عراق مدتهاست که ابزاری کلیدی است که از طریق آن ایران توانسته است با وجود تحریم های شدید علیه این کار ، درآمد حاصل از صادرات نفت را در سراسر جهان ایجاد کند. هفته گذشته ، مدیر کل سازمان دولتی عراق برای بازاریابی نفت (SOMO) ، علی نظار ال ساتاری ، گفت که بازاریاب نفتی دولت انحصار در حال مذاکره با تجارت OQ عمان برای ایجاد خط لوله نفتی بین دو کشور است. این به طور بالقوه مکانیسم بسیار ارزشمندی دیگر را باز می کند که ایران می تواند تحریم ها را دور بزند ، بنابراین علاوه بر این ، آن را از جدول مذاکره که ممکن است جاه طلبی های سلاح های هسته ای آن را دور بزند ، دور نگه دارید.
ایران مدتهاست که در توانایی خود در تحریم های مربوط به صادرات نفتی که توسط غرب تحریم شده است ، غرور و افتخار زیادی کرده است. محمد زاریف ، به عنوان وزیر امور خارجه در آن زمان ، در دسامبر سال 2018 در انجمن دوحه اظهار داشت: “اگر هنری وجود داشته باشد که ما در ایران کامل کرده ایم ، (این) می توانیم با قیمت به دیگران آموزش دهیم ، این هنر فرار از مجازات ها است.” این عراق است که از ابتدای فرآیند تا انتها ، محور این امر بوده است ، همانطور که در عمق تجزیه و تحلیل شده است کتاب جدید من در مورد سفارش جدید بازار نفت جهانیبشر در آغاز این فرآیند ، نفت تحریم شده ایران به عنوان روغن غیر مجاز عراقی با توجه به این واقعیت که چندین تولید نفت هر دو کشور همسایه از مزارع نفتی است که در بالای همان مخازن نفتی قرار دارند ، نامگذاری شده است. این زمینه های مشترک شامل آزادگان ایران (همان مخزن به عنوان سایت عظیم عراق) ، یداوران (سینباد عراق) ، آزر (بدرا عراق) ، نافت شهر (نافت کانا عراق) ، دخلران (عراقی Sounducta) ، West Paydar (Iraq) ، West Paydar (Iraq). قراب). از جایی که مجدداً به روغن عراق مارک داده می شود ، نفت ایران پس از آن نیاز به حمل و نقل در جایی که مورد نیاز است ، که هنوز هم به طور عمده چین است. وزیر سابق نفتی خود ایران ، بیجان زنگان ، علناً تأکید کرد که چگونه این کار در سال 2020 انجام می شود. وی گفت: “آنچه ما صادر می کنیم تحت نام ایران نیست – اسناد بارها و بارها تغییر می کنند ، و همچنین مشخصات ().” لایه ای دیگر از انسداد هنگامی انجام می شود که محموله های نفتی در دریا قرار بگیرند ، مانند تانکرهایی که از سیستم شناسایی خودکار “در کشتی هایی که روغن ایرانی را به عنوان عراقی منتقل می کنند ، غیرفعال می شوند – این باعث می شود ردیابی چنین کشتی ها بسیار دشوار باشد. ترکیب این-به ویژه برای انتقال نفت به چین مفید است-روش معمول نقل و انتقالات در دریا یا به طور غیرقانونی روغن ایران بر روی تانکرهایی که پرچم های یک کشور محلی آسیایی را پرواز می کنند ، با مالزی و اندونزی از مدت هاست که مورد علاقه ایران و عراق در این زمینه قرار گرفته است.
مرتبط: تولید نفت و گاز دریایی نروژی انتظارات گذشته را افزایش می دهد
برنامه عراق با عمان مزایای دیگری برای ایران دارد. یكی از این موارد این است كه مسیرهای دریایی بی وقفه را مستقیماً از خلیج عمان و به دریای عرب كه از آن می تواند به سمت شرق به چین یا غرب به آفریقا و سپس از شمال به اروپا برود ، ارائه می دهد. این دور از هرگونه مشکل احتمالی – یا بررسی از غرب – همراه با خلیج فارس و تنگه مماس هورموز است. علاوه بر این ، بخشی از توافق نامه عراق و زن در حال مورد استفاده ، ظرفیت ذخیره نفت در کشوری است که توسط ایالات متحده یا متحدین آن تحت تحمیل قرار نمی گیرد ، در زمانی که آنها به دنبال افزایش تحریم ها در کشورهایی هستند که به عنوان همدست در ایران امکان ادامه صادرات انرژی خود را دارند. انتخاب عراق عمان (بدون شک ، بدون شک با ایران و احتمالاً چین) همچنین به نظر می رسد که قصد ساخت سلطان را به یک مرکز عامل اصلی ایران و چین در دنیایی که در آن ایالات متحده است ، نشان می دهد. به خصوص ، به دنبال افزایش چشمگیر تحریم ها علیه ایران است. این امر به این دلیل است که ایران و عمان مدتهاست که برنامه هایی داشته اند-در حال حاضر به دلیل فشارهای مجازات به تأخیر افتاده اند-برای یک خط لوله گاز 36 اینچی که به طور بالقوه در حال تغییر بازی در حال تغییر است ، در امتداد بستر دریای عمان در عمق 1،340 متر از بندر Kuhmobarak در ایران تا بندر Sohar در عمان.
در اوایل پروژه برنامه ریزی شده ، این خط لوله گاز زیرزمینی دومین قسمت از خط لوله زمین 56 کیلومتری 56 اینچی است که از رودان تا کوه ماباراک در استان هورموزگان جنوبی ایران اجرا می شود. هدف از این بخش از این پروژه – تا تحویل گاز ایران به عمان – برای تهران خواهد بود که از تأسیسات گاز طبیعی مایع (LNG) مایع (LNG) در Qalhat استفاده کند. ایران به عنوان دومین دارنده ذخایر گاز بزرگ جهان (پس از روسیه) ، مدتهاست که از این امر درآمد کسب کرده است که در فرم LNG به عنوان مهم مرحله بعدی گسترش انرژی (و اقتصادی) آن است. گفته می شود ، پس از اتمام مرحله اول ، مرحله دوم همیشه در نظر گرفته شده بود که گسترش تحویل گاز ایران به عمان باشد ، که سپس آن را به هر کجا که می توانست به فروش برساند ، حرکت می کند. برنامه LNG ایران با عمان نیز بخشی از توافق نامه همکاری گسترده تر بین تهران و مسقط در سال 2013 بود که در سال 2014 در دامنه گسترش یافت و در آگوست 2015 کاملاً تصویب شد ، همانطور که در عمق آن تجزیه و تحلیل شده است کتاب جدید من در مورد سفارش جدید بازار نفت جهانیبشر این مرکز در واردات سلطانیت حداقل 10 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی در سال (BCM/Y) از ایران به مدت 25 سال بود. این معامله در سال 2017 آغاز شده بود ، که در آن زمان تقریباً 60 میلیارد دلار ارزش داشت. سپس هدف به 43 bcm/y تغییر یافت تا به مدت 15 سال وارد شود و در نهایت حداقل برای حداقل مدت 15 سال به حداقل 28 bcm/y تغییر یافت.
زمان این توافق عراق با عمان نیز به خوبی مورد قضاوت تهران به نظر می رسد ، زیرا واشنگتن در هفته های اخیر تحریم های بغداد را افزایش داده است. یک مثال قابل توجه اخیر در ماه آوریل با “قانون انرژی ایرانی” به قانونگذاران ایالات متحده معرفی شد. همانطور که توسط رئیس کمیته مطالعات جمهوریخواه ، آگوست پفلوگر ، کنگره برجسته شد ، این قانون بخشی از فعالیت حداکثر فشار رئیس جمهور دونالد ترامپ علیه رهبران ایران است. وی گفت: “(اینها) خطرناک ترین حامیان دولت در جهان هستند ، (و) رژیم ایران فقط یک تهدید نیست ، رهبران آن یک فرقه مرگ نسل کشی است.” این قانون پیشنهادی واردات گاز طبیعی ایران را به عراق تحریم می کند ، که سالهاست پایه و اساس بخش انرژی داخلی کشور را تشکیل می دهد. در واقع ، واردات گاز و برق از ایران از لحاظ تاریخی حدود 40 ٪ از کل نیازهای انرژی عراق را در بر گرفته است. یک قانون اساسی – “قانون نجات ایران“-می تواند دارایی های تحمیل شده ایران را در همه جا ، از جمله عراق ، مسدود کند و هرگونه ایستاده یا رئیس جمهور آینده ایالات متحده را از استفاده از هرگونه اختیارات چشم پوشی برای بلند کردن تحریم ها منع کند.
این مرحله در عمل همچنین شامل پشتیبان اصلی ایران و عراق-چین-برخی از بنگاه های تجاری آنها در آخرین اعلامیه وزارت امور خارجه ایالات متحده در مورد تحریم های مربوط به ایران گنجانده شده است. به طور خاص ، گفته می شود که این مجازات را بر روی 20 نهاد که معتقد است در تجارت نفت و پتروشیمی ایران از جمله شرکت انتقال زاهوهان جینرون نفت ، ترمینال نفتی در منطقه بزرگ زاویهان اعمال می کند ، اعمال می کند. این اداره با لحنی و بیان بسیار مشابه به اظهارات برایان ای. نلسون در مورد تحریم های تحمیل شده به اشخاص هنگ کنگ در سال 2023 ، گفت: “رژیم ایران همچنان درگیری در خاورمیانه برای تأمین بودجه فعالیت های بی ثبات کننده خود ، (و) امروز ، ایالات متحده اقدام می کند تا بتواند جریان درآمد را که رژیم از خود برای حمایت از تروریسم استفاده می کند ، به همان اندازه که از تروریسم استفاده می کند ، در خارج از کشور باشد. ژوشان جینرون توسط وزارت امور خارجه برجسته شد: “… آگاهانه درگیر معامله مهمی برای خرید ، خرید ، فروش ، حمل و نقل یا بازاریابی نفتی یا نفتی از ایران است.” این بندر چهارمین چین است که در هفته های اخیر توسط واشنگتن مجازات می شود ، به دنبال اقدامات مشابهی علیه Huaying Huizhou Daya Bay Petrochemical Terminal Terminal در ماه مارس ، گوانگشا ژوشان در ماه آوریل و بندر دونگینگ در ماه مه.
