طور گسترده ای به موقعیت فرانسه نزدیکتر است.
اروپا هرگز مانند اسرائیل یا ایالات متحده در حال تغییر نخواهد بود ، اما آخرین فرصت برای کمک به ایجاد چیزی با دوام و جلوگیری از بحران ایران به یک بحران گسترش هسته ای برای کل منطقه است.
