آنچه شک دارد این است که آیا رشد علت مشترک در بین رهبران اروپایی و افزایش قابل توجه در هزینه های دفاعی اروپا می تواند به اندازه کافی سریع آشکار شود تا اوکراین را بدون کمک قابل توجهی از ایالات متحده نجات دهد ، همچنین هنوز هم دیده می شود که آیا این عوامل می توانند بازدارندگی را در منطقه یورو-اقیانوس اطلس بازگردانند تا از تهدید روسیه قبل از سال 2030 دلسرد شوند.
این روزها ، بازدارندگی نیز باید به اصطلاح “منطقه خاکستری” باشد. روسیه در حال حاضر تعهد ماده 5 ناتو را به دفاع متقابل از طریق حملات در این گروه ترکیبی از بین می برد ، همه برای تضعیف عزم بدون ایجاد یک پاسخ نظامی معمولی طراحی شده اند. و به احتمال زیاد چنین تحریکات کالیبره شده ای از جمله ، به عنوان مثال ، خرابکاری کابل زیرزمینی ، حملات سایبری به شبکه های برق یا “تصادفات” موشک در نزدیکی قلمرو ناتو را تشدید می کند. همه اینها یک استراتژی عمدی برای گسترش نفوذ مسکو است.
در همین حال ، در میدان نبرد در اوکراین ، ما شاهد ترکیبی از جنگ جهانی اول و جنگ جهانی سوم هستیم-یک مطالعه موردی در زمان واقعی که برخی از جنبه های جنگ آینده را پیش بینی می کند. در طی چند سال گذشته ، ما شاهد هستیم که شخصیت درگیری چقدر سریع تکامل می یابد و چگونه مرزهای بین زمین ، دریا ، هوا ، فضا و فضای مجازی محو می شود و ما به دنبال ادغام این دامنه ها برای مزیت هستیم.
در اینجا ، بسیاری به درستی به نبوغ اوکراین در تطبیق زیر آتش اشاره می کنند ، اما روسیه با سرعت و مقیاس مساوی نوآوری کرده است: استقرار هواپیماهای بدون سرنشین ارزان ، ضرب و شتم الکترومغناطیسی ، هدف قرار دادن AI و بازگرداندن اقتصاد خود در موتور جنگ. امسال تنها کشور تولید خواهد کرد 1500 تانک ، 3000 وسیله نقلیه زرهی و 200 موشک بالستیک – تطبیق تولید سالانه ناتو در طی چند ماه.
با توجه به این سرعت تحولات تکنولوژیکی ، نگه داشتن پایداری از نوآوری بسیار مهم است و برنامه ریزی دفاعی اروپا باید بر اساس این اصل ساخته شود. در جنگ ، طرفی که سریعاً سازگار می شود همیشه بهترین شانس پیروزی را داشته است – مهم نیست همانطور که مورخ نظامی سر مایکل هوارد مشاهده کرد: “همه اشتباه می کنند ، بنابراین کار مهمی که باید انجام شود ، توسعه ظرفیت فکری برای تنظیم سریعتر از پسر دیگر است.”
اما اروپا به تجدید نظر اساسی نیاز دارد – نه تنها از توانایی های مورد نیاز هم اکنون و هم در آینده بلکه در مورد چگونگی تغییر سیستم ها و نهادهای آن برای تحویل آنها. این به معنای مقیاس بندی تولید دفاعی ، نوسازی نیروها ، تجدید نظر در تهیه و سرمایه گذاری در ترکیب مناسب توانایی های تهدیدهای امروز و همچنین موارد موجود در افق است.
